Johan Hendrik Baars

Johan Hendrik Baars
Persoonsgegevens
Geboren	Amsterdam, 4 augustus 1875
Overleden	Amsterdam, 15 juni 1899
Geboorteland	Nederland
Beroep(en)	beeldhouwer, medailleur
	RKD-profiel
Portaal	Kunst & Cultuur

Hendrikus Johannes Adrianus Baars (Amsterdam, 4 augustus 1875 – aldaar, 15 juni 1899) was een Nederlands beeldhouwer en medailleur.^[1]

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Johan Hendrik Baars^[2] was een zoon van bankwerker Hendrikus Baars en Maria Fleur. Hij werd opgeleid bij Louis Bourgonjon en Bart van Hove aan de Kunstnijverheidsschool Quellinus, bij Ludwig Jünger aan de Rijksschool voor Kunstnijverheid en bij Ferdinand Leenhoff aan de Rijksakademie van beeldende kunsten. Baars en zijn verloofde Anna Maria Leverington (1871-1954) studeerden in 1897 af aan de Rijksschool, hij als decoratief beeldhouwer, zij als kunstnaaldwerkster. Ze trouwden een aantal maanden later en kregen één dochter.

Penningen

Baars was vooral als medailleur actief. Hij maakte onder meer nieuwe, ronde draagpenningen 'voor menschlievend hulpbetoon' en 'voor verdiensten jegens 's Rijks Musea' (1897).^[3] In 1897 werd door koningin Emma een wedstrijd uitgeschreven voor een gedenkpenning ter gelegenheid van de inhuldiging van haar dochter Wilhelmina. De voorzijde moest het portret van Wilhelmina tonen, de keerzijde het koninklijk wapen of een symbolische of allegorische voorstelling. Voor het portret werd een foto ter beschikking gesteld. De inzendingen werden beoordeeld door een jury bestaande uit A.J. van Delden, H.J. de Dompierre de Chaufepié, J.Ph. van der Kellen, jhr. S.M.S. de Ranitz en jhr. mr. Victor de Stuers.^[4] en door beide vorstinnen. Van de 30 inzendingen werden de vier ontwerpen van Baars, C.J. Begeer,^[5] Bart van Hove (alleen voorzijde) en J. Kuyper (alleen keerzijde) bekroond, zij werden uitgenodigd een definitief ontwerp in te sturen. In de beslissende ronde kregen de ontwerpen van Van Hove (voorzijde) en Begeer^[5] (keerzijde) de eerste prijs, en die van Baars de tweede prijs (voor- en keerzijde).^[6] Hoewel hij niet de gedenkpenning mocht maken, kreeg hij van het ministerie van Binnenlandse Zaken de opdracht voor de inhuldiging een strooipenning te maken.^[7] De strooipenning werd niet letterlijk gestrooid, maar was in goud, zilver en brons te koop bij juweliers en goudsmeden.

Van koningin Wilhelmina kreeg hij zijn laatste officiële opdracht: een prijspenning om uit te reiken bij tentoonstellingen en wedstrijden, zij heeft daarvoor geposeerd.

Baars zou in 1899 meedoen aan de Prix de Rome, maar overleed kort daarvoor.^[8] Zijn weduwe hertrouwde in 1902 met Chris Lebeau.

Werk van Baars is opgenomen in de collecties van onder andere het Amsterdam Museum, het Rijksmuseum Amsterdam en het Teylers Museum.

Enkele werken[bewerken | brontekst bewerken]

1897: draagpenningen 'voor menschlievend hulpbetoon' en 'voor verdiensten jegens 's Rijks Musea'.
1898: strooipenning bij de inhuldiging van koningin Wilhelmina. vz met portret van Wilhelmina door Baars, kz met oranjetak door J.P.M. Menger
1898: prijspenning van koningin Wilhelmina voor verdiensten aan Rijksmusea
1899: penning ter gelegenheid van het afscheid van Leenhoff als professor aan de Rijksakademie
1899: plaquette jhr. B.W.F. van Riemsdijk, hoofddirecteur van het Rijksmuseum
1899: prijspenning in opdracht van koningin Wilhelmina, vz het naar links gedraaid borstbeeld van de koningin, met diadeem en mantel, kz een gevleugelde vrouwenfiguur, terzijde een Oranjeboom met het wapen van Nederland. Geslagen bij de Munt in Utrecht.
1899: Illusie, opgenomen in de collectie van het Rijksmuseum Amsterdam

Van Riemsdijk
Leenhoff

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Biografische gegevens bij het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis
↑ Hij wordt ook vermeld als J.H.A. Baars, J. Hendrik Baars, Jan Hendrik Baars en Hendrik Baars. Hij signeerde zijn werk als JH Baars of J.Hendr. Baars.
↑ "WETTEN, BENOEMINGEN, BESLUITEN, ENZ.", Nederlandsche staatscourant, 28 juni 1897.
↑ "Advertentiën", Nederlandsche staatscourant, 13 februari 1897.
↑ ^a ^b De genoemde C.J. Begeer (1840-1879) was al overleden, bedoeld werd W. Achtenhage, die werkzaam was bij Begeers Utrechtse Fabriek van Zilverwerken, inmiddels overgenomen door Anthonie Begeer.
↑ "Advertentiën", Nederlandsche staatscourant, 18 augustus 1897; "Gedenkpenning Inhuldiging", De Telegraaf, 27 januari 1898.
↑ A.C. Loffelt, "De offlcieele strooipenning", Het nieuws van den dag, 26 augustus 1898.
↑ "J.H. Baars †", Algemeen Handelsblad, 27 juni 1899; "H.J.A. Baars †", Het nieuws van den dag, 27 juni 1899; "H.J.A. Baars †", Dagblad van Zuidholland en 's Gravenhage, 28 juni 1899.

Zie de categorie Johan Hendrik Baars van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] Biografische gegevens bij het RKD-Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis

[2] Hij wordt ook vermeld als J.H.A. Baars, J. Hendrik Baars, Jan Hendrik Baars en Hendrik Baars. Hij signeerde zijn werk als JH Baars of J.Hendr. Baars.

[3] "WETTEN, BENOEMINGEN, BESLUITEN, ENZ.", Nederlandsche staatscourant, 28 juni 1897.

[4] "Advertentiën", Nederlandsche staatscourant, 13 februari 1897.

[Begeer-5] De genoemde C.J. Begeer (1840-1879) was al overleden, bedoeld werd W. Achtenhage, die werkzaam was bij Begeers Utrechtse Fabriek van Zilverwerken, inmiddels overgenomen door Anthonie Begeer.

[6] "Advertentiën", Nederlandsche staatscourant, 18 augustus 1897; "Gedenkpenning Inhuldiging", De Telegraaf, 27 januari 1898.

[7] A.C. Loffelt, "De offlcieele strooipenning", Het nieuws van den dag, 26 augustus 1898.

[8] "J.H. Baars †", Algemeen Handelsblad, 27 juni 1899; "H.J.A. Baars †", Het nieuws van den dag, 27 juni 1899; "H.J.A. Baars †", Dagblad van Zuidholland en 's Gravenhage, 28 juni 1899.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]