Jennifer Brady

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jennifer Brady
Roland Garros 2016 kwalificaties
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats Harrisburg, PA, VS
Geboortedatum 12 april 1995
Woonplaats Boca Raton, FL, VS[1]
Lengte 1,78 m
Gewicht 68 kg[1]
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 4.644.655 US dollar
Coach Evert Tennis Academy
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 241–165
Titels 1 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 13e (22 februari 2021)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open finale (2021)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2018, 2019)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2017, 2018)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (2020)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 77–63
Titels 1 WTA, 5 ITF
Hoogste positie 44e (19 augustus 2019)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (2019)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2018)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2018, 2019)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2018)
Laatst bijgewerkt op: 26 april 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Jennifer Brady (Harrisburg, 12 april 1995) is een tennisspeelster uit de Verenigde Staten. Zij begon op achtjarige leeftijd met tennis.[2] Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

In 2011 won zij haar eerste titel, op het ITF-dubbelspeltoernooi van Amelia Island (VS).

Sinds 2013 studeert zij aan de UCLA.[3]

In 2014 speelde zij met een wildcard voor het eerst op een grandslamtoernooi, samen met Samantha Crawford op het vrouwendubbelspeltoernooi van het US Open. Een week na het US Open won zij haar eerste enkelspeltitel, op het ITF-toernooi van Redding (Californië).

In juli 2015 won zij haar vierde ITF-dubbelspeltitel, in El Paso (Texas). In augustus 2016 won zij haar vierde ITF-enkelspeltitel, in Granby (Canada).

In 2018 stond Brady voor het eerst in een WTA-finale, op het dubbelspeltoernooi van de Indian Wells-challenger, samen met landgenote Vania King. Zij verloren van Taylor Townsend en Yanina Wickmayer. Een jaar later bereikte zij daar de finale in het enkelspel, die zij verloor van Viktorija Golubic. In juni 2019 won zij haar vijfde dubbelspeltitel op het $100k ITF-toernooi van Surbiton (Engeland), samen met landgenote Caroline Dolehide.

In 2020 won Brady haar eerste WTA-enkelspeltitel, op het toernooi van Lexington – in de finale versloeg zij de Zwitserse Jil Teichmann. Op het US Open bereikte zij de halve finale.

In 2021 bereikte Brady de finale van het Australian Open – zij verloor de eindstrijd van de Japanse Naomi Osaka. Door dit resultaat kwam Brady binnen in de top-15 van de wereldranglijst. In april van dat jaar won zij haar eerste WTA-dubbelspeltitel, op het WTA-toernooi van Stuttgart, aan de zijde van de Australische Ashleigh Barty.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2011 714
2012
2013 600 1236
2014 267 487
2015 229 307
2016 111 380
2017 64 209
2018 116 75
2019 56 50
2020 24 72

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
Vlag van Australië Australian Open 4R 1R 1R F
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R 2R 1R 3R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 2R 1R g.t.
Vlag van Verenigde Staten US Open 4R 1R 1R HF 3R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2014 2017 2018 2019 2020 2021
Vlag van Australië Australian Open KF HF KF 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 3R 1R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 2R g.t.
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 1R 1R

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

Overwinningen op een regerend nummer 1[bewerken | brontekst bewerken]

Brady heeft tot op heden eenmaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen (peildatum 9 januari 2020):

nr. datum toernooi ronde tegenstandster score
1. 2020-01-09 Vlag van Australië WTA Brisbane tweede ronde Vlag van Australië Ashleigh Barty 6-4, 7-6 details

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2020-08-16 Vlag van Verenigde Staten WTA Lexington hardcourt Vlag van Zwitserland Jil Teichmann 6-3, 6-4 details
verloren finales
1. 2019-03-03 Vlag van Verenigde Staten WTA Indian Wells 125K hardcourt Vlag van Zwitserland Viktorija Golubic 6-3, 5-7, 3-6 details
2. 2021-02-20 Vlag van Australië Australian Open hardcourt Vlag van Japan Naomi Osaka 4-6, 3-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
1. 2021-04-25 Vlag van Duitsland WTA Stuttgart gravel (i) Vlag van Australië Ashleigh Barty Vlag van Verenigde Staten Desirae Krawczyk
Vlag van Verenigde Staten Bethanie Mattek-Sands
6-4, 5-7, [10-5] details
verloren finales
1. 2018-03-03 Vlag van Verenigde Staten WTA Indian Wells 125K hardcourt Vlag van Verenigde Staten Vania King Vlag van Verenigde Staten Taylor Townsend
Vlag van België Yanina Wickmayer
4-6, 4-6 details

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Jennifer Brady.