Taylor Townsend (tennisster)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Taylor Townsend
Wimbledon 2023 (kwalificatie)
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats Chicago, IL, VS
Geboortedatum 16 april 1996
Woonplaats Atlanta, GA, VS
Lengte 1,70 m
Profdebuut december 2012
Slaghand links, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 3.485.065 US dollar
Coach Donald Young sr.
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 249–151
Titels 0 WTA, 12 ITF
Hoogste positie 61e (16 juli 2018)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2020, 2023)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2014)
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2018, 2019)
Vlag van de Verenigde Staten US Open 4e ronde (2019)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 202–77
Titels 6 WTA, 17 ITF
Hoogste positie 5e (12 juni 2023)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2019)
Vlag van Frankrijk Roland Garros finale (2023)
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2023)
Vlag van de Verenigde Staten US Open finale (2022)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 8–7
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2023)
Vlag van de Verenigde Staten US Open halve finale (2014)
Laatst bijgewerkt op: 21 augustus 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Roland Garros 2019

Taylor Townsend (Chicago, 16 april 1996) is een tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Zij begon op zesjarige leeftijd met tennis.[1] Haar favoriete ondergronden zijn hardcourt en gras. Zij speelt linkshandig en heeft een tweehandige backhand. Zij is vooralsnog in het dubbelspel succesvoller dan in het enkelspel

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

In 2011 kreeg Townsend een wildcard voor het vrouwendubbelspeltoernooi van het US Open, samen met haar landgenote Jessica Pegula – zij bereikten er de derde ronde.

Als junior won zij het meisjesdubbelspel op het Australian Open 2012, samen met landgenote Gabrielle Andrews. In april van dat jaar werd zij nummer één op de wereldranglijst voor de junioren.[2]

In het enkelspel maakte Townsend haar grandslam­debuut in 2014 op Roland Garros – zij bereikte er de derde ronde.

In het gemengd dubbelspel bereikte zij, met haar vaste partner Donald Young, de halve finale op het US Open 2014.

In 2016 bereikte zij op het vrouwendubbelspel van het US Open de kwartfinale, met landgenote Asia Muhammad aan haar zijde.

In november 2017 kwam zij voor het eerst binnen in de top 100 van de wereldranglijst in het enkelspel.

In 2018 won Townsend haar eerste WTA-titel, op het 125K-toernooi van Indian Wells, samen met de Belgische Yanina Wickmayer – in de finale versloegen zij Jennifer Brady en Vania King.

In 2019 bereikte zij als kwalificante de vierde ronde op het US Open, waar zij verloor van de latere winnares Bianca Andreescu.

In de eerste maanden van 2020 won Townsend twee WTA-dubbelspeltitels, beide met landgenote Asia Muhammad – in Auckland bedwongen zij Serena Williams en Caroline Wozniacki; op het Challenger-toernooi van Indian Wells klopten zij Caty McNally en Jessica Pegula.

In 2022 bereikte zij samen met landgenote Madison Keys de halve finale op Roland Garros. Met 'n andere landgenote Caty McNally bereikte zij de finale op het US Open – de zege werd evenwel opgeëist door het Tsjechische koppel Barbora Krejčíková en Kateřina Siniaková.[3] Door dit resultaat kwam Townsend binnen op de mondiale top 40 in het dubbelspel.

In januari 2023 won Townsend de dubbelspeltitel op twee achtereenvolgende edities van het WTA-toernooi van Adelaide, de eerste met Asia Muhammad, de tweede met de Braziliaanse Luisa Stefani. In februari haakte zij nipt aan bij de top 20 van het dubbelspel. In mei steeg zij verder, naar de top 10, na het bereiken van de halve finale op het WTA 1000-toernooi van Madrid aan de zijde van de Canadese Leylah Fernandez. Twee weken later stond zij voor het eerst in een WTA-enkelspelfinale, op het WTA 125-toernooi van Florence – zij verloor van de Italiaanse Jasmine Paolini. In juni bereikte zij de finale op het dubbel­spel­toernooi van Roland Garros, met de Canadese Leylah Fernandez aan haar zijde – zij verloren de eindstrijd van de Taiwanese Hsieh Su-wei en de Chinese Wang Xinyu. Door dit resultaat steeg Townsend naar plek 5 van de wereld­ranglijst. In augustus won zij haar zesde dubbelspeltitel, op het WTA 1000-toernooi van Cincinnati samen met landgenote Alycia Parks.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In 2015 en 2022 maakte Townsend deel uit van het Amerikaanse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 2–0.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
2011 428 234
2012 676 546
2013 308 190
2014 102 156
2015 304 124
2016 132 73
2017 105 150
2018 74 153
2019 84 89
2020 89 67
2021 293 134
2022 131 33

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 2023-05-21 Vlag van Italië WTA Florence gravel Vlag van Italië Jasmine Paolini 3-6, 5-7 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2018-03-03 Vlag van de Verenigde Staten WTA Indian Wells 125K hardcourt Vlag van België Yanina Wickmayer Vlag van de Verenigde Staten Jennifer Brady
Vlag van de Verenigde Staten Vania King 		6-4, 6-4 details
2. 2020-01-12 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van de Verenigde Staten Asia Muhammad Vlag van de Verenigde Staten Serena Williams
Vlag van Denemarken Caroline Wozniacki 		6-4, 6-4 details
3. 2020-03-07 Vlag van de Verenigde Staten WTA Indian Wells 125K hardcourt Vlag van de Verenigde Staten Asia Muhammad Vlag van de Verenigde Staten Caty McNally
Vlag van de Verenigde Staten Jessica Pegula 		6-4, 6-4 details
4. 2023-01-07 Vlag van Australië WTA Adelaide hardcourt Vlag van de Verenigde Staten Asia Muhammad Vlag van Australië Storm Hunter
Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková 		6-2, 7-6 details
5. 2023-01-13 Vlag van Australië WTA Adelaide hardcourt Vlag van Brazilië Luisa Stefani Witte vlag Anastasija Pavljoetsjenkova
Vlag van Kazachstan Jelena Rybakina 		7-5, 7-6 details
6. 2023-08-19 Vlag van de Verenigde Staten WTA Cincinnati hardcourt Vlag van de Verenigde Staten Alycia Parks Vlag van de Verenigde Staten Nicole Melichar-Martinez
Vlag van Australië Ellen Perez 		6-7, 6-4, [10-6] details
verloren finales
1. 2013-08-04 Vlag van de Verenigde Staten WTA Washington hardcourt Vlag van Canada Eugenie Bouchard Vlag van Japan Shuko Aoyama
Vlag van Rusland Vera Doesjevina 		3-6, 3-6 details
2. 2019-01-06 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Nieuw-Zeeland Paige Mary Hourigan Vlag van Canada Eugenie Bouchard
Vlag van de Verenigde Staten Sofia Kenin 		6-1, 1-6, [7-10] details
3. 2019-01-26 Vlag van de Verenigde Staten WTA Newport Beach hardcourt Vlag van België Yanina Wickmayer Vlag van de Verenigde Staten Hayley Carter
Vlag van de Verenigde Staten Ena Shibahara 		3-6, 6-7 details
4. 2019-03-02 Vlag van de Verenigde Staten WTA Indian Wells 125K hardcourt Vlag van België Yanina Wickmayer Vlag van Tsjechië Kristýna Plíšková
Vlag van Rusland Jevgenia Rodina 		6-7, 4-6 details
5. 2022-09-11 Vlag van de Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van de Verenigde Staten Caty McNally Vlag van Tsjechië Barbora Krejčíková
Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková 		6-3, 5-7, 1-6 details
6. 2023-04-02 Vlag van de Verenigde Staten WTA Miami hardcourt Vlag van Canada Leylah Fernandez Vlag van de Verenigde Staten Cori Gauff
Vlag van de Verenigde Staten Jessica Pegula 		6-7, 2-6 details
7. 2023-06-11 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Canada Leylah Fernandez Vlag van Chinees Taipei Hsieh Su-wei
Vlag van China Wang Xinyu 		6-1, 6-7, 1-6 details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2022 2023
Vlag van Australië Australian Open – 1R – – 1R 1R 2R – 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 1R 2R 2R 2R 1R – 1R 1R
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R – – – 2R 2R g.t. – –
Vlag van de Verenigde Staten US Open 1R – 1R 1R 2R 4R 1R 1R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2011 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2022 2023
Vlag van Australië Australian Open – – – – – 1R 1R 3R 2R – 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – – – – 1R 2R 1R – HF F
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon – – – – – 1R – 1R g.t. – 2R
Vlag van de Verenigde Staten US Open 3R 1R 1R 2R KF 1R 1R 2R HF F

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2011 2014 2015 2016 2018 2023
Vlag van Australië Australian Open – – – – – KF
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – – – – 2R
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon – – – – – 2R
Vlag van de Verenigde Staten US Open 1R HF 2R 1R 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Taylor Townsend.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Taylor_Townsend_(tennisster)&oldid=65345246"