Eugenie Bouchard

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eugenie Bouchard
Washington 2017
Persoonlijke informatie
Bijnaam Genie
Nationaliteit Vlag van Canada Canada
Geboorteplaats Montréal, Canada
Geboortedatum 25 februari 1994
Woonplaats Miami Beach, FL, VS
Lengte 1,78 m
Gewicht 61 kg[1]
Profdebuut 2009
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 6.904.763 US dollar
Coach Rennae Stubbs
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 297–226
Titels 1 WTA, 6 ITF
Hoogste positie 5e (20 oktober 2014)
WTA Finals groepsfase (2014)
Olympische Spelen 2e ronde (2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (2014)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (2014)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (2014)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (2014, 2015)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 64–73
Titels 1 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 103e (12 augustus 2013)
Olympische Spelen 2e ronde (2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2014)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2013)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2015)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 1–2
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2015)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2013)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2015)
Laatst bijgewerkt op: 17 maart 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Bouchard tijdens "Middle Sunday" op Wimbledon 2016, de dag waarop traditioneel geen wedstrijden worden gespeeld.

Eugenie Bouchard (Montréal, 25 februari 1994) is een tennisspeelster uit Canada. Zij begon met tennis toen zij vijf jaar oud was. Haar favoriete ondergrond is hardcourt. Zij speelt rechtshandig en heeft een twee­handige backhand. Zij is actief in het proftennis sinds 2009.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 2007 speelde zij toernooien bij de junioren. In 2008 was zij juniorkampioen in Canada (toernooi van Burlington). In 2009 was zij juniorkampioen "Pan American" (toernooi van Tulsa, VS). In 2011 was zij juniorkampioen dubbelspel op Wimbledon, samen met de Amerikaanse Grace Min. In 2012 was zij nog succesvoller op Wimbledon: niet alleen werd zij juniorkampioen dubbelspel (samen met de Amerikaanse Taylor Townsend) maar bovendien juniorkampioen enkelspel – in de finale versloeg zij de Oekraïense Elina Svitolina.

Volwassenen[bewerken | brontekst bewerken]

In juni 2008 nam Bouchard voor het eerst deel aan een volwassenentoernooi, het ITF-toernooi van Sumter. Haar eerste ITF-titel veroverde zij in februari 2011 in Burnie (Australië) door in de finale te winnen van de Chinese Zheng Saisai. Zij won zes ITF-titels in het enkelspel en één in het dubbelspel.

Enkelspel (WTA)[bewerken | brontekst bewerken]

Tot de hoofdtabel van een WTA-toernooi drong zij voor het eerst door in juli 2011, op het toernooi van Washington – in het enkelspel bereikte zij de tweede ronde. Het jaar erna bereikte zij in Washington de kwartfinale, na het uitschakelen van de als achtste geplaatste Volha Havartsova. Haar eerste grote succes boekte zij op het WTA-toernooi van Charleston 2013, waar zij nummer tien van de wereld Samantha Stosur uitschakelde en het tot de kwartfinales schopte – na dit toernooi stond Bouchard voor het eerst in de top 100. Tot op heden(maart 2021) won zij één WTA-titel: op het toernooi van Neurenberg – in de finale versloeg zij Karolína Plíšková.

Aan het einde van het tennisseizoen 2014 werd Bouchard door de WTA uitgeroepen tot Most improved player of the year 2014.[2] Haar eindejaarsranking was van 32 (eind 2013) gestegen naar de zevende positie.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de finale, op Wimbledon 2014 – zij moest de zege prijsgeven aan de Tsjechische Petra Kvitová. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 5e plaats, die zij bereikte in oktober 2014.

Op 4 september 2015, tijdens het US Open, gleed Bouchard uit over een schoonmaakmiddel op de vloer van een onverlichte kleedkamer. Zij viel met haar hoofd op de grond, en liep een hersenschudding op.[3] Daarna bereikte zij nooit meer haar oude niveau.

Dubbelspel (WTA)[bewerken | brontekst bewerken]

Bouchard was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. In 2011 speelde zij voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Washington, samen met de Japanse Misaki Doi. Zij stond in 2013 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Washington, samen met de Amerikaanse Taylor Townsend – zij verloren van het koppel Shuko Aoyama en Vera Doesjevina. In 2019 veroverde Bouchard haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Auckland, samen met de Amerikaanse Sofia Kenin, door het koppel Paige Mary Hourigan en Taylor Townsend te verslaan.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 103e plaats, die zij bereikte in augustus 2013.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2011–2018 maakte Bouchard deel uit van het Canadese Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 13–4.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
2008 1104 –
2009 1068 –
2010 538 527
2011 302 362
2012 144 191
2013 32 132
2014 7 230
2015 48 365
2016 47 1039
2017 81 112
2018 89 305
2019 224 192
2020 141 803

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2014-05-24 Vlag van Duitsland WTA Neurenberg gravel Vlag van Tsjechië Karolína Plíšková 6-2, 4-6, 6-3 details
verloren finales
1. 2013-10-13 Vlag van Japan WTA Japan (Osaka) hardcourt Vlag van Australië Samantha Stosur 6-3, 5-7, 2-6 details
2. 2014-07-05 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Tsjechië Petra Kvitová 3-6, 0-6 details
3. 2014-09-27 Vlag van China WTA Wuhan hardcourt Vlag van Tsjechië Petra Kvitová 3-6, 4-6 details
4. 2016-01-16 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Frankrijk Alizé Cornet 1-6, 2-6 details
5. 2016-03-06 Vlag van Maleisië WTA Kuala Lumpur hardcourt Vlag van Oekraïne Elina Svitolina 7-6, 4-6, 5-7 details
6. 2020-09-13 Vlag van Turkije WTA Istanbul gravel Vlag van Roemenië Patricia Maria Țig 6-2, 1-6, 6-7 details
7. 2021-03-13 Vlag van Mexico WTA Guadalajara hardcourt Vlag van Spanje Sara Sorribes Tormo 2-6, 5-7 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2019-01-06 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Verenigde Staten Sofia Kenin Vlag van Nieuw-Zeeland Paige Mary Hourigan
Vlag van Verenigde Staten Taylor Townsend 		1-6, 6-1, [10-7] details
verloren finales
1. 2013-08-04 Vlag van Verenigde Staten WTA Washington hardcourt Vlag van Verenigde Staten Taylor Townsend Vlag van Japan Shuko Aoyama
Vlag van Rusland Vera Doesjevina 		3-6, 3-6 details
2. 2017-08-05 Vlag van Verenigde Staten WTA Washington hardcourt Vlag van Verenigde Staten Sloane Stephens Vlag van Japan Shuko Aoyama
Vlag van Tsjechië Renata Voráčová 		3-6, 2-6 details
3. 2017-10-21 Vlag van Luxemburg WTA Luxemburg hardcourt (i) Vlag van België Kirsten Flipkens Vlag van Nederland Lesley Kerkhove
Vlag van Wit-Rusland Lidzija Marozava 		7-6, 4-6, [6-10] details
4. 2021-03-07 Vlag van Frankrijk WTA Lyon hardcourt (i) Vlag van Servië Olga Danilović Vlag van Slowakije Viktória Kužmová
Vlag van Nederland Arantxa Rus 		6-3, 5-7, [7-10] details
Bouchard tijdens haar verloren wedstrijd tegen Carla Suárez Navarro in de openingsronde van Wimbledon 2017.
Eugenie Bouchard op het toernooi van Washington, augustus 2017.
Opslag door Bouchard tijdens haar tweede­ronde­wedstrijd op het US Open 2013. Angelique Kerber won (4–6, 6–2, 3–6).
Bouchard speelde op het toernooi van Washington in 2017 samen met Sloane Stephens, met wie zij de finale bereikte.

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020
grandslamtoernooien
Australian Open – – – HF KF 2R 3R 2R 2R –
Roland Garros – – 2R HF 1R 2R 2R – 1R 3R
Wimbledon – – 3R F 1R 3R 1R 2R 1R g.t.
US Open – – 2R 4R 4R 1R 1R 2R 1R –
Premier Mandatory
Indian Wells – – – 4R 4R 3R 1R 1R
Miami – – 2R 2R 2R 1R 1R –
Madrid – – – 1R 1R 1R KF –
Peking – – 2R 2R 1R – 1R –
Premier Five
Dubai/Doha – – – 1R – 3R – – 2R
Rome – – – 1R 3R 3R – –
Montréal/Toronto 1R 2R 2R 2R 1R 3R 1R 1R
Cincinnati – – 2R 2R 2R 1R – –
Tokio/Wuhan – – KF F – – – –
olympisch
Olympische Spelen g.t. – g.t. 2R g.t.
statistieken
titels per jaar 0 0 0 1 0 0 0 0 0 0
eindejaarsranking 302 144 32 7 48 47 81 89 224 141

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2013 2014 2015 2016 2017 2018
Vlag van Australië Australian Open – 3R – – – 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – – – – –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 1R – 1R – –
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R – 2R – 1R –

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2013 2015
Vlag van Australië Australian Open – –
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R –
Vlag van Verenigde Staten US Open – 2R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Eugenie Bouchard.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eugenie_Bouchard&oldid=67450060"