Elina Svitolina

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Elina Svitolina
Roland Garros 2019
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Oekraïne Oekraïense
Geboorteplaats Odessa, Oekraïne
Geboortedatum 12 september 1994
Woonplaats Charkov, Oekraïne[1]
Lengte 1,74 m[1]
Gewicht 60 kg[1]
Profdebuut 2010
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 21.388.819 US dollar
Coach Thierry Ascione, Andrew Bettles[1]
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 433–227
Titels 17 WTA, 6 ITF
Hoogste positie 3e (11 september 2017)
WTA Finals winst (2018)
Olympische Spelen Brons brons (2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2018, 2019)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2015, 2017, 2020)
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (2019)
Vlag van de Verenigde Staten US Open halve finale (2019)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 48–68
Titels 2 WTA, 2 ITF
Hoogste positie 108e (4 mei 2015)
Olympische Spelen 1e ronde (2016, 2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2014, 2016)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2014)
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2016)
Vlag van de Verenigde Staten US Open 2e ronde (2014)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 6–10
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (2017)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2015, 2017)
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2014)
Vlag van de Verenigde Staten US Open 2e ronde (2018)
Laatst bijgewerkt op: 30 augustus 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Elina Svitolina (Cyrillisch: Еліна Світоліна) (Odessa, 12 september 1994) is een professioneel tennisspeelster uit Oekraïne. Zij begon op vijfjarige leeftijd met tennis. Svitolina is een all-rounder; zij kan op alle ondergronden goed uit de voeten – op alle grandslamtoernooien heeft zij minimaal de kwartfinale bereikt. Svitolina was tussen mei 2017 en oktober 2021 een stabiele speelster in de top-10, bereikte zes kwartfinales en twee halve finales, maar nimmer de eindstrijd, op de grandslamtoernooien. Wel won zij eind 2018 het eindejaarstoernooi, het officieuze wereldkampioenschap, de grootste overwinning uit haar carrière.

Svitolina is getrouwd met Gaël Monfils, een Frans tennisser. Op 16 juli 2021 traden zij in het huwelijk in zijn woonplaats Genève.[2]

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

In 2012 vertegenwoordigde zij haar land voor het eerst in de Fed Cup. In datzelfde jaar won zij haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Pune.

In 2017 won zij haar eerste titel op "Premier Five"-niveau, in Dubai, drie maanden later de tweede in Rome (waarmee zij binnenkwam in de top-tien van de WTA-ranglijst) en in augustus de derde in Toronto. Met daarnaast in dat jaar twee "International"-titels plus het bereiken van de kwartfinale op Roland Garros, steeg zij naar de vierde plaats op de wereldranglijst in augustus 2017. Met het bereiken van de vierde ronde op het US Open steeg zij naar de derde positie in september 2017.

In de periode 2012–2021 maakte Svitolina deel uit van het Oekraïense Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 14–10. In 2017 speelde zij voor het eerst op het niveau van Wereldgroep II – zij wonnen de eerste ronde van Australië, maar verloren de promotiewedstrijd van het Duitse team (ondanks haar persoonlijke zege over Angelique Kerber).

Svitolina won in 2018 haar elfde WTA-titel in Brisbane en de twaalfde in Dubai. Op gravel, bij het toernooi van Rome, versloeg zij vervolgens de Roemeense Simona Halep voor titel nummer dertien. In oktober 2018 plaatste Svitolina zich voor de tweede maal in haar carrière voor de WTA Finals. Na winst op Kiki Bertens bereikte zij de finale, waarin zij de Amerikaanse Sloane Stephens in drie sets (3–6, 6–2, 6–2) versloeg voor de grootste titel in haar carrière.[3] Een jaar later bereikte zij op het eindejaarskampioenschap opnieuw de finale, maar deze keer moest zij haar meerdere erkennen in de Australische Ashleigh Barty.

In juli 2021 won Svitolina de bronzen medaille in het enkelspel op de Olympische spelen van 2020 in Tokio.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
2010 498 443
2011 269 422
2012 156 485
2013 40 261
2014 29 132
2015 19 159
2016 14 236
2017 6 435
2018 4 1035
2019 6 1156
2020 5 628

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021
grandslamtoernooien
Australian Open – 1R 3R 3R 2R 3R KF KF 3R 4R
Roland Garros – 2R 2R KF 4R KF 3R 3R KF 3R
Wimbledon – 1R 1R 2R 2R 4R 1R HF g.t. 2R
US Open 1R 2R 1R 3R 3R 4R 4R HF – KF
WTA Finals
WTA Finals – – – – – G W F g.t.
Premier Mandatory
Indian Wells – 1R 2R 4R 3R 4R 3R HF g.t.
Miami – – 4R 3R 4R 2R KF 2R g.t. HF
Madrid – – 1R 2R 2R 1R 2R 1R g.t. 1R
Peking – 1R 2R 2R HF KF 1R KF g.t. g.t.
Premier Five
Dubai/Doha – – 1R 2R 1R W 3R HF 2R 2R
Rome – – 1R 2R 1R W W 2R KF KF
Montreal/Toronto – – – 1R 3R W HF KF g.t. 2R
Cincinnati – – KF HF 2R 3R KF 3R – 2R
Tokio/Wuhan – 2R HF 3R 2R – 2R KF g.t. g.t.
olympisch
Olympische Spelen – g.t. KF g.t. HF
statistieken
titels per jaar 1 1 1 1 1 5 4 0 2 1
eindejaarsranking 156 40 29 19 14 6 4 6 5

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2013 2014 2016 2018
Vlag van Australië Australian Open – 1R 1R –
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 2R 1R –
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon – 1R 2R –
Vlag van de Verenigde Staten US Open 1R 2R 1R 1R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2014 2015 2016 2017 2018
Vlag van Australië Australian Open – 1R 1R HF –
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 2R – 2R –
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 1R 2R – 2R
Vlag van de Verenigde Staten US Open 1R 1R – – 2R

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

Overwinningen op een regerend nummer 1[bewerken | brontekst bewerken]

Svitolina heeft tot op heden zesmaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen (peildatum 20 mei 2018):

nr. datum toernooi ronde tegenstandster score
1. 2016-08-09 Olympische spelen derde ronde Vlag van de Verenigde Staten Serena Williams 6-4, 6-3 details
2. 2016-10-06 WTA Peking derde ronde Vlag van Duitsland Angelique Kerber 6-3, 7-5 details
3. 2017-01-05 WTA Brisbane kwartfinale Vlag van Duitsland Angelique Kerber 6-4, 3-6, 6-3 details
4. 2017-04-23 Fed Cup promotiewedstrijd Vlag van Duitsland Angelique Kerber 6-4, 6-2 details
5. 2017-10-27 WTA Finals groepsfase Vlag van Roemenië Simona Halep 6-3, 6-4 details
6. 2018-05-20 WTA Rome finale Vlag van Roemenië Simona Halep 6-0, 6-4 details

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi onder­grond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2012-11-11 Vlag van India WTA Pune hardcourt Vlag van Japan Kimiko Date-Krumm 6-2, 6-3 details
2. 2013-07-28 Vlag van Azerbeidzjan WTA Bakoe hardcourt Vlag van Israël Shahar Peer 6-4, 6-4 details
3. 2014-07-27 Vlag van Azerbeidzjan WTA Bakoe hardcourt Vlag van Servië Bojana Jovanovski 6-1, 7-6 details
4. 2015-05-02 Vlag van Marokko WTA Marrakesh gravel Vlag van Hongarije Tímea Babos 7-5, 7-6 details
5. 2016-03-06 Vlag van Maleisië WTA Kuala Lumpur hardcourt Vlag van Canada Eugenie Bouchard 6-7, 6-4, 7-5 details
6. 2017-02-05 Vlag van Taiwan WTA Taiwan hardcourt Vlag van China Peng Shuai 6-3, 6-2 details
7. 2017-02-25 Vlag van de Verenigde Arabische Emiraten WTA Dubai hardcourt Vlag van Denemarken Caroline Wozniacki 6-4, 6-2 details
8. 2017-04-30 Vlag van Turkije WTA Istanboel gravel Vlag van België Elise Mertens 6-2, 6-4 details
9. 2017-05-21 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Roemenië Simona Halep 4-6, 7-5, 6-1 details
10. 2017-08-13 Vlag van Canada WTA Toronto hardcourt Vlag van Denemarken Caroline Wozniacki 6-4, 6-0 details
11. 2018-01-06 Vlag van Australië WTA Brisbane hardcourt Vlag van Wit-Rusland Aljaksandra Sasnovitsj 6-2, 6-1 details
12. 2018-02-24 Vlag van de Verenigde Arabische Emiraten WTA Dubai hardcourt Vlag van Rusland Darja Kasatkina 6-4, 6-0 details
13. 2018-05-20 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Roemenië Simona Halep 6-0, 6-4 details
14. 2018-10-28 Vlag van Singapore WTA Finals hardcourt (i) Vlag van de Verenigde Staten Sloane Stephens 3-6, 6-2, 6-2 details
15. 2020-03-08 Vlag van Mexico WTA Monterrey hardcourt Vlag van Tsjechië Marie Bouzková 7-5, 4-6, 6-4 details
16. 2020-09-26 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Kazachstan Jelena Rybakina 6-4, 1-6, 6-2 details
17. 2021-08-28 Vlag van de Verenigde Staten WTA Chicago hardcourt Vlag van Frankrijk Alizé Cornet 7-5, 6-4 details
verloren finales
1. 2016-08-27 Vlag van de Verenigde Staten WTA New Haven hardcourt Vlag van Polen Agnieszka Radwańska 1-6, 6-7 details
2. 2016-11-06 Vlag van China Elite Trophy hardcourt (i) Vlag van Tsjechië Petra Kvitová 4-6, 2-6 details
3. 2019-11-03 Vlag van China WTA Finals hardcourt (i) Vlag van Australië Ashleigh Barty 4-6, 3-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2014-07-20 Vlag van Turkije WTA Istanboel hardcourt Vlag van Japan Misaki Doi Vlag van Georgië Oksana Kalasjnikova
Vlag van Polen Paula Kania 		6-4, 6-0 details
2. 2015-07-26 Vlag van Turkije WTA Istanboel hardcourt Vlag van Rusland Darja Gavrilova Vlag van Turkije Çağla Büyükakçay
Vlag van Servië Jelena Janković 		5-7, 6-1, [10-4] details
verloren finales
geen

WTA-finaleplaatsen gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstanders score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 2016-01-09 Vlag van Australië Hopman Cup hardcourt (i) Vlag van Oekraïne Oleksandr Dolgopolov Vlag van Australië Darja Gavrilova
Vlag van Australië Nick Kyrgios 		0–2 details

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Elina Svitolina.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Elina_Svitolina&oldid=63319432"