Gaël Monfils

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Gaël Monfils
Gaël Monfils
Persoonlijke informatie
Bijnaam Lamonf,[1] Sliderman
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Franse
Geboorteplaats Vlag van Frankrijk Parijs, Frankrijk
Geboortedatum 1 september 1986
Woonplaats Vlag van Zwitserland Trélex, Zwitserland
Lengte 1,93 m
Gewicht 80 kg
Profdebuut 2004
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 19.791.577 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 500–290
Titels 10
Hoogste positie 6e (7 november 2016)
Huidige positie 15e (16 mei 2021)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2016)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (2008)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2005, 2007, 2010, 2011, 2015)
Vlag van de Verenigde Staten US Open halve finale (2016)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 27–83
Titels 0
Hoogste positie 155e (8 augustus 2011)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2006)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2007, 2010)
Vlag van de Verenigde Staten US Open 1e ronde (2005, 2010)
Laatst bijgewerkt op: 16 februari 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Gaël Sébastien Monfils (Parijs, 1 september 1986) is een professioneel tennisser uit Frankrijk.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Monfils' vader Rufin is afkomstig van Guadeloupe en speelde profvoetbal bij Girondins de Bordeaux. Zijn moeder Sylvette werd geboren op een ander Caraïbisch eiland, Martinique, en is werkzaam als verpleeg­ster. Monfils is een fan van de profbasketbalclub Detroit Pistons uit de Verenigde Staten.[1]

Monfils is getrouwd met Elina Svitolina, een Oekraïens tennissspeelster. Op 16 juli 2021 traden zij in het huwelijk in zijn woonplaats Genève.[2]

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Monfils viel in 2003 al op bij de junioren. Hij haalde er enkele mooie resultaten. De winst in echte grote toernooien bleef echter uit. Hij won in 2004 drie van de vier grandslamtoernooien voor junioren: Australian Open, Roland Garros en Wimbledon. Een blessure voorkwam dat hij ook zegevierde op de US Open. Hij moest in de tweede ronde opgeven. Wel eindigde hij in 2004 als de nummer 1 van de juniorenranglijst.

In oktober 2004, op het toernooi van Metz, brak hij echt door, onder leiding van oud-prof Thierry Champion. Daar versloeg hij achtereenvolgens Xavier Malisse en landgenoot Olivier Patience, voordat hij werd uitgeschakeld door een andere landgenoot, Richard Gasquet.

Hij schoot als een komeet omhoog in de rankings van de ATP: van plaats 947 (eind 2003) naar 231 (2004). In zijn eerste jaar als professional struikelde hij zowel bij de Australian Open als op Roland Garros in de eerste ronde. Op Wimbledon daarentegen bereikte hij de derde ronde, waarin hij werd uitgeschakeld door Mario Ančić.

Hij won in 2005 de toernooien van Besançon, Tunis en Sopot. De laatste was zijn eerste overwinning in een ATP-toernooi.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 1 augustus 2005 Vlag van Polen ATP Sopot Gravel Vlag van Duitsland Florian Mayer 7-6(6), 4-6, 7-5 Details
2. 27 september 2009 Vlag van Frankrijk ATP Metz Hardcourt (i) Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 7-6, 3-6, 6-2 Details
3. 31 oktober 2010 Vlag van Frankrijk ATP Montpellier (1) Hardcourt (i) Vlag van Kroatië Ivan Ljubičić 6-2, 5-7, 6-1 Details
4. 23 oktober 2011 Vlag van Zweden ATP Stockholm Hardcourt (i) Vlag van Finland Jarkko Nieminen 7-5, 3-6, 6-2 Details
5. 9 februari 2014 Vlag van Frankrijk ATP Montpellier (2) Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Richard Gasquet 6-4, 6-4 Details
6. 24 juli 2016 Vlag van de Verenigde Staten ATP Washington Hardcourt Vlag van Kroatië Ivo Karlović 5-7, 7-6(6), 6-4 Details
7. 6 januari 2018 Vlag van Qatar ATP Doha Hardcourt Vlag van Rusland Andrej Roebljov 6-2, 6-3 Details
8. 17 februari 2019 Vlag van Nederland ATP Rotterdam (1) Hardcourt (i) Vlag van Zwitserland Stanislas Wawrinka 6-3, 1-6, 6-2 Details
9. 9 februari 2020 Vlag van Frankrijk ATP Montpellier (3) Hardcourt (i) Vlag van Canada Vasek Pospisil 7-5, 6-3 Details
10. 16 februari 2020 Vlag van Nederland ATP Rotterdam (2) Hardcourt (i) Vlag van Canada Félix Auger-Aliassime 6-2, 6-4 Details
Verloren finales
1. 9 oktober 2005 Vlag van Frankrijk ATP Metz Hardcourt (i) Vlag van Kroatië Ivan Ljubičić 6-7(7), 0-6 Details
2. 30 oktober 2005 Vlag van Frankrijk ATP Lyon Tapijt (i) Vlag van de Verenigde Staten Andy Roddick 3-6, 2-6 Details
3. 6 januari 2006 Vlag van Qatar ATP Doha Hardcourt Vlag van Zwitserland Roger Federer 3-6, 6-7 Details
4. 20 mei 2007 Vlag van Oostenrijk ATP Pörtschach Gravel Vlag van Argentinië Juan Mónaco 6-7(3), 0-6 Details
5. 4 oktober 2008 Vlag van Oostenrijk ATP Wenen Hardcourt (i) Vlag van Duitsland Philipp Petzschner 4-6, 4-6 Details
6. 28 februari 2009 Vlag van Mexico ATP Acapulco Gravel Vlag van Spanje Nicolás Almagro 4-6, 4-6 Details
7. 15 november 2009 Vlag van Frankrijk ATP Parijs Hardcourt (i) Vlag van Servië Novak Đoković 2-6, 7-5, 6-7 Details
8. 18 juli 2010 Vlag van Duitsland ATP Stuttgart Gravel Vlag van Spanje Albert Montañés 2-6, 2-1, opgave Details
9. 10 oktober 2010 Vlag van Japan ATP Tokio Hardcourt Vlag van Spanje Rafael Nadal 1-6, 5-7 Details
10. 14 november 2010 Vlag van Frankrijk ATP Parijs Hardcourt (i) Vlag van Zweden Robin Söderling 1-6, 6-7(1) Details
11. 7 augustus 2011 Vlag van de Verenigde Staten ATP Washington Hardcourt Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek 4-6, 4-6 Details
12. 7 januari 2012 Vlag van Qatar ATP Doha Hardcourt Vlag van Frankrijk Jo-Wilfried Tsonga 5-7, 3-6 Details
13. 5 februari 2012 Vlag van Frankrijk ATP Montpellier Hardcourt (i) Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych 2-6, 6-4, 3-6 Details
14. 24 mei 2013 Vlag van Frankrijk ATP Nice Gravel Vlag van Spanje Albert Montañés 0-6, 6-7(3) Details
15. 23 augustus 2013 Vlag van de Verenigde Staten ATP Winston-Salem Hardcourt Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer 3-6, 1-2, opgave Details
16. 4 januari 2014 Vlag van Qatar ATP Doha Hardcourt Vlag van Spanje Rafael Nadal 1-6, 7-6(5), 2-6 Details
17. 22 februari 2015 Vlag van Frankrijk ATP Montpellier Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Gilles Simon 4-6, 6-1, 6-7(4) Details
18. 14 februari 2016 Vlag van Nederland ATP Rotterdam Hardcourt (i) Vlag van Slowakije Martin Kližan 7-6(1), 3-6, 1-6 Details
19. 17 april 2016 Vlag van Frankrijk ATP Monte Carlo Gravel Vlag van Spanje Rafael Nadal 5-7, 7-5, 0-6 Details
20. 1 juli 2017 Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Eastbourne Gras Vlag van Servië Novak Đoković 3-6, 4-6 Details
21. 21 oktober 2018 Vlag van België ATP Antwerpen Hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Kyle Edmund 6-3, 6-7(2), 6-7(4) Details
Gewonnen challengers
1. 14 februari 2005 Vlag van Frankrijk Besançon Hardcourt Vlag van België Christophe Rochus 6-3, 2-6, 6-3
2. 25 april 2005 Vlag van Tunesië Tunis Gravel Vlag van Frankrijk Fabrice Santoro 7-5, 3-6, 7-6
3. 12 maart 2007 Vlag van de Verenigde Staten Sunrise Hardcourt Vlag van Italië Andreas Seppi 6-3, 1-6, 6-1
4. 12 mei 2008 Vlag van Marokko Marrakesh Gravel Vlag van Frankrijk Jérémy Chardy 7-6, 7-6
5. 19 mei 2013 Vlag van Frankrijk Bordeaux Gravel Vlag van Frankrijk Michael Llodra 7-5, 7-6(5)

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020
grandslamtoernooien
Australian Open – 2R 1R 3R – 4R 3R 3R 3R 3R 3R 2R KF 4R 2R 2R 4R
Roland Garros – 1R 4R 3R HF KF 2R KF – 3R KF 4R – 4R 3R 4R 1R
Wimbledon – 3R 1R 3R – – 3R 3R – – 2R 3R 1R 3R 4R 1R g.t.
US Open – 1R 2R – 4R 4R KF 2R – 2R KF 1R HF 3R 2R KF –
ATP Masters 1000
Indian Wells – 2R 3R 1R 1R 2R 2R – – – 3R – KF 4R 3R KF g.t.
Miami – 4R 2R 1R 2R 4R – – 3R – 2R 4R KF – – – g.t.
Monte Carlo – 1R 1R 1R 3R 1R – 3R – 1R 2R HF F – – – g.t.
Madrid l.c. – KF 2R 3R – – 2R 2R 1R 2R 3R g.t.
Rome – – HF 1R – – – – 2R – – – 1R – 1R 1R 2R
Montreal/Toronto – – – – 1R 2R 3R KF – – 2R 2R HF 3R – HF g.t.
Cincinnati – 3R 2R – 2R 1R 1R KF – – 3R 1R 3R – – 1R –
Shanghai l.c. 3R 2R – – KF – – 3R – 1R 2R g.t.
Parijs 1R – 1R – 3R F F 2R – – 3R 1R – – – KF –
statistieken
titels per jaar 0 1 0 0 0 1 1 1 0 0 1 0 1 0 1 1 2
eindejaarsranking 239 30 46 38 14 13 12 15 77 31 18 24 7 46 32 10 11

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020
grandslamtoernooien
Australian Open – 1R – – – – – – – 1R – – – – – –
Roland Garros 1R 1R 2R 1R – 2R 1R – 1R 1R 1R – – – – –
Wimbledon – – – – – – – – – – – – – – – g.t.
US Open 1R – – – – 1R 1R – – – – – – – – –
ATP Masters 1000
Indian Wells 2R 1R – – 1R 1R – 1R – 1R – – – – 1R g.t.
Miami – – – – – – – – – – 1R – – – – g.t.
Monte Carlo 1R – – – 2R – 2R – – – 2R – – – – g.t.
Madrid l.c. – 1R – – – – – – – – – g.t.
Rome – – – – – – – – – – – – – – – –
Montreal/Toronto – – – – – KF 1R – – – 2R – – – – g.t.
Cincinnati – 1R – – – 1R 1R – – 1R 1R – – – – –
Shanghai l.c. – 2R – – – – – – – 2R 1R g.t.
Parijs – – – 2R – – – – 1R 1R – – – – – –
olympisch
Olympische Spelen g.t. 1R g.t. – g.t. 1R g.t.
statistieken
titels per jaar 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
eindejaarsranking 304 391 375 581 526 202 273 561 — — 377 — 313 273 — —

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Gaël Monfils.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gaël_Monfils&oldid=59629305"