Xavier Malisse

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Xavier Malisse
Malisse tijdens de Australian Open 2005
Persoonlijke informatie
Bijnaam The X-Man
Nationaliteit Vlag van België België
Geboorteplaats Kortrijk, België
Geboortedatum 19 juli 1980
Woonplaats Oudenaarde, België
Lengte 1,85 m
Gewicht 83 kg
Profdebuut 1998
Met pensioen 3 oktober 2013
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 5.694.825 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 294–274
Titels 3
Hoogste positie 19e (12 augustus 2002)
Olympische Spelen 1e ronde (2004)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2003, 2011)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (2002, 2004)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Halve finale (2002)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (2001, 2003, 2005)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 129–113
Titels 9
Hoogste positie 25e (7 november 2011)
Olympische Spelen 1e ronde (2004)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2003,2004,2005,2011)
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (2004)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2005)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2003)
Laatst bijgewerkt op: oktober 2015
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Xavier Malisse (Kortrijk, 19 juli 1980) is een Belgisch tennisser. Hij woont in Oudenaarde, België. Zijn nickname is "The X-Man".

Tenniscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Malisse volgde in zijn jeugd een tennisopleiding bij de befaamde tennisacademie van Nick Bollettieri, die hem roemde omwille van zijn sterke forehand. Hij werd professioneel tennisspeler in 1998. Malisse schreef uiteindelijk 3 ATP-toernooien op zijn naam: Delray Beach in 2005 en in 2007 en Chennai in 2007. Verder stond hij nog in 9 andere finales.

In 2002 verbaasde Malisse de wereld door onder anderen Richard Krajicek te verslaan en zo in de halve finale van Wimbledon te staan. Daar moest hij het opnemen tegen de toen lager geklasseerde David Nalbandian. Maar Malisse verloor van Nalbandian, die in de finale het onderspit delfde tegen Lleyton Hewitt. Xavier haalde dat jaar in Londen zijn beste plaats ooit op een grandslamtoernooi.

In 2004 schreef Malisse, samen met zijn vriend en dubbelspelpartner Olivier Rochus, tennisgeschiedenis door als eerste Belgische tennissers ooit een grandslamtoernooi op hun naam te schrijven. Malisse en Rochus wonnen op 5 juni 2004 Roland Garros, in de finale versloegen ze de Franse toppers Fabrice Santoro en Michaël Llodra met 7-5 en 7-5. Malisse won ook nog acht andere dubbelspeltitels, onder meer in Indian Wells.

Malisse kreeg vaak het etiket van "slechte jongen" opgeplakt omwille van zijn soms opvliegende karakter. Hij werd meerdere malen terechtgewezen voor het vernielen van rackets of het beledigen van lijnrechters. Bovendien werd hem soms een gebrek aan ijver verweten. Malisse was een tijdje de vriend van Jennifer Capriati.

Xavier Malisse werd op 5 november 2009 voor één jaar geschorst wegens het tweemaal niet correct invullen van zijn whereabouts en het missen van één dopingcontrole. Door deze schorsing moest hij forfait geven voor de AXA Masters.

Malisse had als sponsors Prince en Lotto.

Op 2 oktober 2013 speelde hij zijn laatste wedstrijd als proftennisser. Hij verloor in de eerste ronde van de Ethias Trophy in Bergen en zette daarmee een punt achter een profcarrière van zestien jaar.

Sindsdien speelt Malisse in de veteranentour en is trainer. Echter zijn eerste stappen in het coachleven met Ruben Bemelmans en Kirsten Flipkens, waren geen onverdeeld succes. Sinds 2019 begeleidt hij met succes de Zuid-Afrikaanse tennisser Lloyd Harris op toernooien omdat zijn vaste coach geen zin meer heeft in het vele reizen.[1]

In 2021 maakte Malisse een comeback in het professioneel tennis met de deelname aan het dubbelspel van de European Open in Antwerpen. In de 22e editie van dit toernooi bereikte hij samen met zijn pupil Harris de halve finales.[2] In 2022 nam hij nogmaals deel aan het dubbelspel ditmaal aan de zijde van Diego Schwartzman, ze verloren in de tweede ronde van het Nederlandse duo Tallon Griekspoor en Botic van de Zandschulp.[3]

Titels[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
gewonnen finales
1. 6 februari 2005 Vlag van Verenigde Staten ATP Delray Beach Hardcourt Vlag van Tsjechië Jiří Novák 7-6(6), 6-2 details
2. 7 januari 2007 Vlag van India ATP Chennai Hardcourt Vlag van Oostenrijk Stefan Koubek 6-1, 6-3 details
3. 3 februari 2007 Vlag van Verenigde Staten ATP Delray Beach Hardcourt Vlag van Verenigde Staten James Blake 5-7, 6-4, 6-4 details
verloren finales
1. 1 november 1998 Vlag van Mexico ATP Mexico-Stad Gravel Vlag van Tsjechië Jiří Novák 3-6, 3-6 details
2. 9 mei 1999 Vlag van Verenigde Staten ATP Delray Beach Gravel Vlag van Australië Lleyton Hewitt 4-6, 7-6(2), 1-6 details
3. 11 maart 2001 Vlag van Verenigde Staten ATP Delray Beach Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jan-Michael Gambill 5-7, 4-6 details
4. 29 april 2001 Vlag van Verenigde Staten ATP Atlanta Gravel Vlag van Verenigde Staten Andy Roddick 2-6, 4-6 details
5. 23 mei 2004 Vlag van Oostenrijk ATP Sankt Pölten Gravel Vlag van Italië Filippo Volandri 1-6, 4-6 details
6. 10 oktober 2004 Vlag van Frankrijk ATP Lyon Hardcourt Vlag van Zweden Robin Söderling 2-6, 6-3, 4-6 details
7. 8 januari 2006 Vlag van Australië ATP Adelaide Hardcourt Vlag van Frankrijk Florent Serra 3-6, 4-6 details
8. 5 februari 2006 Vlag van Verenigde Staten ATP Delray Beach Hardcourt Vlag van Duitsland Tommy Haas 3-6, 6-3, 6-7(5) details
9. 9 januari 2011 Vlag van India ATP Chennai Hardcourt Vlag van Zwitserland Stanislas Wawrinka 5-7, 6-4, 1-6 details
gewonnen challengers
1. 1 oktober 2000 Vlag van Verenigde Staten San Antonio Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Ronald Agenor 7-6(4), 6-3
2. 20 juli 2008 Vlag van Canada Moncton Hardcourt Vlag van Thailand Danai Udomchoke 6-4, 6-4
3. 1 augustus 2009 Vlag van Canada Granby Hardcourt Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson 6-4, 6-4
4. 24 oktober 2009 Vlag van Frankrijk Orléans Hardcourt Vlag van Frankrijk Stéphane Robert 6-1, 6-2
Verloren challengers
1. 9 oktober 2005 Vlag van België Bergen Tapijt Vlag van België Olivier Rochus 2-6, 0-6
2. 8 augustus 2009 Vlag van Canada Vancouver Hardcourt Vlag van Cyprus Marcos Baghdatis 4-6, 4-6
3. 12 september 2009 Vlag van Frankrijk Saint-Rémy Hardcourt Vlag van Cyprus Marcos Baghdatis 4-6, 1-6

Dubbel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score
gewonnen finales mannendubbelspel
1. 5 juni 2004 Vlag van Frankrijk Roland Garros Gravel Vlag van België Olivier Rochus Vlag van Frankrijk Michaël Llodra
Vlag van Frankrijk Fabrice Santoro 		7-5, 7-5 details
2. 9 januari 2005 Vlag van Australië ATP Adelaide Hardcourt Vlag van België Olivier Rochus Vlag van Zweden Simon Aspelin
Vlag van Australië Todd Perry 		7-6(5), 6-4 details
3. 7 januari 2007 Vlag van India ATP Chennai Hardcourt Vlag van België Dick Norman Vlag van Spanje Rafael Nadal
Vlag van Spanje Bartolomé Salvá Vidal 		7-6(4), 7-6(4) details
4. 3 februari 2007 Vlag van Verenigde Staten ATP Delray Beach Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Hugo Armando Vlag van Verenigd Koninkrijk James Auckland
Vlag van Australië Stephen Huss 		6-3, 6-7(4), [10-5] details
5. 20 maart 2011 Vlag van Verenigde Staten ATP Indian Wells Hardcourt Vlag van Oekraïne Oleksandr Dolgopolov Vlag van Zwitserland Roger Federer
Vlag van Zwitserland Stanislas Wawrinka 		6-4, 6-7(5), [10-7] details
6. 31 juli 2011 Vlag van Verenigde Staten ATP Los Angeles Hardcourt Vlag van Bahama's Mark Knowles Vlag van India Somdev Devvarman
Vlag van Filipijnen Treat Huey 		7-6(3), 7-6(10) details
7. 19 februari 2012 Vlag van Verenigde Staten ATP San José Hardcourt (i) Vlag van Bahama's Mark Knowles Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson
Vlag van Duitsland Frank Moser 		6-4, 1-6, [10-5] details
8. 23 juli 2012 Vlag van Verenigde Staten ATP Los Angeles Hardcourt Vlag van België Ruben Bemelmans Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Delgado
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski 		7-6, 4-6, [10-7] details
9. 11 februari 2013 Vlag van Verenigde Staten ATP San José Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Frank Moser Vlag van Australië Lleyton Hewitt
Vlag van Australië Marinko Matosevic 		6-0, 6-7, [10-4] details
verloren finales mannendubbelspel
1. 13 januari 2008 Vlag van Nieuw-Zeeland ATP Auckland Hardcourt Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer Vlag van Peru Luis Horna
Vlag van Argentinië Juan Mónaco 		4-6, 6-3, [7-10] details
2. 13 februari 2011 Vlag van Verenigde Staten ATP San José Hardcourt Vlag van Colombia Alejandro Falla Vlag van Verenigde Staten Scott Lipsky
Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram 		4-6, 6-4, [8-10] details
3. 5 mei 2012 Vlag van Duitsland ATP München Gravel Vlag van België Dick Norman Vlag van Tsjechië František Čermák
Vlag van Slowakije Filip Polášek 		4-6, 5-7 details
4. 22 juli 2012 Vlag van Verenigde Staten ATP Atlanta Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Michael Russell Vlag van Australië Matthew Ebden
Vlag van Verenigde Staten Ryan Harrison 		3-6, 6-3, [6-10] details
gewonnen challengers mannendubbelspel
1. 13 juli 2008 Vlag van Colombia Bogota Gravel Vlag van Colombia Carlos Salamanca Vlag van Colombia Juan Sebastián Cabal
Vlag van Colombia Michael Quintero 		6-1, 6-4
2. 14 september 2008 Vlag van Oekraïne Donetsk Hardcourt Vlag van België Dick Norman Vlag van Israël Harel Levy
Vlag van Israël Noam Okun 		4-6, 6-1, [13-11]

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt tot pensioen

Toernooi 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open – – – – – – 2R 3R 1R 1R 2R 1R 1R 2R 1R 3R 1R 2R 8-12
Roland Garros – – – 1R – 3R 4R 3R 4R 2R 1R – – – 2R 2R 1R 1R 13-11
Wimbledon – – – 1R – 2R HF 1R 4R 2R 2R – 2R 1R 3R 4R 4R 1R 20-13
US Open – – – 3R 2R 4R 3R 4R 1R 4R 3R 2R – – 1R 1R 1R 1R 17-13
Winst-verlies 0-0 0-0 0-0 2-3 1-1 6-3 11-4 7-4 6-4 5-4 4-4 1-2 1-2 1-2 3-4 6-4 3-4 1-4 58-49
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals – – – – – – – – – – – – – – – – – – 0-0
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – 3R – – 1R 2R 2R 1R 3R – 2R – – 3R 2R 1R 10-10
Miami – – – 1R 2R – 1R 2R 3R 2R 2R – 3R – 1R 2R 2R 3R 10-12
Monte Carlo – – – – – – 1R 1R 1R 2R 1R – 1R – – 1R – 1R 1-8
Rome – – – – – – 3R 1R – – 2R – – – – 2R – 1R 4-5
Hamburg – – – – – – 1R 2R 1R – 1R – 1R – l.c. 1-5
Madrid geen toernooi 2R – 1R – 1R – – – – 3R – 1R 3-5
Montréal/Toronto – – – – – 1R 1R 1R 1R 3R KF – – – 2R – – – 6-7
Cincinnati – – – 1R – 2R 3R 2R 1R 1R 1R – – – – 1R – – 4-8
Shanghai geen Masters 1000 – – – – – 0-0
Parijs – – – – – 3R 2R – 2R 1R 1R – – – 1R – – – 4-6
Olympische Spelen
Olympische Spelen – g.t. – g.t. 1R g.t. – g.t. – g.t. 0-1
Statistieken
titels per jaar 0 0 0 0 0 0 0 0 0 1 0 2 0 0 0 0 0 0 3
eindejaarsranking 822 846 161 142 127 33 25 56 47 48 37 109 162 94 60 49 62 135 n.v.t.
Totaal winst-verlies 294-274

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt tot pensioen

Toernooi 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open – – – – – – – 2R 2R 2R 2R 1R 1R – – 2R 1R 2R 6-9
Roland Garros – – – – – – – 2R W 3R KF – – – 1R 2R 3R 1R 15-7
Wimbledon – – – – – – – 2R 2R 3R – – – – 1R – 1R 2R 5-6
US Open – – – – – – – 2R 1R – 1R – – – 1R 3R 1R 1R 3-7
Winst-verlies 0-0 0-0 0-0 0-0 0-0 0-0 0-0 4-4 8-3 5-3 4-3 0-1 0-1 0-0 0-3 4-3 2-4 2-4 29-29
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals – – – – – – – – RR – – – – – – – – 1-2
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – – – – 1R 1R – 2R – – – – – W – 1R 6-4
Miami – – – – – – 1R – – – – – 2R – – 2R – KF 4-4
Monte Carlo – – – – – – – – – 2R 1R – – – – – – – 1-2
Rome – – – – – – – – – – 2R – – – – 2R – – 2-2
Hamburg – – – – – – – – – – 2R – – – l.c. 1-1
Madrid geen toernooi 1R – – – – – – – – – – – 0-1
Montréal/Toronto – – – – – – 1R – 1R – – – – – – – – 1R 0-3
Cincinnati – – – – – – 1R – 1R – – – – – – – – – 0-2
Shanghai geen Masters 1000 – – – – – 0-0
Parijs – – – – – – – – – – – – – – – – – – 0-0
Olympische Spelen
Olympische Spelen – g.t. – g.t. 1R g.t. – g.t. – g.t. 0-1
Statistieken
titels per jaar 0 0 0 0 0 0 0 0 1 1 0 2 0 0 0 2 2 1 9
eindejaarsranking 896 577 443 507 - - 393 95 39 64 83 160 166 539 333 26 47 109 n.v.t.
Totaal winst-verlies 129-113

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

In 2017 deed Malisse mee aan De Slimste Mens ter Wereld.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Xavier Malisse.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Xavier_Malisse&oldid=63736733"