Gilles Simon

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Gilles Simon
Gilles Simon
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Franse
Geboorteplaats Vlag van Frankrijk Nice, Frankrijk
Geboortedatum 27 december 1984
Woonplaats Vlag van Zwitserland Neuchâtel, Zwitserland
Lengte 1,80 m
Gewicht 69 kg
Profdebuut 2002
Slaghand rechts (dubbelhandige backhand)
Totaal prijzengeld 15.316.906 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 481–369
Titels 14
Hoogste positie 6e (5 januari 2009)
Huidige positie 55e
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2009)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (2011, 2013, 2015)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (2015)
Vlag van de Verenigde Staten US Open 4e ronde (2011, 2014)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 42–143
Titels 0
Hoogste positie 117e (28 januari 2008)
Laatst bijgewerkt op: 23 juni 2019
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Gilles Simon (Nice, 27 december 1984) is een Frans professioneel tennisser.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Hij begon zijn profcarrière in 2002 en bereikte zijn hoogste positie (6e) op de ATP-ranglijst begin 2009. Sinds het begin van zijn carrière heeft hij veertien ATP-titels gewonnen en heeft hij eenmaal de kwartfinale (Australian Open 2009) van een grandslamtoernooi bereikt.

2006-2007[bewerken | brontekst bewerken]

In 2006 bereikte hij de finale van het ATP-toernooi van Valencia maar verloor er van Nicolás Almagro.

In 2007 won hij het ATP-toernooi van Marseille wat tevens zijn eerste ATP-titel was. In september van hetzelfde jaar won hij de titel in Boekarest.

2008[bewerken | brontekst bewerken]

Simon won in mei van 2008 de titel van Casablanca, in juli won hij ook het toernooi van Indianapolis. Simon wist in 2008 ook zijn titel in Roemenië met succes te verdedigen. Enkele weken later, op het ATP-toernooi van Madrid wist hij door te dringen tot de finale door onder meer de nummer 1 van de plaatsingslijst, Rafael Nadal, te verslaan. In de finale vond Simon in Andy Murray zijn meerdere.

2009[bewerken | brontekst bewerken]

Het jaar 2009 begon met zijn beste Grand Slam prestatie tot nog toe, hij wist de kwartfinale te bereiken van de Australian Open. Hij verloor die kwartfinale in drie sets van de latere winnaar Rafael Nadal. Later in het jaar bereikte Simon ook nog zijn beste prestatie op Roland Garros, door de derde ronde te bereiken om uiteindelijk met 6-4, 6-4 en 6-2 te verliezen van de Roemeen Victor Hănescu.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 18 februari 2007 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt Vlag van Cyprus Marcos Baghdatis 6-4, 7-6 Details
2. 16 september 2007 Vlag van Roemenië ATP Boekarest Gravel Vlag van Roemenië Victor Hănescu 4-6, 6-3, 6-2 Details
3. 24 mei 2008 Vlag van Marokko ATP Casablanca Gravel Vlag van Frankrijk Julien Benneteau 7-5, 6-2 Details
4. 20 juli 2008 Vlag van de Verenigde Staten ATP Indianapolis Hardcourt Vlag van Rusland Dmitri Toersoenov 6-4, 6-4 Details
5. 14 september 2008 Vlag van Roemenië ATP Boekarest Gravel Vlag van Spanje Carlos Moyà 6-3, 6-4 Details
6. 4 oktober 2009 Vlag van Thailand ATP Bangkok Hardcourt Vlag van Slowakije Viktor Troicki 7-5, 6-3 Details
7. 26 september 2010 Vlag van Frankrijk ATP Metz Hardcourt Vlag van Duitsland Mischa Zverev 6-3, 6-2 Details
8. 15 januari 2011 Vlag van Australië ATP Sydney Hardcourt Vlag van Servië Viktor Troicki 7-5, 7-6(4) Details
9. 24 juli 2011 Vlag van Duitsland ATP Hamburg Gravel Vlag van Spanje Nicolás Almagro 6-4, 4-6, 6-4 Details
10. 29 april 2012 Vlag van Roemenië ATP Boekarest Gravel Vlag van Italië Fabio Fognini 6–4, 6–3 Details
11. 22 september 2013 Vlag van Frankrijk ATP Metz Hardcourt Vlag van Frankrijk Jo-Wilfried Tsonga 6–4, 6–3 Details
12. 22 februari 2015 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Gael Monfils 6-4, 1-6, 7-6(4) Details
13. 6 januari 2018 Vlag van India ATP Poona Hardcourt Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson 7–6(4), 6–2 Details
14. 23 september 2018 Vlag van Frankrijk ATP Metz Hardcourt (i) Vlag van Duitsland Matthias Bachinger 7–6(2), 6–1 Details
Verloren finales
1. 16 april 2006 Vlag van Spanje ATP Valencia Gravel Vlag van Spanje Nicolás Almagro 2-6, 3-6 Details
2. 19 oktober 2008 Vlag van Spanje ATP Madrid Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray 4-6, 6-7 Details
3. 30 september 2012 Vlag van Thailand ATP Bangkok Hardcourt Vlag van Frankrijk Richard Gasquet 2-6, 1-6 Details
4. 22 juni 2013 Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Eastbourne Gras Vlag van Spanje Feliciano López 6-7, 7-6, 0-6 Details
5. 12 oktober 2014 Vlag van China ATP Shanghai Hardcourt Vlag van Zwitserland Roger Federer 6-7 (6), 6-7 (2) Details
6. 17 september 2015 Vlag van Frankrijk ATP Metz Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Jo-Wilfried Tsonga 6-7 (5), 6-1, 2-6 Details
7. 26 mei 2018 Vlag van Frankrijk ATP Lyon Gravel Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 6-3, 6-7(1), 1-6 Details
8. 23 juni 2019 Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Londen Gras Vlag van Spanje Feliciano López 2-6, 7-6(4), 6-7(2) Details
Gewonnen challengers
1. 3 januari 2005 Vlag van Nieuw-Caledonië Nouméa Hardcourt Vlag van Duitsland Björn Phau 6-3, 6-0
2. 2 januari 2006 Vlag van Nieuw-Caledonië Nouméa Hardcourt Vlag van Zuid-Afrika Rik de Voest 6-2, 5-7, 6-2

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Verloren finales herendubbel
1. 6 januari 2018 Vlag van India ATP Poona Hardcourt Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert Vlag van Nederland Robin Haase
Vlag van Nederland Matwé Middelkoop 		6-7(5), 6-7(5) Details

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020
grandslamtoernooien
Australian Open – 3R 1R 3R KF – 2R 2R 4R 3R 3R 4R 3R 2R 2R 2R
Roland Garros 1R 1R 2R 1R 3R – 4R 3R 4R 3R 4R 3R 1R 3R 2R 1R
Wimbledon – 1R 2R 3R 4R 3R 3R 2R 1R 3R KF 2R 2R 4R 2R g.t.
US Open – 2R 2R 3R 3R 3R 4R 3R – 4R 1R 2R 1R 2R 2R 2R
ATP Masters 1000
Indian Wells – – 3R 2R 3R 2R 3R KF 4R 2R 4R 3R – 1R 3R g.t.
Miami – 1R 3R 1R 4R 2R KF 4R KF 2R 4R KF 2R 1R 2R g.t.
Monte Carlo – 3R 1R 1R 2R – 3R HF 1R 1R 3R 3R 2R 2R 2R g.t.
Madrid l.c. 3R – 2R 3R 3R 2R – 3R 2R – 1R g.t.
Rome – – 3R 2R 3R – 2R 3R 3R 2R 2R – 1R – 1R –
Montreal/Toronto – 1R – HF 3R 1R 1R 2R 1R 2R 2R – – – 1R g.t.
Cincinnati 2R 2R – 2R KF 1R KF – 1R 2R 1R 1R – – 1R –
Shanghai l.c. KF 1R 3R 2R 1R F 3R HF 3R 1R 1R g.t.
Parijs – 1R 2R 3R 3R 2R 2R HF 3R 2R 3R 3R 1R 2R 1R 1R
olympisch
Olympische Spelen g.t. 3R g.t. 3R g.t. 3R g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 2 3 1 1 2 1 1 0 1 0 0 2 0 0
eindejaarsranking 124 45 29 7 15 41 12 16 19 15 21 25 89 30 55 63

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020
grandslamtoernooien
Australian Open – – 1R 2R 1R – 1R – – – – – – – – –
Roland Garros 2R 1R 1R 1R – – – – – – – – – – – –
Wimbledon – 1R 1R – – – – – – – – – – – – g.t.
US Open – 1R 3R 1R – – – – – – – – – – 1R –
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – – 1R 1R – 1R 1R 1R 1R 1R – – – g.t.
Miami – – – – 1R – – 1R 1R – 1R 2R 1R – 1R g.t.
Monte Carlo – – 1R – 1R – – 1R 2R 2R – 1R 1R – – g.t.
Madrid l.c. – – – – 1R – – 1R 1R – 1R g.t.
Rome – – – – 1R – – – – – 1R – 1R – 2R –
Montreal/Toronto – – – – 1R – 1R 2R – – – – – – – g.t.
Cincinnati – – – – 2R – 1R – 1R – 1R 1R – – – –
Shanghai l.c. – – – – – – – – – – – g.t.
Parijs – – 1R 2R 1R – – – 2R 1R 2R 1R – – 1R 1R
olympisch
Olympische Spelen g.t. 1R g.t. – g.t. – g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
eindejaarsranking 394 329 137 278 328 — 543 156 279 432 253 263 824 192 295 378

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Gilles Simon.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gilles_Simon&oldid=57863976"