Dmitri Toersoenov

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dmitri Toersoenov
Dmitri Toersoenov
Persoonlijke informatie
Bijnaam Toersoenov op de Olympische Zomerspelen 2012
Nationaliteit Vlag van Rusland Russische
Geboorteplaats Vlag van Sovjet-Unie Moskou, Sovjet-Unie
Geboortedatum 12 december 1982
Woonplaats Vlag van Verenigde Staten Roseville, VS
Lengte 1,85 m
Profdebuut 2000
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 5.920.125 US dollar
Coach Vitaly Gorin
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 231–218
Titels 7
Hoogste positie 20e (2 oktober 2006)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2007)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2006, 2008, 2014)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (2005, 2006)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2003, 2006, 2008, 2013)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 111–128
Titels 7
Hoogste positie 36e (16 juni 2008)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2009, 2014)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (2008)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2007, 2008, 2011, 2014)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2008)
Laatst bijgewerkt op: 5 juli 2017
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Dmitri Igorevitsj Toersoenov (Russisch: Дмитрий Игоревич Турсунов (luisterⓘ) (Moskou, 12 december 1982) is een Russisch tennisser. Toersoenov prefereert snelle banen boven langzamere ondergronden en beschikt over een harde service.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Toersoenov vertrok, op twaalfjarige leeftijd, net als zijn landgenoten Safin en Andrejev uit Rusland om zijn tenniscarrière meer kans van slagen te geven. Toersoenov woont sinds zijn twaalfde levensjaar in de Verenigde Staten.

2000-2002[bewerken | brontekst bewerken]

Toersoenov werd in 2000 professioneel tennisser, maar kampte de eerste vier maanden van zijn carrière met een blessure, een gebroken been. Na zijn blessure wist Toersoenov in zijn eerste profjaar drie Futurefinales te halen, waarvan hij er twee won.

In 2001 wist Toersoenov opnieuw twee Futuretoernooien te winnen in de Verenigde Staten, waardoor Toersoenov voor het eerst toegang kreeg tot een ATP-toernooi. Hij versloeg in dit toernooi van Memphis Kevin Kim, Greg Rusedski en George Bastl waarna hij verloor van de uiteindelijke winnaar Mark Philippoussis.

Na het toernooi van Memphis kreeg Toersoenov te kampen met een been- en rugblessure, waardoor hij negen maanden was uitgeschakeld, tot juni 2002. Dat seizoen wist Toersoenov één Futuretitel te winnen.

2003[bewerken | brontekst bewerken]

Toersoenov kwalificeerde zich voor het eerst voor een Grand Slam bij de US Open 2003. In de eerste ronde versloeg hij Gustavo Kuerten en in de tweede ronde de Nederlander John van Lottum. In de derde ronde kon Toersoenov niet afreken met Xavier Malisse. Dit seizoen wist Toersoenov twee Challengertoernooien te winnen, waardoor zijn eindejaarsranking voor het eerst top 100 was.

2004[bewerken | brontekst bewerken]

2004 was het eerste jaar waarin Toersoenov deelnam aan alle Grandslamtoernooien, zijn beste prestatie was het behalven van de derde ronde op Wimbledon. Na uitschakeling op de US Open kreeg Toersoenov opnieuw te kampen met een blessure, een gebroken rugwervel. Hij was hierdoor zeven maanden uitgeschakeld en kon pas weer spelen in Indian Wells. Toersoenov behaalde zijn beste Grandslamresultaat tot nu toe op Wimbledon 2005, waar hij de vierde ronde bereikte. Dit resultaat behaalde hij het jaar erop opnieuw.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
gewonnen finales
1. 25 september 2006 Vlag van India ATP Mumbai Hardcourt Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych 6-3, 4-6, 7-6 details
2. 29 juli 2007 Vlag van Verenigde Staten ATP Indianapolis Hardcourt Vlag van Canada Frank Dancevic 6-4, 7-5 details
3. 30 september 2007 Vlag van Thailand ATP Bangkok Hardcourt (i) Vlag van Duitsland Benjamin Becker 6-2, 6-1 details
4. 12 januari 2008 Vlag van Australië ATP Sydney Hardcourt Vlag van Australië Chris Guccione 7-6, 7-6 details
5. 5 oktober 2008 Vlag van Frankrijk ATP Metz Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Paul-Henri Mathieu 7-6, 1-6, 6-4 details
6. 20 juni 2009 Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Eastbourne Gras Vlag van Canada Frank Dancevic 6-3, 7-6 details
7. 18 juni 2011 Vlag van Nederland ATP Rosmalen Gras Vlag van Kroatië Ivan Dodig 6-3, 6-2 details
verloren finales
1. 31 juli 2006 Vlag van Verenigde Staten ATP Los Angeles Hardcourt Vlag van Duitsland Tommy Haas 6-4, 5-7, 3-6 details
2. 20 juli 2008 Vlag van Verenigde Staten ATP Indianapolis Hardcourt Vlag van Frankrijk Gilles Simon 4-6, 4-6 details
Gewonnen challengers
1. 5 februari 2001 Vlag van Verenigde Staten Dallas Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Justin Bower 6-2, 6-4
2. 15 september 2003 Vlag van Verenigde Staten Mandeville Hardcourt Vlag van Tsjechië Jan Hernych 3-6, 6-3, 6-4
3. 22 september 2003 Vlag van Verenigde Staten San Antonio Hardcourt Vlag van Frankrijk Sebastien de Chaunac 6-2, 6-7, 6-4
4. 26 januari 2004 Vlag van Verenigde Staten Waikoloa Hardcourt Vlag van Colombia Alejandro Falla 7-5, 7-6
5. 17 oktober 2005 Vlag van Denemarken Kolding Tapijt Vlag van België Steve Darcis 6-3, 6-4
6. 13 maart 2006 Vlag van Verenigde Staten Sunrise Hardcourt Vlag van Spanje Alberto Martín 6-3, 6-1
7. 13 november 2006 Vlag van Oekraïne Dnjepropetrovsk Hardcourt Vlag van Duitsland Benjamin Becker 7-6, 6-4
8. 17 november 2008 Vlag van Finland Helsinki Hardcourt Vlag van Slowakije Karol Beck 6-4, 6-3

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score
gewonnen finales
1. 15 oktober 2007 Vlag van Rusland ATP Moskou Tapijt (i) Vlag van Rusland Marat Safin Vlag van Tsjechië Tomáš Cibulec
Vlag van Kroatië Lovro Zovko 		6-4, 6-2 details
2. 24 februari 2008 Vlag van Nederland ATP Rotterdam Hardcourt (i) Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber
Vlag van Rusland Michail Joezjny 		7-5, 3-6, [10-7] details
3. 28 februari 2009 Vlag van Oekraïne ATP Dubai Hardcourt Vlag van Zuid-Afrika Rik De Voest Vlag van Tsjechië Martin Damm
Vlag van Zweden Robert Lindstedt 		4-6, 6-3, [10-5] details
4. 26 juli 2009 Vlag van Verenigde Staten ATP Dubai Hardcourt Vlag van Letland Ernests Gulbis Vlag van Australië Ashley Fisher
Vlag van Zweden Jordan Kerr 		6–4, 3–6, [11–9] details
5. 24 oktober 2010 Vlag van Rusland ATP Moskou Hardcourt (i) Vlag van Rusland Igor Koenitsyn Vlag van Servië Janko Tipsarević
Vlag van Zweden Viktor Troicki 		7–6(8), 6–3 details
6. 5 mei 2013 Vlag van Duitsland ATP München Gravel Vlag van Finland Jarkko Nieminen Vlag van Cyprus Marcos Baghdatis
Vlag van Verenigde Staten Eric Butorac 		6-1, 6-4 details
7. 25 oktober 2015 Vlag van Rusland ATP Moskou Hardcourt Vlag van Rusland Andrej Roebljov Vlag van Moldavië Radu Albot
Vlag van Tsjechië František Čermák 		2-6, 6-1, [10-6] details
verloren finales
1. 23 augustus 2004 Vlag van Rusland ATP Wasthinton Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Travis Parrott Vlag van Zuid-Afrika Chris Haggard
Vlag van Zuid-Afrika Robbie Koenig 		6-7, 1-6 details
2. 19 september 2005 Vlag van China ATP Peking Hardcourt Vlag van Rusland Michail Joezjny Vlag van Verenigde Staten Justin Gimelstob
Vlag van Australië Nathan Healey 		6-4, 3-6, 2-6 details
3. 26 juni 2006 Vlag van Oekraïne ATP Nottingham Gras Vlag van Rusland Igor Koenitsyn Vlag van Israël Jonathan Erlich
Vlag van Israël Andy Ram 		3-6, 2-6 details
4. 23 juni 2012 Vlag van Nederland ATP Rosmalen Gras Vlag van Colombia Juan Sebastián Cabal Vlag van Zweden Robert Lindstedt
Vlag van Roemenië Horia Tecău 		3-6, 6-7 details

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2016 2017 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open – 1R – 2R 3R 2R 1R – 1R 1R – 2R 1R 1R 5-10
Roland Garros – 1R 2R 3R 2R 3R 1R 1R 1R 2R 2R 3R 1R – 10-11
Wimbledon – 3R 4R 4R 3R 3R 1R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 13-13
US Open 3R 2R 2R 3R 1R 3R 1R 1R 1R – 3R 1R – 10-11
Winst-verlies 2-1 3-4 5-2 8-4 5-4 7-4 0-4 0-3 1-4 1-3 3-3 3-4 0-3 0-2 38-45
ATP Masters 1000
Indian Wells – 1R 1R 2R 2R 2R 3R – – – 1R 3R 1R – 4-9
Miami – 1R – 4R 2R 4R 3R – – – 2R 2R – – 8-6
Monte Carlo – – – 1R 1R 1R – – – – – 2R – – 1-4
Rome – – – 1R 2R 1R – – – – – 2R – – 2-4
Madrid – – – 1R 1R 1R – – – – – 1R – – 0-4
Montréal/Toronto – – – 3R 1R 3R 1R – – – – – – 4-4
Cincinnati – 1R 1R 2R 1R 3R – – – – KF – – 6-6
Shanghai Geen ATP Masters 1000 – – 2R – 1R – – 1-2
Parijs – – 3R 3R 1R 2R – – 1R – 1R – – 4-6
Hamburg – – – 1R 1R 1R Geen ATP Masters 1000 0-3
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 1 2 2 1 0 1 0 0 0 0 0 7
Totaal winst-verlies 2-3 12-17 17-15 45-31 28-23 33-23 14-17 6-9 20-17 3-11 31-21 14-19 0-3 0-2 229-211
Eindejaarsranking 98 80 61 22 34 22 89 197 40 122 29 110 411 n.v.t.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open – – – – 1R 2R – 1R 2R – 2R – 1R 2-6
Roland Garros 1R – 1R KF HF KF 1R – – 1R 1R – 1R 10-9
Wimbledon – – 1R 2R 2R 1R 1R 2R 1R 1R 2R – 4-9
US Open – – 1R 1R 3R 1R 1R 1R – 1R – – 2-7
Winst-verlies 0-1 0-0 0-3 4-3 7-4 4-4 0-3 1-3 1-2 0-3 2-3 0-0 0-2 19-31
Tennis Masters Cup
ATP World Tour Finals – – – – – – – – – – – – 0-0
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – – 1R 1R – – – – – – – 0-2
Miami – – 1R – 1R 1R – – – – 2R – – 1-4
Monte Carlo – – 2R 2R – – – – – – – – – 2-2
Hamburg – – – 2R 1R l.c. 1-2
Madrid – – – – – – – – – – – – – 0-0
Rome – – 1R – 1R – – – – – 1R – – 0-3
Montréal/Toronto – – 2R 2R – – – – – – – – 2-2
Cincinnati 1R – – 2R – – – – – – – – 1-2
Shanghai l.c. – – 2R – 1R – – 1-2
Parijs – – 1R – – – – – – – – – 0-1
Olympische Spelen
Olympische Spelen – geen toernooi 2R geen toernooi – geen toernooi 1-1
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 1 1 2 1 0 0 1 0 1 0 7
Totaal winst-verlies 5-8 4-6 18-23 13-10 16-15 14-13 10-6 5-15 7-7 9-11 7-11 3-0 0-2 111-127
Eindejaarsranking 144 198 57 61 45 53 121 237 206 139 179 258

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Dmitry Tursunov.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dmitri_Toersoenov&oldid=62500365"