Radu Albot

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Radu Albot
Radu Albot
Persoonlijke informatie
Bijnaam Machine
Nationaliteit Vlag van Moldavië Moldavië
Geboorteplaats Vlag van Moldavië Chisinau
Geboortedatum 11 november 1989
Woonplaats Vlag van Moldavië Chisinau
Lengte 1,75 m
Gewicht 70 kg
Slaghand Rechts
Totaal prijzengeld 4.468.615 US dollar
Coach Liam Smith
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 93–126
Titels 1
Hoogste positie 39e (5 augustus 2019)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2021, 2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2018, 2019, 2020)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2018)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2017)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 49–69
Titels 1
Hoogste positie 56e (29 april 2019)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2018, 2019)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2015)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2015, 2018, 2019, 2021)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (2018)
Laatst bijgewerkt op: 26 april 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Radu Albot (Chisinau, 11 november 1989) is een tennisspeler uit Moldavië. Hij heeft één ATP-toernooi in het enkelspel en één in het dubbelspel gewonnen. Hij deed al mee aan een grandslamtoernooi. Hij heeft zeven challengers in het enkelspel en negen challengers in het dubbelspel op zijn naam staan.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Palmares enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
gewonnen finales
1. 24 februari 2019 Vlag van Verenigde Staten ATP Delray Beach Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Daniel Evans 3-6, 6-3, 7-6 details
gewonnen challengers
1. 23 september 2013 Vlag van Oezbekistan Fargʻona Hardcourt Vlag van Servië Ilia Bozoljac 7-6, 6-7, 6-1
2. 23 februari 2015 Vlag van India Calcutta Hardcourt Vlag van Australië James Duckworth 7-6, 6-1
3. 5 juni 2016 Vlag van Duitsland Fürth Gravel Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff 6-3, 6-4
4. 19 juni 2016 Vlag van Kazachstan Fergana Hardcourt Vlag van Rusland Konstantin Kravtsjoek 6-4, 6-2
5. 17 juli 2016 Vlag van Polen Poznan Gravel Vlag van België Clement Geens 6-2, 6-4
6. 5 november 2017 Vlag van China Shenzhen Hardcourt Vlag van Polen Hubert Hurkacz 7-6, 6-7, 6-4
7. 28 oktober 2018 Vlag van China Liuzhou Hardcourt Vlag van Servië Miomir Kecmanović 6-2, 4-6, 6-3
8. 21 november 2021 Vlag van Frankrijk Pau Hardcourt Vlag van Tsjechië Jiří Lehečka 6-2, 7-6

Palmares dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score
gewonnen finales mannendubbelspel
1. 27 april 2015 Vlag van Turkije ATP Istanboel Gravel Vlag van Servië Dušan Lajović Vlag van Oostenrijk Robert Lindstedt
Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer 		6-4, 7-6 details
verloren finales mannendubbelspel
1. 25 oktober 2015 Vlag van Rusland ATP Moskou Gravel Vlag van Tsjechië František Čermák Vlag van Rusland Andrej Roebljov
Vlag van Rusland Dmitri Toersoenov 		6-2, 1-6, [6-10] details
gewonnen challengers mannendubbelspel
1. 9 april 2012 Vlag van Turkije Mersin Gravel Vlag van Oekraïne Denis Moltsjanov Vlag van Italië Alessandro Motti
Vlag van Italië Simone Vagnozzi 		6-0, 6-2
2. 30 april 2012 Vlag van Tsjechië Ostrava Gravel Vlag van Rusland Tejmoeraz Gabasjvili Vlag van Tsjechië Adam Pavlásek
Vlag van Tsjechië Jiří Veselý 		7-5, 5-7, [10-8]
3. 21 oktober 2013 Vlag van Rusland Kazan Hardcourt (I) Vlag van Oezbekistan Farrukh Dustov Vlag van Wit-Rusland Egor Gerasimov
Vlag van Wit-Rusland Dzmitry Zhyrmont 		6-2, 6-7, [10-7]
4. 7 april 2014 Vlag van Turkije Mersin Gravel Vlag van Tsjechië Jaroslav Pospíšil Vlag van Italië Thomas Fabbiano
Vlag van Italië Matteo Viola 		7-6, 6-1
5. 5 mei 2014 Vlag van Italië Rome Gravel Vlag van Nieuw-Zeeland Artem Sitak Vlag van Italië Andrea Arnaboldi
Vlag van Italië Flavio Cipolla 		4-6, 6-2, [11-9]
6. 14 juli 2014 Vlag van Polen Poznań Gravel Vlag van Tsjechië Adam Pavlásek Vlag van Polen Tomasz Bednarek
Vlag van Finland Henri Kontinen 		7-5, 2-6, [10-8]
7. 4 augustus 2014 Vlag van San Marino San Marino Gravel Vlag van Spanje Enrique López-Pérez Vlag van Kroatië Franko Škugor
Vlag van Roemenië Adrian Ungur 		6-4, 6-1
8. 9 februari 2015 Vlag van Australië Launceston Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Mitchell Krueger Vlag van Australië Adam Hubble
Vlag van Nieuw-Zeeland Jose Rubin Statham 		3-6, 7-5, [11-9]
9. 22 oktober 2017 Vlag van China Ningbo Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Rubin Statham Vlag van India Jeevan Nedunchezhiyan
Vlag van Indonesië Christopher Rungkat 		7-5, 6-3
10. 19 september 2021 Vlag van Turkije Istanboel II Hardcourt Vlag van Moldavië Alexandr Cozbinov Vlag van Nieuw-Zeeland Artem Sitak
Vlag van Kroatië Antonio Sancic 		4-6, 7-5, [11-9]

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021
grandslamtoernooien
Australian Open – – – 1R 1R 2R – 3R
Roland Garros – – 1R 1R 2R 2R 2R 1R
Wimbledon – – 2R 2R 3R 1R g.t. 1R
US Open 1R 1R 1R 3R 1R 1R 1R
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – 1R 1R 3R g.t.
Miami – – – 1R 2R 2R g.t. 1R
Monte Carlo – – – – – 2R g.t. –
Madrid – – – – – 1R g.t. –
Rome – – – – – 2R – –
Montreal/Toronto – – – – – 2R g.t.
Cincinnati – – – – – 2R –
Shanghai – – – – – 1R g.t.
Parijs – – – – – 3R 2R
olympisch
Olympische Spelen g.t. 2R g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 0 0 1 0 0
eindejaarsranking 168 121 97 87 98 46 93

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021
grandslamtoernooien
Australian Open – 1R – 3R 3R – 2R
Roland Garros KF – 1R – 1R 1R –
Wimbledon 1R – – 1R 1R g.t. 1R
US Open 1R – – HF 2R –
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – – – g.t.
Miami – – – – 2R g.t. –
Monte Carlo – – – – KF g.t. –
Madrid – – – – 1R g.t. –
Rome – – – – 1R – –
Montreal/Toronto – – – – 1R g.t.
Cincinnati – – – – 1R –
Shanghai – – – – 1R g.t.
Parijs – – – – – –
olympisch
Olympische Spelen g.t. – g.t.
statistieken
totaal aantal titels 1 0 0 0 0 0 0
eindejaarsranking 75 648 211 66 101 125

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Radu Albot.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Radu_Albot&oldid=62310760"