Jérémie Boga

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Jeremie Boga)
Jérémie Boga
Jérémie Boga
Persoonlijke informatie
Volledige naam Jérémie Boga
Geboortedatum 3 januari 1997
Geboorteplaats Marseille, Vlag van Frankrijk Frankrijk
Lengte 174[1] cm
Been Rechts[1]
Positie Offensieve middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Frankrijk OGC Nice
Rugnummer 7
Contract tot 30 juni 2027
Jeugd
2003–2009
2009–2014
Vlag van Frankrijk ASPTT Marseille
Vlag van Engeland Chelsea
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2014–2018
2015–2016
2016–2017
2017–2018
2018–2022
2022
2022–2023
2023–
Vlag van Engeland Chelsea
Vlag van Frankrijk Stade Rennais
Vlag van Spanje Granada
Vlag van Engeland Birmingham City
Vlag van Italië US Sassuolo
Vlag van Italië Atalanta Bergamo
Vlag van Italië Atalanta Bergamo
Vlag van Frankrijk OGC Nice
1(0)
27(2)
26(2)
31(2)
98(18)
15(0)
23(2)
1(0)
Interlands **
2014–2016
2017–
Vlag van Frankrijk Frankrijk –19
Vlag van Ivoorkust Ivoorkust
4(0)
11(1)

* Bijgewerkt op 24 augustus 2023
** Bijgewerkt op 24 augustus 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Jérémie Boga (Marseille, 3 januari 1997) is een Frans voetballer die doorgaans als offensieve middenvelder speelt. Hij verruilde Atalanta Bergamo in juli 2023 voor OGC Nice. Boga debuteerde in 2017 in het Ivoriaans voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Boga speelde in de jeugd van ASPTT Marseille tot hij op twaalfjarige leeftijd werd opgenomen in de jeugdopleiding van Chelsea. Hier zette hij in juli 2014 zijn handtekening onder een driejarige verbintenis. Hij zat op 24 mei 2015 op de laatste speeldag van het seizoen 2014/15 voor het eerst op de bank bij het eerste elftal, tegen Sunderland.[2] Tot een debuut kwam het niet.

Chelsea verhuurde Boga in augustus 2015 voor een seizoen aan Stade Rennais. Hiervoor maakte hij op 18 september 2015 zijn profdebuut, als invaller voor Paul-Georges Ntep tijdens een wedstrijd in de Ligue 1 tegen Lille OSC.[3] Hij speelde dat seizoen 27 competitieronden, meestal als invaller. Hij bracht seizoen 2016/17 vervolgens op huurbasis door bij Granada, in de Primera División. Hier had hij eenzelfde rol. Boga werd in 2017/18 voor het eerst ergens basisspeler. Dat jaar vocht hij met Birmingham City tegen degradatie uit de Championship. Met succes.

Boga nam in juli 2018 na negen jaar en drie huurperiodes definitief afscheid van Chelsea en tekende bij US Sassuolo. Na een eerste seizoenen wisselen tussen het veld en de bank, kreeg hij in 2019/20 voor het eerst regelmatig een basisplaats bij een club op het hoogste niveau. Boga speelde 3,5 seizoen met Sassuolo in de middenmoot van de Serie A, toen in januari 2022 Atalanta Bergamo voor hem aanklopte. Dat nam hem eerst een halfjaar op huurbasis en daarna definitief over. Zo speelde hij in februari 2022 voor het eerst in een Europees toernooi, de Europa League. Hij maakte op 17 maart 2022 het enige doelpunt van de wedstrijd in de achtste finale tegen Bayer Leverkusen. Zijn teamgenoten en hij kwamen een ronde later niet langs RB Leipzig. Hij functioneerde in 2022/23 voornamelijk als invaller. Boga verruilde Atalanta Bergamo in juli 2023 voor OGC Nice.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Land Competitie Wed. Doelp.
2014/15 Chelsea Vlag van Engeland Engeland Premier League 0 0
2015/16 Stade Rennais Vlag van Frankrijk Frankrijk Ligue 1 27 2
2016/17 Granada Vlag van Spanje Spanje Primera División 26 2
2017/18 Chelsea Vlag van Engeland Engeland Premier League 1 0
Birmingham City Championship 31 2
2018/19 US Sassuolo Vlag van Italië Italië Serie A 25 3
2019/20 34 11
2020/21 27 4
2021/22 12 0
Atalanta Bergamo 15 0
2022/23 Atalanta Bergamo 23 2
2023/24 OGC Nice Vlag van Frankrijk Frankrijk Ligue 1 1 0
Totaal 222 26

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Boga speelde in Frankrijk –19, maar ging als volwassene voor Ivoorkust spelen. Hij debuteerde op 10 juni 2017 als Ivoriaans international. Bondscoach Marc Wilmots liet hem toen invallen tijdens een WK-kwalificatiewedstrijd tegen Guinee. Hij kreeg daarna jarenlang geen oproep meer tot bondscoach Patrice Beaumelle hem in juni 2021 weer bij de selectie haalde. Beaumelle nam hem ook mee naar het Afrikaans kampioenschap 2021, zijn eerste eindtoernooi.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. a b Spelersprofiel op transfermarkt.de. Geraadpleegd op 26 september 2015.
  2. Wedstrijdgegevens op soccerway.com. Geraadpleegd op 26 september 2015.
  3. Wedstrijdgegevens op soccerway.com. Geraadpleegd op 26 september 2015.