Naar inhoud springen

Jimmy Reed

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jimmy Reed
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Mathis James Reed
Geboren 6 september 1925

Washington County, Mississippi

Overleden 29 augustus, 1976, Oakland, Californië
Overlijdensplaats OaklandBewerken op Wikidata
Werk
Jaren actief Jaren 40-1976
Genre(s) Blues
Instrument(en) Zang, mondharmonica, gitaar
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek
Label van een plaat van Jimmy Reed

Mathis James "Jimmy" Reed (Washington County, 6 september 1925Oakland, 29 augustus 1976) was een Amerikaans blueszanger en -gitarist. Reed was een opmerkelijke elektrische bluesmuzikant.

Reed leerde gitaar spelen dankzij zijn vriend Eddie Taylor. Nadat hij een aantal jaren plaatselijk had opgetreden, verhuisde hij in 1943 naar Chicago, Illinois waar hij tijdens de Tweede Wereldoorlog in dienst ging bij de marine. In 1945 werd Reed ontslagen en ging hij voor een korte periode terug naar Mississippi, waar hij trouwde met zijn vriendin. Voordat Mary "Mama" Reed naar Gary, Indiana, verhuisde, werkte ze bij Armour & Co.

Tijdens de jaren vijftig had Reed een aanzienlijke reputatie verworven als een populaire artiest en stapte hij in de band The Gary Kings, met John Brim. Reed slaagde er niet in een platencontract te krijgen van Chess Records, maar tekende later een contract bij Vee-Jay Records. Tijdens zijn periode bij Vee-Jay Records speelde Reed weer samen met Eddie Taylor, en gaf snel daarna het nummer You Don't Have To Go uit. Het nummer werd zijn eerste hit, en vele hits volgden. Reed behield zijn reputatie, ondanks zijn alcoholisme. Soms moest Reeds vrouw Mary hem tijdens zijn optredens helpen de teksten van zijn nummers te onthouden. In 1957 kreeg Reed epilepsie.

Hoewel Reed veel hits scoorde, behaalde hij door zijn persoonlijke problemen niet hetzelfde constante niveau van vergelijkbaar getalenteerde bluesartiesten uit zijn tijd. Toen Vee-Jay Records stopte, regelde Reeds manager een contract bij ABC Records, maar Reed slaagde er niet in nog een hit te scoren.

In 1968 toerde hij door Europa met het American Folk Blues Festival.

Reed overleed een paar dagen voor zijn 51e verjaardag. Hij werd gevonden door de manager/uitbater Steve Gordon van Savoy Tivoli, een concertzaaltje in San Francisco, en de Amerikaans/Nederlandse bluesmuzikant Michael de Jong, die bij Reed als gitarist in de groep speelde. Hij ligt begraven op de Lincoln Cemetery in Worth, Illinois.

Reed werd opgenomen in de Blues Hall of Fame (1980),[1] de Rock and Roll Hall of Fame (1991)[2] en de Mississippi Musicians Hall of Fame.

Singles die de hitlijsten haalden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Single Hot R&B/Hip-Hop Songs Billboard Hot 100
1956 Ain't That Lovin' You Baby Nr. 3 -
1956 Can't Stand to See You Go Nr. 10 -
1956 I Don't Go for That Nr. 12 -
1956 I Love You Baby Nr. 13 -
1957 Honest I Do Nr. 4 Nr. 32
1957 Honey, Where You Going? Nr. 10 -
1957 Little Rain Nr. 7 -
1957 The Sun is Shining Nr. 12 Nr. 65
1958 Down in Virginia - Nr. 93
1959 I Told You Baby Nr. 19 -
1960 Baby, What You Want Me to Do Nr. 10 Nr. 37
1960 Found Love Nr. 16 Nr. 88
1960 Hush-Hush Nr. 18 Nr. 75
1961 Big Boss Man Nr. 13 Nr. 78
1961 Bright Lights, Big City Nr. 3 Nr. 58
1961 Close Together - Nr. 68
1962 Aw Shucks, Hush Your Mouth - Nr. 93
1962 Good Lover - Nr. 77
1963 Shame, Shame, Shame - Nr. 52
Jaar Album
1958 I'm Jimmy Reed
1959 Rockin' With Reed
1960 Found Love
1960 Now Appearing
1961 Jimmy Reed at Carnegie Hall
1962 Just Jimmy Reed
1963 Jimmy Reed Plays 12 String Guitar Blues
1963 Jimmy Reed Sings The Best Of The Blues
1963 T'Ain't No Big Thing But He Is...Jimmy Reed
1964 Jimmy Reed At Soul City
1965 The Legend: The Man
1967 The New Jimmy Reed Album/Soulin'
1968 Big Boss Man/Down In Virginia
1971 Found Love
1974 Best Of Jimmy Reed
1976 Blues Is My Business