Jordanne Whiley

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Pommée (overleg | bijdragen) op 31 jan 2020 om 13:06. (update infobox en biografie)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Jordanne Whiley
Paralympische spelen Rio de Janeiro 2016
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigd Koninkrijk Britse
Geboorteplaats Birmingham[1]
Geboortedatum 11 juni 1992
Woonplaats Halesowen[1]
Lengte 1,47 m[2]
Slaghand rechts
Coach Marc McCarroll[3]
Enkelspel
Winst-verliesbalans 282–138
Titels 1 grandslamtitel
Hoogste positie 3e (6 juni 2016)
Olympische Spelen kwartfinale (2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (2014)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (2016)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (2016)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (2015)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 223–106
Titels 9 grandslamtitels
Hoogste positie 1e (20 juli 2015)
WTA Finals winst (2013, 2014)
Olympische Spelen Brons brons (2012, 2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open winst (2014, 2015, 2020)
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (2014, 2016)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (2014–2017)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (2014)
Laatst bijgewerkt op: 31 januari 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Jordanne Joyce Whiley (Birmingham, 11 juni 1992) is een rolstoeltennisspeelster uit Engeland. Whiley begon met tennis toen zij drie jaar oud was.[4] Zij speelt rechtshandig. In juli 2015 werd zij de nummer één van de wereldranglijst in het dubbelspel. In datzelfde jaar ontving zij een MBE-onderscheiding.[5] In juni 2016 bereikte zij haar hoogste positie in het enkelspel: de derde plaats.

Medische voorgeschiedenis

Whiley heeft de brozebottenziekte.[2][6] Haar vader Keith, die dezelfde ziekte heeft,[7] nam deel aan de Paralympische spelen van 1984 in New York – op de 100 meter L3 won hij een bronzen medaille.[1][6]

Loopbaan

2005 – 2010

Whiley debuteerde in maart 2005, op twaalfjarige leeftijd, op het volwassenentoernooi van Sunderland (Engeland), waar zij in het enkelspel haar eerste partij won. Op het toernooi van Cardiff (Wales) van 2006 won zij de titel zowel in het enkel- als in het dubbelspel. Op veertienjarige leeftijd (2006) werd zij de jongste nationaal kampioene in het enkelspel.[1] In 2008 won zij voor het eerst een enkelspeltoernooi buiten het Verenigd Koninkrijk, in Sion (Zwitserland), waarvoor zij het, bij rolstoeltennis ongewoon grote, aantal van vijf achtereenvolgende partijen in evenveel dagen won. Twee maanden later won zij beide disciplines in Amphion-Publier (Frankrijk), waarbij zij haar dubbelspelpartner, de Spaanse Lola Ochoa Ribes, in de enkelspelfinale versloeg. Later dat jaar nam zij deel aan de Paralympische spelen in Peking, zowel in het enkelspel als in het dubbelspel (met landgenote Lucy Shuker aan haar zijde). Op het toernooi van Nottingham van 2010, waar zij beide titels won, versloeg zij in het enkelspel twee top-tien speelsters.[1]

2011 – 2013

In 2011 nam Whiley voor het eerst deel aan een grandslamtoernooi, op het Australian Open, in beide disciplines. Op Wimbledon 2012 bereikte zij voor het eerst een grandslamfinale, in het dubbelspel samen met Lucy Shuker. Later dat jaar nam zij deel aan de Paralympische spelen in Londen, waar zij in het enkelspel in de eerste ronde strandde, maar in het dubbelspel samen met Shuker de bronzen medaille won.[6] In 2013 won zij beide titels op verscheidene toernooien, waaronder die in Preston (Engeland), Sunderland (Engeland), Tel Aviv (Israël), Atlanta (GA, VS), Seoel (Zuid-Korea) en Hilton Head Island (SC, VS).

Voornoemd toernooi in Seoel markeert het begin van haar vruchtbare samenwerking met de Japanse Yui Kamiji, met wie zij aldaar de dubbelspeltitel won, maar die zij tevens versloeg in de enkelspelfinale. Op Wimbledon 2013, het eerste grandslamtoernooi waaraan zij als koppel deelnamen, bereikten zij meteen de finale. Op de eindejaarskampioenschappen van 2013, de ITF Wheelchair Doubles Masters in Mission Viejo (CA, VS) won zij met Kamiji de dubbelspeltitel.

2014

In januari won Whiley op het dubbelspel van het Australian Open haar eerste grandslamtitel, samen met de Japanse Yui Kamiji. In feite behaalde zij in dit jaar een grand slam in het dubbelspel, want zij won ook de titel op Roland Garros, Wimbledon en het US Open (alle met Kamiji). Op het eindejaarskampioenschap UNIQLO Wheelchair Doubles Masters in Mission Viejo (CA, VS) verlengde dit koppel hun kampioenstitel.

2015 – 2017

Deze periode bracht Whiley vijf grandslamtitels in het dubbelspel (alle met de Japanse Yui Kamiji), en één in het enkelspel, op het US Open 2015 waar zij in de halve finale de Nederlandse Aniek van Koot en in de finale haar dubbelspelpartner Kamiji versloeg. In juli 2015 bereikte zij in het dubbelspel de eerste positie op de wereldranglijst. In juni 2016 bereikte zij haar hoogste positie in het enkelspel, de derde plek. Op de Paralympische Zomerspelen in Rio de Janeiro bereikte Whiley in het enkelspel de kwartfinale, die zij verloor van de Nederlandse Diede de Groot – in het dubbelspel won zij de bronzen medaille, samen met Lucy Shuker.[7] Toen Whiley en Kamiji in 2017 voor de vierde achtereenvolgende keer de dubbelspeltitel van Wimbledon wonnen, was Whiley elf weken zwanger – met haar partner Marc McCarroll (tevens haar coach) was zij al vijf jaar samen.[3] Daarna heeft zij anderhalf jaar niet aan toernooien deelgenomen. In januari 2018 werd zij moeder van een jongen.[8]

2019

Sinds februari speelt Whiley weer. Op haar eerste toernooi, het Wrexham Indoor Wheelchair Tennis Tournament, won zij meteen beide titels, in enkel- en dubbelspel (samen met Dana Mathewson). Bij haar eerste grandslamdeelname, op Wimbledon 2019, verloor zij in de eerste ronde van haar dubbelspelmaatje Yui Kamiji uit Japan – ook in het dubbelspel strandde zij in de eerste ronde.

2020

Op het Australian Open won Whiley haar tiende grandslamtitel, ook deze samen met de Japanse Yui Kamiji.

Resultaten grandslamtoernooien

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel

  • De kwartfinale is doorgaans de eerste ronde.
toernooi 2011 2013 2014 2015 2016 2017 2019
Vlag van Australië Australian Open KF – HF KF KF – –
Vlag van Frankrijk Roland Garros KF – KF KF HF KF –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon g.t. g.t. g.t. g.t. HF KF KF
Vlag van Verenigde Staten US Open – KF KF W – – –

Dubbelspel

  • De halve finale is doorgaans de eerste ronde.
toernooi 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2019 2020
Vlag van Australië Australian Open HF – – W W HF – – W
Vlag van Frankrijk Roland Garros HF – – W F W HF –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon HF F F W W W W HF
Vlag van Verenigde Staten US Open – – HF W HF – – –

Externe links

Commons heeft mediabestanden in de categorie Jordanne Whiley.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jordanne_Whiley&oldid=55571507"