Wimbledon 2013

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Wimbledon Championships 2013
Officiële naam The Wimbledon Championships
Editie 2013 (127e editie)
Stad, land Wimbledon, Engeland
Locatie All England Lawn Tennis and Croquet Club
Datum 24 juni–7 juli
Auspiciën ITF
Categorie Grandslamtoernooi
Prijzengeld £22.560.000[1]
Deelnemers 128S, 128Q, 64D, 48X
Ondergrond gras, buiten
Winnaars
Mannen enkel Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray
Vrouwen enkel Vlag van Frankrijk Marion Bartoli
Mannen dubbel Vlag van de Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van de Verenigde Staten Mike Bryan
Vrouwen dubbel Vlag van Chinees Taipei Hsieh Su-wei
Vlag van China Peng Shuai
Gemengd dubbel Vlag van Frankrijk Kristina Mladenovic
Vlag van Canada Daniel Nestor
Grandslamtoernooien
Vorige: 2012     Volgende: 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De 127e editie van het Wimbledon Championship werd gespeeld van maandag 24 juni 2013 tot en met zondag 7 juli 2013. Voor de vrouwen was dit de 120e editie van het Engelse gras-toernooi. Het toernooi werd gespeeld bij de All England Lawn Tennis and Croquet Club in de wijk Wimbledon van de Engelse hoofdstad Londen.

Bij het mannenenkelspel was de Zwitser Roger Federer de titelverdediger. Hij werd echter al in de tweede ronde uitgeschakeld. Ook kanshebbers zoals Rafael Nadal, Jo-Wilfried Tsonga en Marin Čilić legden al vroegtijdig het loodje, waardoor Andy Murray gemakkelijk voor het tweede jaar op rij de finale haalde. Hij versloeg in die finale de toernooiwinnaar van 2011, Novak Đoković, en werd hierdoor de eerste Britse winnaar van het mannenenkelspel in zevenenzeventig jaar. De Amerikaanse Serena Williams was titelverdedigster bij het vrouwenenkelspel. Ook zij werd vroeg uitgeschakeld, evenals Maria Sjarapova en Viktoryja Azarenka, waardoor de titel een prooi werd voor de Française Marion Bartoli.

Het mannendubbelspel in 2012 werd gewonnen door het Brits/Deense duo Jonathan Marray en Frederik Nielsen. De Amerikaanse broers Bob en Mike Bryan namen deze titel over. Bij de vrouwen waren de Amerikaanse zusjes Serena Williams en Venus Williams de titelverdedigsters. Hun titel werd overgenomen door het Taiwanees/Chinese duo Hsieh Su-wei en Peng Shuai. De titel in het gemengd dubbelspel tot slot werd verdedigd door het Amerikaanse koppel Lisa Raymond en Mike Bryan. Hun titel kwam in handen van de Française Kristina Mladenovic en de Canadees Daniel Nestor.

Het toernooi van 2013 trok 486.898 toeschouwers.[2]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Andy Murray Wimbledon 2013 celebration.jpeg

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Wimbledon 2013 (mannen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Andy Murray won van Novak Đoković met 6-4, 7-5 en, 6-4.

Valais Cup 2013 - OM-FC Porto 13-07-2013 - Marion Bartoli.jpg

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Wimbledon 2013 (vrouwen) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Marion Bartoli won van Sabine Lisicki met 6-1 en 6-4.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Wimbledon 2013 (mannendubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Bob & Mike Bryan wonnen van Ivan Dodig & Marcelo Melo met 3-6, 6-3, 6-4 en 6-4.

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Wimbledon 2013 (vrouwendubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Hsieh Su-wei & Peng Shuai wonnen van Ashleigh Barty & Casey Dellacqua met 7-6 en 6-1.

Gemengd[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Wimbledon 2013 (gemengddubbel) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Kristina Mladenovic & Daniel Nestor wonnen van Lisa Raymond & Bruno Soares met 5-7, 6-2 en 8-6.

Junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Meisjesenkelspel
Finale: Belinda Bencic (Zwitserland) won van Taylor Townsend (VS) met 4-6, 6-1, 6-4

Meisjesdubbelspel
Finale: Barbora Krejčíková (Tsjechië) en Kateřina Siniaková (Tsjechië) wonnen van Anhelina Kalinina (Oekraïne) en Iryna Sjymanovitsj (Wit-Rusland) met 6-3, 6-1

Jongensenkelspel
Finale: Gianluigi Quinzi (Italië) won van Chung Hyeon (Zuid-Korea) met 7-5, 7-62

Jongensdubbelspel
Finale: Thanasi Kokkinakis (Australië) en Nick Kyrgios (Australië) wonnen van Enzo Couacaud (Frankrijk) en Stefano Napolitano (Italië) met 6-2, 6-3

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

WimbledonVerenigd Koninkrijk

1946 · 1947 · 1948 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967

↓ open tijdperk ↓

1968 (m-v) · 1969 (m-v) · 1970 (m-v) · 1971 (m-v) · 1972 (m-v) · 1973 (m-v) · 1974 (m-v-vd) · 1975 (m-v-vd-gd) · 1976 (m-v-vd-gd) · 1977 (m-v-vd-gd) · 1978 (m-v-vd-gd) · 1979 (m-v-vd-gd) · 1980 (m-v-vd-gd) · 1981 (m-v-vd-gd) · 1982 (m-v-vd-gd) · 1983 (m-v-vd-gd) · 1984 (m-v-vd-gd) · 1985 (m-v-vd-gd) · 1986 (m-v-vd-gd) · 1987 (m-v-vd-gd) · 1988 (m-v-md-vd-gd) · 1989 (m-v-md-vd-gd) · 1990 (m-v-md-vd-gd) · 1991 (m-v-md-vd-gd) · 1992 (m-v-md-vd-gd) · 1993 (m-v-md-vd-gd) · 1994 (m-v-md-vd-gd) · 1995 (m-v-md-vd-gd) · 1996 (m-v-md-vd-gd) · 1997 (m-v-md-vd-gd) · 1998 (m-v-md-vd-gd) · 1999 (m-v-md-vd-gd) · 2000 (m-v-md-vd-gd) · 2001 (m-v-md-vd-gd) · 2002 (m-v-md-vd-gd) · 2003 (m-v-md-vd-gd) · 2004 (m-v-md-vd-gd) · 2005 (m-v-md-vd-gd) · 2006 (m-v-md-vd-gd) · 2007 (m-v-md-vd-gd) · 2008 (m-v-md-vd-gd) · 2009 (m-v-md-vd-gd) · 2010 (m-v-md-vd-gd) · 2011 (m-v-md-vd-gd) · 2012 (m-v-md-vd-gd) · 2013 (m-v-md-vd-gd) · 2014 (m-v-md-vd-gd) · 2015 (m-v-md-vd-gd) · 2016 (m-v-md-vd-gd) · 2017 (m-v-md-vd-gd) · 2018 (m-v-md-vd-gd) · 2019 (m-v-md-vd-gd) · 2020 · 2021 (m-v-md-vd-gd)

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wimbledon_2013&oldid=54112305"