Wimbledon 1901

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wimbledon Championships 1901
Editie 1901 (25e editie)
Stad, land WimbledonVerenigd Koninkrijk
Locatie Worple Road
All England Lawn Tennis and Croquet Club
Datum 24 juni - 3 juli
Categorie grandslamtoernooi
Deelnemers 37MS, 31VS, 20MD
Ondergrond gras, buiten
Winnaars
Mannenenkel Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Gore
Vrouwenenkel Vlag van Verenigd Koninkrijk Blanche Hillyard
Mannendubbel Vlag van Verenigd Koninkrijk Laurence Doherty
Vlag van Verenigd Koninkrijk Reginald Doherty
Vorige: 1900     Volgende: 1902
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De 25e editie van het Britse grandslamtoernooi, Wimbledon 1901, werd gehouden van maandag 24 juni tot en met woensdag 3 juli 1901.[1] Voor de vrouwen was het de 18e editie van het Britse graskampioenschap. Het toernooi werd gespeeld op de toenmalige locatie aan de Worple Road bij de All England Lawn Tennis and Croquet Club in de wijk Wimbledon van de Britse hoofdstad Londen.

Zoals toen gebruikelijk was, speelden de spelers om de titelverdediger uit te dagen in de finale "challenge round".

Arthur Gore won van titelverdediger Reginald Doherty.

Charlotte Cooper won haar vierde titel door titelverdedigster Blanche Hillyard te verslaan in de finale.

De broers Laurence en Reginald Doherty wonnen hun vijfde titel op rij.

Belangrijkste uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Mannenenkelspel
Finale: Arthur Gore (Verenigd Koninkrijk) won van Reginald Doherty (Verenigd Koninkrijk) met 4–6, 7–5, 6–4, 6–4 [2]

Vrouwenenkelspel
Finale: Charlotte Cooper (Verenigd Koninkrijk) won van Blanche Hillyard (Verenigd Koninkrijk) met 6–2, 6–2 [3]

Mannendubbelspel
Finale: Laurence Doherty (Verenigd Koninkrijk) en Reginald Doherty (Verenigd Koninkrijk) wonnen van Dwight Davis (Verenigde Staten) en Harold Nisbet (Verenigde Staten) 4–6, 6–2, 6–3, 9–7 [4]

Het vrouwendubbelspel en gemengd dubbelspel werden in 1913 voor het eerst georganiseerd.

Een juniorentoernooi werd voor het eerst in 1947 gespeeld.