Naar inhoud springen

Kalfszwezerik

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Look Sharp! (overleg | bijdragen) op 11 jan 2019 om 22:19. (Wijzigingen door 2A02:1810:BC9B:3F00:4F1:41F0:3012:BDA0 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Edoderoobot)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Locatie zwezerik
Gebakken kalfszwezerik

Een kalfszwezerik is een van het kalf afkomstig orgaan, dat ook wel de thymus genoemd wordt. Zwezerik wordt als delicatesse beschouwd, het is een van de fijnste stukjes orgaanvlees.

De thymus of zwezerik is een orgaan (een klier) en is bij kinderen en jonge zoogdieren te vinden tussen het borstbeen en de luchtpijp. De zwezerik verschrompelt bij het volwassen worden. Mensen eten de zwezerik van kalf en lam. De klier bestaat uit twee delen: de hartzwezerik die rond en compact is en de halszwezerik die langwerpig en los van structuur is.

Bereiding

De zwezerik is bleek, wat slap, knobbelig en vormloos. De zwezerik moet voor het bereiden eerst een uur goed gespoeld worden. Daarna wordt de zwezerik gepocheerd in bouillon. Vervolgens wordt de zwezerik met koud water afgespoeld; na het uitlekken worden de vliezen en knobbels verwijderd. Als de zwezerik koud is, wordt het vlees in plakken gesneden en gebakken of verwerkt in een terrine. Een zwezerik kan ook koud gegeten worden, meestal met mayonaise. De hartzwezerik is groter en malser dan de keelzwezerik, die eigenlijk alleen geschikt is voor terrines en mousses. Zwezerik bevat veel eiwitten, fosfor en zink. Het is een van de weinige dierlijke voedingsmiddelen die vitamine C bevat.