Karel Frederik Wenckebach

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gedenksteen K.F. Wenckebach

Karel Frederik Wenckebach, ('s-Gravenhage, 24 maart 1864Wenen, 11 november 1940) was een Nederlands hoogleraar geneeskunde en huisarts te Heerlen. Hij was tevens de broer van de Nederlandse kunstschilder en graficus Ludwig Willem Reymert Wenckebach en vader van de Nederlandse beeldhouwer en kunstschilder Oswald Wenckebach.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

In zijn praktijk kreeg hij meerdere malen patiënten te zien met hartritmestoornissen, daardoor werd hij gegrepen om zich verder te bekwamen in hartziekten. In 1896 ging hij terug naar Utrecht om zich verder te specialiseren.

In 1901 werd hij hoogleraar in de interne geneeskunde te Groningen en was hij werkzaam in het Universitair Medisch Centrum Groningen. In 1911 ging hij naar Straatsburg en bekleedde aldaar dezelfde functie. Slechts drie jaar later vertrok hij naar Wenen om daar verder te gaan met zijn onderzoek naar hartritmestoornissen. Hij ontdekte min of meer bij toeval, door een tip, de gunstige invloed die kinine soms heeft op de ritmestoornissen van het hart. Een van de hartritmestoornissen, het zogenaamde Wenckebachblok, waarbij de geleidingstijd in de AV-knoop gedurende enkele slagen steeds toeneemt tot er uiteindelijk een slag niet meer doorkomt draagt nog steeds zijn naam.

Varia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Het Wenckebach Instituut, een opleidingsinstituut van het Universitair Medisch Centrum Groningen, is naar Wenckebach vernoemd. Dit instituut biedt vervolgopleidingen aan voor (para)medische zorgberoepen.

Werken van zijn hand[bewerken | brontekst bewerken]

  • Arythmie als Ausdruck bestimmter Funktionsstörungen des Herzens (1903, Engelse vertaling: 1904)
  • Die unregelmässige Herztätigkeit und ihre klinische Bedeutung (1914)
  • Herz- und Kreislaufinsufficienz (1931)
Zie de categorie Karel Frederik Wenckebach van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.