Naar inhoud springen

Karin Kschwendt

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Karin Kschwendt
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Luxemburg Luxemburg (t/m nov 1991)
Vlag van Duitsland Duitsland (dec 1991–sep 1996)
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk (sinds okt 1996)
Geboorteplaats Sorengo, Zwitserland
Geboortedatum 14 september 1968
Woonplaats Wenen, Oostenrijk
Lengte 1,75 m
Profdebuut 1986
Met pensioen 2000
Slaghand rechts, forehand tweehandig
Totaal prijzengeld 676.039 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 244–221
Titels 0 WTA, 2 ITF
Hoogste positie 37e (12 augustus 1996)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1991, 1996)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1994)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1990)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1990, 1995, 1996)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 158–181
Titels 6 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 45e (19 februari 1996)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1996)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1991–1993, 1995)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1993, 1998)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1993, 1998)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 5–8
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1999)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1991, 2000)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1991, 1996)
Laatst bijgewerkt op: 18 februari 2017
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
per einde seizoen
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1986 415 378
1987 342 303
1988 202 280
1989 178 226
1990 116 57
1991 88 109
1992 78 82
1993 80 50
1994 99 118
1995 86 76
1996 53 103
1997 169 134
1998 131 66
1999 414 273
2000 416 286

Karin Kschwendt (Sorengo, 14 september 1968) is een voormalig tennisspeelster, in Zwitserland geboren uit Oostenrijkse ouders, Heinz en Edith. Zij is opgegroeid in Luxemburg, waar zij 23 jaar van haar jonge leven woonde.[1] Tijdens haar tennisloopbaan had zij achtereenvolgens de Luxemburgse (t/m november 1991), Duitse[2] (december 1991 t/m september 1996) en Oostenrijkse nationaliteit (sinds oktober 1996). Zij woont nu in Oostenrijk. Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige forehand.

Kschwendt debuteerde in 1986 in het Luxemburgse Fed Cup-team, in zowel het enkel- als het dubbel­spel. Zij was actief in het prof­tennis tot en met 2000.

Kschwendt speelde in 1986 haar eerste ITF-toernooi in Lissabon (Portugal). Zij stond in 1987 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Bol (Joegoslavië) – zij verloor van de Tsjecho-Slowaakse Jana Pospíšilová. In 1988 veroverde Kschwendt haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Palermo (Italië), door de Italiaanse Marzia Grossi te verslaan. In totaal won zij twee ITF-titels, de andere in 1992 in Erlangen (Duitsland).

In 1989 kwalificeerde Kschwendt zich voor het Australian Open. Later dat jaar kwalificeerde zij zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Wellington. Zij stond in 1993 één keer in een WTA-finale, op het toernooi van Luik – zij verloor van de Tsjechische Radka Bobková.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 37e plaats, die zij bereikte in augustus 1996.

Kschwendt behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1986 op het ITF-toernooi van Lissabon (Portugal), samen met de Finse Anne Aallonen – zij bereikten er de tweede ronde. Zij stond in 1987 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Rabac (Joegoslavië), samen met de Nederlandse Amy van Buuren – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Nederlandse duo Mariëlle Rooimans en Nicolette Rooimans te verslaan. In totaal won zij drie ITF-titels, de laatste in 1997 in Sofia (Bulgarije) met de Duitse Sandra Klösel aan haar zijde.

In 1988 speelde Kschwendt voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Genève, samen met de Spaanse Conchita Martínez. Zij stond in 1990 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Palermo, samen met de Italiaanse Laura Garrone – hier veroverde zij haar eerste titel, door het koppel Florencia Labat en Barbara Romanò te verslaan. In totaal won zij zes WTA-titels, de laatste in 1995 in San Juan, samen met de Canadese Rene Simpson.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 45e plaats, die zij bereikte in februari 1996.

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1986–1990 maakte Kschwendt deel uit van het Luxemburgse Fed Cup-team, en in 1997 speelde zij nog één keer in het Oostenrijkse team – zij behaalde bij de Fed Cup een winst/verlies-balans van 16–15.

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1993-05-09 Vlag van België WTA Luik gravel Vlag van Tsjechië Radka Bobková 3-6, 6-4, 2-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1990-07-13 Vlag van Italië WTA Palermo gravel Vlag van Italië Laura Garrone Vlag van Argentinië Florencia Labat
Vlag van Italië Barbara Romanò
6-2, 6-4 details
2. 1990-09-16 Vlag van Griekenland WTA Athene gravel Vlag van Italië Laura Garrone Vlag van Tsjecho-Slowakije Leona Lásková
Vlag van Tsjecho-Slowakije Jana Pospíšilová
6-0, 1-6, 7-6 details
3. 1992-07-26 Vlag van Tsjechië WTA Praag gravel Vlag van Oostenrijk Petra Ritter Vlag van Tsjecho-Slowakije Eva Švíglerová
Vlag van Frankrijk Noëlle van Lottum
6-4, 2-6, 7-5 details
4. 1993-07-11 Vlag van Italië WTA Palermo gravel Vlag van Oekraïne Natalia Medvedeva Vlag van Italië Silvia Farina
Vlag van Nederland Brenda Schultz
6-4, 7-6 details
5. 1993-09-19 Vlag van Hongkong WTA Hongkong hardcourt Vlag van Australië Rachel McQuillan Vlag van Verenigde Staten Debbie Graham
Vlag van Verenigde Staten Marianne Werdel
1-6, 7-6, 6-2 details
6. 1995-03-05 Vlag van Puerto Rico WTA San Juan hardcourt Vlag van Canada Rene Simpson Vlag van Italië Laura Golarsa
Vlag van Verenigde Staten Linda Wild
6-2, 0-6, 6-4 details
verloren finales
1. 1998-04-19 Vlag van Kroatië WTA Makarska gravel Vlag van Rusland Jevgenia Koelikovskaja Vlag van Slovenië Tina Križan
Vlag van Slovenië Katarina Srebotnik
6-7, 1-6 details
2. 1998-07-19 Vlag van Polen WTA Warschau gravel Vlag van Zuid-Afrika Liezel Huber Vlag van Slowakije Karina Habšudová
Vlag van Oekraïne Olha Loehina
6-7, 5-7 details

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Toernooi 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 3R 2R 1R 1R 3R 1R 5-8
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 3R 1R 1R 3-5
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 1R 1R 1R 1R 2R 3-6
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 1R 1R 2R 2R 3-6

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R 1R 1R 1R 3R 1R 1R 1R 3-9
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 2R 2R 1R 2R 1R 1R 1R 4-8
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 2R 1R 1R 1R 2R 2-7
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 1R 3R 1R 2R 1R 3R 6-8

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1991 1993 1994 1995 1996 1999 2000  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 0-1
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 0-2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 1R 2R 1R 3R 5-5
Vlag van Verenigde Staten US Open 0-0
[bewerken | brontekst bewerken]