Karolien Florijn

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Karolien Florijn
Karolien Florijn
Persoonlijke informatie
Volledige naam Karolien Florijn
Geboortedatum 6 april 1998
Geboorteplaats Leiden
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Lengte 186cm
Sportieve informatie
Discipline roeien
Club Die Leythe
ASR Nereus
Olympische Spelen 2020
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Sport

Karolien Florijn (Leiden, 6 april 1998) is een Nederlands roeister. Zij kwam voor Nederland uit bij de Olympische Zomerspelen 2020 en won daar een zilveren medaille in de vier-zonder. Eerder behaalde ze op hetzelfde nummer eveneens zilver op het WK 2019 in Ottensheim. Bij de Europese Kampioenschappen van 2022 won Florijn goud in de skiff,[1] evenals bij de Wereldkampioenschappen 2022[2] en de Wereldkampioenschappen van 2023.[3]

De twee wereldtitels zijn een uitzonderlijke prestatie, daarvoor kreeg Karolien Florijn op 08-01-2024 de De Gouden Riem, een prijs voor Nederlandse Skiffeurs/Skiffeuses die een zeer uitzonderlijke prestatie in de een persoons boot hebben geleverd. Zij kreeg de prijs uit handen van Marit van Eupen.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

De vader van Florijn, Ronald, won twee Olympische gouden roeimedailles en haar moeder Antje Rehaag was met de Duitse acht wereldkampioen.[4][5] Ook Florijns jongere broers Finn[6] en Beer roeien[7]; Finn was net als zijzelf gekwalificeerd voor de Olympische Zomerspelen van 2020, al mocht hij daar door een positieve coronatest niet deelnemen aan de wedstrijd.[4]

Karolien Florijn begon zelf op veertienjarige leeftijd met roeien bij roeivereniging Die Leythe in Leiden en maakte later de overstap naar de Amsterdamse studentenroeivereniging ASR Nereus. Haar eerste internationale titeltoernooi waren de Europese kampioenschappen in het Tsjechische Račice waar ze zilver won in de acht. Sinds 2019 maakte zij deel uit van de vier-zonder. Samen met Ellen Hogerwerf, Ymkje Clevering en Veronique Meester werd Florijn driemaal op rij Europees kampioen. Het viertal nam in 2021 deel aan de Olympische Spelen in Tokio waar een zilveren medaille werd behaald.

Bij de Europese Kampioenschappen van 2022 in het Duitse München wist ze met grote overmacht goud te behalen in de skiff, als eerste Nederlandse sinds 1972.[1] In hetzelfde jaar werd ze bij de Wereldkampioenschappen in het Tsjechische Račice de eerste Nederlandse wereldkampioene ooit in de skiff.[2] Ze versloeg hierbij onder meer de olympisch kampioene Emma Twigg.[8]

Bij de EK van 2023 in het Sloveense Bled wist Florijn haar titel met succes te verdedigen door opnieuw met groot vertoon van macht de winst te pakken.[9]

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Zomerspelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten Teamgenoten
2021 Vlag van Japan Tokio Zilver in de vier-zonder Hogerwerf/Clevering/Meester

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten Teamgenoten
2017 Vlag van Verenigde Staten Sarasota 6e in de acht Wielaard/Lanz/Jorritsma/van Veen//Rustenburg/Clevering/Meester/Noort
2018 Vlag van Bulgarije Plovdiv Brons in de dubbel-vier van Rooijen/Souwer/Beukers
2019 Vlag van Oostenrijk Ottensheim Zilver in de vier-zonder Hogerwerf/Clevering/Meester
2021 Vlag van China Shanghai Afgelast vanwege de coronapandemie
2022 Vlag van Tsjechië Račice Goud in de skiff
2023 Vlag van Servië Belgrado Goud in de skiff

Europese kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten Teamgenoten
2017 Vlag van Tsjechië Račice Zilver in de acht Meester/Jorritsma/Wielaard/Rustenburg/van Veen/Clevering/Lanz/Noort
2018 Vlag van Verenigd Koninkrijk Glasgow Brons in de dubbel-vier van Rooijen/Souwer/Beukers
2019 Vlag van Zwitserland Luzern Goud in de vier-zonder Hogerwerf/Clevering/Meester
2020 Vlag van Italië Varese Goud in de vier-zonder Hogerwerf/Clevering/Meester
2021 Vlag van Polen Poznań Goud in de vier-zonder Hogerwerf/Clevering/Meester
2022 Vlag van Duitsland München Goud in de skiff
2023 Vlag van Slovenië Bled Goud in de skiff

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten Teamgenoten
2016 Vlag van Italië Varese Niet deelgenomen
Vlag van Zwitserland Luzern
Vlag van Polen Poznań 14e in de skiff n.v.t.
2017 Vlag van Servië Belgrado Brons in de twee-zonder Aletta Jorritsma
Goud in de vier-zonder Jorritsma/van Veen/Lanz
Vlag van Polen Poznań Niet deelgenomen
Vlag van Zwitserland Luzern
2018 Vlag van Servië Belgrado Goud in de dubbel-vier van Rooijen/Souwer/Beukers
Vlag van Oostenrijk Linz/Ottensheim Zilver in de dubbel-twee Roos de Jong
Vlag van Zwitserland Luzern Brons in de dubbel-vier Beukers/Souwer/van Rooijen
2019 Vlag van Bulgarije Plovdiv Goud in de vier-zonder Hogerwerf/Clevering/Meester
Vlag van Polen Poznań Niet deelgenomen
Vlag van Nederland Rotterdam 5e in de vier-zonder Hogerwerf/Clevering/Meester
2020 Vlag van Italië Sabaudia Afgelast vanwege de coronapandemie
Vlag van Italië Varese
Vlag van Zwitserland Luzern
2021 Vlag van Kroatië Zagreb Niet deelgenomen
Vlag van Zwitserland Luzern Goud in de vier-zonder Souwer/Clevering/Meester
Vlag van Italië Sabaudia Goud in de vier-zonder Hogerwerf/Clevering/Meester
2022 Vlag van Servië Belgrado Goud in de skiff

Wereldkampioenschappen onder 23[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten Teamgenoten
2017 Vlag van Bulgarije Plovdiv Goud in de vier-zonder Beeres/Clevering/Meester
2018 Vlag van Polen Poznań Niet deelgenomen
2019 Vlag van Verenigde Staten Sarasota
2020 Vlag van Slovenië Bled Afgelast vanwege de coronapandemie

Wereldkampioenschappen junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten Teamgenoten
2015 Vlag van Brazilië Rio de Janeiro 7e in de acht Hoogeveen/Verberne/Jonkers/Wiersma/Paulis/van den Boomgaard/Bon/Gompel
2016 Vlag van Nederland Rotterdam Brons in de skiff n.v.t.