Naar inhoud springen

Kegeltje

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Erik Wannee (overleg | bijdragen) op 18 feb 2020 om 16:29. (Categorie:Oog verwijderd; Categorie:Anatomie van het oog toegevoegd (HotCat.js))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Lichtabsorptie van de pigmenten in staafjes (onderbroken lijn) en de drie soorten kegeltjes (L, M en S)

Een kegeltje is een lichtgevoelige cel waarmee het netvlies bedekt is en het beste werken in fel licht. Staafjes zijn erg lichtgevoelig en hiermee kan in donkere situaties beter gekeken worden. Kegeltjes maken kleurwaarneming mogelijk en hiermee is het zicht scherper en kunnen sneller veranderingen in het beeld worden waargenomen dan met staafjes. Dat komt doordat hun responstijden korter zijn dan die van staafjes.

Kegeltjes zijn het dichtst op elkaar geplaatst in de buurt van de gele vlek. Er zijn drie soorten kegeltjes, elk met een verschillende soort fotoreceptor. De drie verschillende fotoreceptoren reageren elk op een andere golflengte van licht, elk met zijn eigen optimale golflengte. Dit zorgt ervoor dat mensen trichromatisch zicht hebben, wat betekent dat drie golflengtes onderscheiden kunnen worden en aan de hand van het verschil tussen die golflengten andere kleuren waargenomen kunnen worden.

De drie optimale golflengten worden aangeduid met verschillende namen. De meest neutrale naamgeving is S (van short) voor de kegeltjes die het gevoeligst zijn voor kortgolvig licht, L voor de kegeltjes die het gevoeligst zijn voor langgolvig licht en M voor de kegeltjes die het gevoeligst zijn voor een gebied daar tussenin. De maxima liggen als volgt:

Naam Maximale gevoeligheid
bij golflengte
Kleurindruk
puur bij maximum
S 443 nm violet blauw-blauwviolet
M 544 nm groen groen
L 570 nm dieprood geel-geelgroen

Er zijn ongeveer 4,5 miljoen kegeltjes en 90 miljoen staafjes in het gemiddeld menselijk oog.

Verwante onderwerpen

Zie ook