Kleine schoffelmos

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kleine schoffelmos
Kleine schoffelmos
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Marchantiophyta (Levermossen)
Klasse:Marchantiopsida
Orde:Jungermanniales
Familie:Scapaniaceae
Geslacht:Scapania
Soort
Scapania curta
(Mart.) Dumort. (1835)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Het kleine schoffelmos (Scapania curta) is een levermossoort behorend tot de familie Scapaniaceae.

Kenemerken[bewerken | brontekst bewerken]

De stengels zijn tot drie centimeter lang en vormen geelgroene tot roodachtige gazons. De bladeren zijn verdeeld tot een derde van de lengte. De bladlobben zijn ongelijk van grootte en naar de punt toe gekarteld. De bovenste lobben zijn eivormig, puntig en steken niet over de stengel uit. De onderste lobben zijn twee keer zo groot als de bovenste lobben, eivormig, puntig en driekwart zo breed als ze lang zijn. In het midden van het blad zijn de cellen 12 tot 20 x 25 tot 30 micrometer groot en zijn de celhoeken merkbaar verdikt. Aan de bladrand bevinden zich één tot vier rijen gelijkmatig verdikte cellen. De cuticula is glad tot papillose. Elke cel bevat twee tot vier olielichamen. Broedlichamen komen voor.

Het kleine schoffelmos lijkt het meeste op zandschoffelmos (Scapania irrigua). Het kleine schoffelmos heeft een naar verhouding iets langere onderlob en in tegenstelling tot zandschoffelmos een bladzoom. Deze bladzoom is echter zeer onopvallend.

Ecologie[bewerken | brontekst bewerken]

De groeiplaatsen van het kleine schoffelmos zijn zeer vergelijkbaar met de meeste andere soorten Scapania: op paden, steilkanten e.d. in bos en hei. Het kleine schoffelmos komt daarbij veelal wel op wat lemiger plaatsen en minder natte plaatsen voor dan bijv.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

De soort heeft een circumboreale verspreiding en komt voor van laaglanden tot subalpiene hoogten.

In Nederland komt het kleine schoffelmos zeer zeldzaam voor. Het staat op de rode lijst in de categorie 'ernstig bedreigd'. Het is altijd al een zeldzame soort geweest en vanaf 1980 zijn er nog maar heel weinig vindplaatsen bekend.

Foto's[bewerken | brontekst bewerken]