Kristine Radford

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kristine Radford
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Australië Australische
Geboorteplaats Sydney
Geboortedatum 3 maart 1970
Profdebuut 1985
Met pensioen 2000
Totaal prijzengeld 700.961 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 230–200
Titels 0 WTA, 6 ITF
Hoogste positie 45e (15 augustus 1994)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1994)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1994, 1995)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1994)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1993)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 297–199
Titels 6 WTA, 15 ITF
Hoogste positie 25e (19 september 1994)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1994, 1997)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1998)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (1994)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (1995)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 28–29
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1993, 1995, 1998)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1998)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1998)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1996, 1998, 1999)
Laatst bijgewerkt op: april 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Kristine Louise Radford (3 maart 1970) is een voormalig tennisspeelster uit Australië. Zij was actief in het proftennis van 1985 tot 2000. Op 30 november 1996 trad zij in het huwelijk met Damian Michael Kunce. Vanaf mei 1997 speelde zij onder de naam Kristine Kunce.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Radford debuteerde in 1985 op het ITF-toernooi van Newcastle (Australië). Zij stond in 1987 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Sydney (Australië) – zij verloor van land­genote Rachel McQuillan. In 1988 veroverde Radford haar eerste titel, op het ITF-toernooi van York (VS), door de Amerikaanse Teri Whitlinger te verslaan. In totaal won zij zes ITF-titels, de laatste in 1996 in Albury (Australië).

In 1988 speelde Radford voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Sydney. Zij strandde daar in de eerste ronde. Haar beste resultaat op de WTA-toernooien is het, als kwalificante, bereiken van de halve finale op het toernooi van Birmingham in 1997. Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de vierde ronde op Wimbledon 1994. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 45e plaats, die zij bereikte in augustus 1994.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Radford behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1985 op het ITF-toernooi van Canberra (Australië) samen met landgenote Natalie Cutcliffe. Zij stond in 1987 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Francavilla (Italië), samen met landgenote Michelle Bowrey – zij verloren van het duo Kate McDonald en Martina Pawlik. Een week later veroverde Radford haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Brindisi (Italië), samen met landgenote Michelle Bowrey, door de Spaanse Rosa Bielsa en Elena Guerra te verslaan. In totaal won zij vijftien ITF-titels, de laatste in 1997 in Indian Wells (VS).

In 1986 speelde Radford voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Brisbane, samen met landgenote Wendy Frazer. Zij strandden in de eerste ronde. Zij stond in 1993 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Kuala Lumpur, samen met de Amerikaanse Nicole Arendt – zij verloren van het Amerikaanse koppel Patty Fendick en Meredith McGrath. De week daarop veroverde Radford haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Jakarta, samen met de Amerikaanse Nicole Arendt, door de Amerikaanse zussen Erika deLone en Amy deLone te verslaan. In totaal won zij zes WTA-titels, de laatste in 1997 in Pattaya, samen met de Amerikaanse Corina Morariu.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 25e plaats, die zij bereikte in september 1994.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaartal ranking
enkelspel
ranking
dubbelspel
1999 43
1998 252 48
1997 124 39
1996 170 60
1995 212 38
1994 56 32
1993 109 69
1992 165 61
1991 168 122
1990 278 113
1989 168 121
1988 241 237
1987 310 235
1986 474 431

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geen.

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
Gewonnen finales
1. 1993-05-02 Vlag van Indonesië WTA Jakarta hardcourt Vlag van Verenigde Staten Nicole Arendt Vlag van Verenigde Staten Amy deLone
Vlag van Verenigde Staten Erika deLone
6-3, 6-4 details
2. 1994-05-02 Vlag van Indonesië WTA Jakarta hardcourt Vlag van Verenigde Staten Nicole Arendt Vlag van Australië Kerry-Anne Guse
Vlag van Tsjechië Andrea Strnadová
6-2, 6-2 details
3. 1995-09-17 Vlag van Japan WTA Nagoya tapijt (i) Vlag van Australië Kerry-Anne Guse Vlag van Japan Rika Hiraki
Vlag van Zuid-Korea Park Sung-hee
6-4, 6-4 details
4. 1995-11-19 Vlag van Thailand WTA Pattaya hardcourt Vlag van Canada Jill Hetherington Vlag van Australië Kristin Godridge
Vlag van Japan Nana Miyagi
2-6, 6-4, 6-3 details
5. 1997-04-27 Vlag van Indonesië WTA Jakarta hardcourt Vlag van Australië Kerry-Anne Guse Vlag van Tsjechië Lenka Němečková
Vlag van Japan Yuka Yoshida
6-4, 5-7, 7-5 details
6. 1997-11-23 Vlag van Thailand WTA Pattaya hardcourt Vlag van Verenigde Staten Corina Morariu Vlag van Argentinië Florencia Labat
Vlag van België Dominique Van Roost
6-3, 6-4 details
Verloren finales
1. 1993-04-25 Vlag van Maleisië WTA Kuala Lumpur hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Nicole Arendt Vlag van Verenigde Staten Patty Fendick
Vlag van Verenigde Staten Meredith McGrath
4-6, 6-7 details
2. 1993-10-10 Vlag van Taiwan WTA Taipei hardcourt Vlag van Australië Jo-Anne Faull Vlag van Indonesië Yayuk Basuki
Vlag van Japan Nana Miyagi
4-6, 2-6 details
3. 1994-04-24 Vlag van Singapore WTA Singapore hardcourt Vlag van Verenigde Staten Nicole Arendt Vlag van Verenigde Staten Patty Fendick
Vlag van Verenigde Staten Meredith McGrath
4-6, 1-6 details
4. 1995-06-18 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Australië Nicole Bradtke Vlag van Nederland Manon Bollegraf
Vlag van Australië Rennae Stubbs
6-3, 4-6, 4-6 details
5. 1996-01-06 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Canada Jill Hetherington Vlag van België Els Callens
Vlag van Frankrijk Julie Halard-Decugis
1-6, 0-6 details
6. 1998-03-01 Vlag van Verenigde Staten WTA Oklahoma hardcourt (i) Vlag van Roemenië Cătălina Cristea Vlag van Verenigde Staten Serena Williams
Vlag van Verenigde Staten Venus Williams
5-7, 2-6 details
7. 1999-01-09 Vlag van Australië WTA Hope Island hardcourt Vlag van Roemenië Irina Spîrlea Vlag van Verenigde Staten Corina Morariu
Vlag van Letland Larisa Neiland
6-3, 6-3 details

Prestatietabel grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1988 1989 1990 1991 1993 1994 1995 1996 1997 1998
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 3R 1R 1R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 4R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000
Vlag van Australië Australian Open 2R 2R 2R 1R 1R 3R 1R 1R 3R 2R 2R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 1R 1R 2R 2R 2R 1R 3R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 3R 3R HF 2R 1R 2R 2R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 1R 3R HF 3R 3R 1R 2R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000
Vlag van Australië Australian Open 2R 2R 1R 2R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 3R 1R 1R 2R HF KF
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 2R 1R 2R 1R 2R 1R 2R KF 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 2R 2R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]