Nana Miyagi

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nana Miyagi
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Japan Japan
Geboorteplaats Seattle
Geboortedatum 10 april 1971
Woonplaats Okinawa, Japan
Lengte 1,63 m
Gewicht 53 kg
Profdebuut 1988
Met pensioen 2006
Slaghand rechts, beide zijden tweehandig
Totaal prijzengeld 1.234.067 US dollar
Coach Murray Smith (vader)
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 273–265
Titels 0 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 51e (27 februari 1995)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1990, 1991, 1996, 1998)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1990)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1994, 1998)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1997)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 452–288
Titels 10 WTA, 31 ITF
Hoogste positie 12e (26 mei 1997)
Olympische Spelen 2e ronde (2000)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1997, 1998, 2000)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1997)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1994, 1997, 1998, 2003)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (1993)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 20–35
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1993)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1996, 1999, 2000)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1990, 1991, 1997, 2003)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1994, 1995, 1997, 1998, 2003)
Laatst bijgewerkt op: 15 augustus 2015
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
per einde seizoen
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1988 201 274
1989 103 115
1990 113 125
1991 144 105
1992 116 47
1993 308 53
1994 58 34
1995 126 46
1996 70 29
1997 101 18
1998 117 26
1999 133 57
2000 223 38
2001 230 91
2002 267 59
2003 588 39
2004 107
2005 116
2006 599

Nana Miyagi (Japans: 宮城 ナナ, Miyagi Nana) (Seattle, 10 april 1971) is een voormalig tennisspeelster uit de Verenigde Staten en Japan. Zij is de dochter van een Canadees-Amerikaanse vader, Murray Smith (die op een Amerikaanse legerbasis in Okinawa werkte) en een Japanse moeder, Miki Miyagi. Daardoor heeft zij zowel een Amerikaans als een Japans paspoort. Geboren in de VS, emigreerde zij op dertienjarige leeftijd naar Japan. Daar doorliep zij de Kubasaki High School in Okinawa.[1] Sinds 1988 nam zij deel aan interna­tio­nale, professionele tennis­toernooien. Voor het tennissen hanteerde zij de achternaam van haar moeder.[2] Zij is rechtshandig, maar speelt zowel haar forehand als haar backhand tweehandig. In 2006 stopte zij met beroepstennis. In 2007 trad zij in het huwelijk met James Rogers – sindsdien staat zij bekend als Nana Smith-Rogers.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Miyagi debuteerde in 1988 op het WTA-toernooi van Tokio – na een succesvol kwalificatietraject kon zij meedoen aan het hoofdtoer­nooi, waar zij haar openingspartij verloor van de Amerikaanse Patty Fendick. Daarna nam zij deel aan ITF-toernooien, te beginnen in Greensboro (VS). Zij stond later in 1988 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Roanoke (VS) – zij verloor van de Ameri­kaanse Sandra Birch. Twee weken later veroverde Miyagi haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Chatham (VS), door de Amerikaanse Eleni Rossides te verslaan. In totaal won zij vier ITF-titels, de laatste in 2001 in Mount Pleasant (VS).

In 1989 kwalificeerde Miyagi zich opnieuw voor het toernooi van Tokio. Zij bereikte er nu de tweede ronde – haar openingspartij tegen Larisa Savtsjenko won zij, maar daarna was zij niet opgewassen tegen de als eerste geplaatste Martina Navrátilová. Miyagi bereikte eenmaal een WTA-finale, op het toernooi van Surabaya van 1996 – zij verloor van de Taiwanese Wang Shi-ting. Haar mooiste overwin­ning boekte zij in 1994 op het WTA-toernooi van Nichirei, waar zij de Amerikaanse Lindsay Davenport versloeg (op dat moment de nummer acht van de wereldranglijst).

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de tweede ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 51e plaats, die zij bereikte in februari 1995.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Miyagi behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1988 op het ITF-toernooi van Fayetteville (VS) samen met de Puerto Ricaanse Emilie Viqueira. Zij stond later dat jaar voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Corpus Christi (VS), samen met de Ameri­kaanse Vincenza Procacci – zij verloren van het Amerikaanse duo Eleni Rossides en Shaun Stafford.

In 1989 speelde Miyagi voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Tokio, samen met de Japanse Tamaka Takagi. Zij stond later dat jaar voor het eerst in een WTA-finale, op het toer­nooi van Taipei, samen met de Zweedse Cecilia Dahlman – zij verloren van het koppel Maria Lindström en Heather Ludloff. In 1990 veroverde Miyagi haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Schenectady, samen met de Amerikaanse Alysia May, door Linda Ferrando en Wiltrud Probst te verslaan. Pas in 1993 won Miyagi haar eerste ITF-toernooi, in Jakarta (Indonesië), samen met de Japanse Ei Iida, door het duo Robyn Mawdsley en Julie Pullin te verslaan. Haar mooiste dubbelspeloverwinning boekte zij in de derde ronde van het Australian Open 1998, waar zij samen met landgenote Naoko Kijimuta de Amerikaanse zussen Serena en Venus Williams versloeg.

In 1998 won Miyagi twee medailles op de Aziatische Spelen in Bangkok: goud in het gemengd dubbel­spel (samen met Satoshi Iwabuchi) en brons in het vrouwendubbelspel (met Rika Hiraki aan haar zijde). In 2000 nam zij deel aan de Olympische spelen in Sydney, als vierde geplaatst samen met Ai Sugiyama – zij bereikten er de tweede ronde, door het Indonesische team Yayuk Basuki en Wynne Prakusya te verslaan in hun openingspartij.

In totaal won Miyagi tien WTA-titels, de laatste in 2002 in Tokio, samen met de Japanse Shinobu Asagoe. In de periode 1996–2004 won zij bovendien dertig ITF-titels, de laatste in 2004 in Palm Beach Gardens (VS), samen met de Letse Līga Dekmeijere.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, op het US Open van 1993, samen met de Indonesische Yayuk Basuki. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de twaalfde plaats, die zij bereikte in mei 1997. Naast 62 optredens in het vrouwendubbelspel, nam zij ook nog 35 keer deel aan het gemengd dubbelspel (in de periode 1993–1998 deed zij dat bijna uitslui­tend met de Amerikaan Kent Kinnear) – haar beste resultaat daarbij is het bereiken van de kwartfinale, op het Australian Open 1993 met Kinnear.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1989–2000 nam Miyagi zeven keer deel aan het Japanse Fed Cup-team (1989, 1990, 1993, 1994, 1997, 1998 en 2000). In 1994 zat zij in het team dat de kwartfinale van de Wereldgroep bereikte, samen met Kimiko Date, Naoko Sawamatsu en Mana Endo – dit viertal had in de eerste ronde het Chinese, en in de tweede ronde het Zweedse team verslagen; in de kwartfinale verloren zij van de Spaanse dames.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1996-10-13 Vlag van Indonesië WTA Surabaya hardcourt Vlag van Chinees Taipei Wang Shi-ting 4-6, 0-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1990-08-25 Vlag van Verenigde Staten WTA Schenectady hardcourt Vlag van Verenigde Staten Alysia May Vlag van Italië Linda Ferrando
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Wiltrud Probst
6-4, 5-7, 6-3 details
2. 1991-04-21 Vlag van Thailand WTA Pattaya hardcourt Vlag van Indonesië Suzanna Wibowo Vlag van Japan Rika Hiraki
Vlag van Japan Akemi Nishiya
6-1, 6-4 details
3. 1993-10-03 Vlag van Japan WTA Sapporo tapijt (i) Vlag van Indonesië Yayuk Basuki Vlag van Japan Yone Kamio
Vlag van Japan Naoko Kijimuta
6-4, 6-2 details
4. 1993-10-10 Vlag van Taiwan WTA Taipei hardcourt Vlag van Indonesië Yayuk Basuki Vlag van Australië Jo-Anne Faull
Vlag van Australië Kristine Radford
6-4, 6-2 details
5. 1997-01-05 Vlag van Australië WTA Hope Island hardcourt Vlag van Japan Naoko Kijimuta Vlag van Roemenië Ruxandra Dragomir
Vlag van Italië Silvia Farina
7-6, 6-1 details
6. 1997-01-12 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Japan Naoko Kijimuta Vlag van Duitsland Barbara Rittner
Vlag van België Dominique Van Roost
6-3, 6-1 details
7. 1997-02-23 Vlag van Verenigde Staten WTA Oklahoma hardcourt (i) Vlag van Japan Rika Hiraki Vlag van Verenigde Staten Marianne Werdel-Witmeyer
Vlag van Verenigde Staten Tami Whitlinger-Jones
6-4, 6-1 details
8. 1998-01-10 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn Vlag van Frankrijk Julie Halard-Decugis
Vlag van Slowakije Janette Husárová
7-6, 6-4 details
9. 1998-04-19 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Japan Naoko Kijimuta Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier
Vlag van Japan Rika Hiraki
6-3, 4-6, 6-4 details
10. 2002-10-06 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Japan Shinobu Asagoe Vlag van Rusland Svetlana Koeznetsova
Vlag van Spanje Arantxa Sánchez
6-4, 4-6, 6-4 details
verloren finales
1. 1989-04-30 Vlag van Taiwan WTA Taipei hardcourt Vlag van Zweden Cecilia Dahlman Vlag van Zweden Maria Lindström
Vlag van Verenigde Staten Heather Ludloff
6-4, 5-7, 3-6 details
2. 1992-09-27 Vlag van Japan WTA Nichirei hardcourt Vlag van Indonesië Yayuk Basuki Vlag van Verenigde Staten Mary Joe Fernandez
Vlag van Verenigde Staten Robin White
4-6, 4-6 details
3. 1994-04-10 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Indonesië Yayuk Basuki Vlag van Japan Mami Donoshiro
Vlag van Japan Ai Sugiyama
4-6, 1-6 details
4. 1994-04-17 Vlag van Thailand WTA Pattaya hardcourt Vlag van Indonesië Yayuk Basuki Vlag van Verenigde Staten Patty Fendick
Vlag van Verenigde Staten Meredith McGrath
6-7, 6-3, 3-6 details
5. 1995-10-08 Vlag van Indonesië WTA Surabaya hardcourt Vlag van Verenigde Staten Stephanie Reece Vlag van Nederland Petra Kamstra
Vlag van Slovenië Tina Križan
6-2, 4-6, 1-6 details
6. 1995-11-19 Vlag van Thailand WTA Pattaya hardcourt Vlag van Australië Kristin Godridge Vlag van Canada Jill Hetherington
Vlag van Australië Kristine Radford
6-2, 4-6, 3-6 details
7. 1996-11-03 Vlag van Verenigde Staten WTA Chicago tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Angela Lettiere Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond
Vlag van Australië Rennae Stubbs
1-6, 1-6 details
8. 1996-11-24 Vlag van Thailand WTA Pattaya hardcourt Vlag van Slovenië Tina Križan Vlag van Japan Miho Saeki
Vlag van Japan Yuka Yoshida
2-6, 3-6 details
9. 1997-05-24 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Edinburgh gravel Vlag van Australië Rachel McQuillan Vlag van Verenigde Staten Nicole Arendt
Vlag van Nederland Manon Bollegraf
1-6, 6-3, 5-7 details
10. 2000-10-08 Vlag van Japan WTA Toyota hardcourt Vlag van Argentinië Paola Suárez Vlag van Frankrijk Julie Halard-Decugis
Vlag van Japan Ai Sugiyama
0-6, 2-6 details
11. 2003-03-30 Vlag van Verenigde Staten WTA Miami hardcourt Vlag van Japan Shinobu Asagoe Vlag van Zuid-Afrika Liezel Huber
Vlag van Bulgarije Magdalena Maleeva
4-6, 6-3, 5-7 details
12. 2003-04-06 Vlag van Verenigde Staten WTA Sarasota gravel Vlag van Japan Shinobu Asagoe Vlag van Zuid-Afrika Liezel Huber
Vlag van Verenigde Staten Martina Navrátilová
6-7, 3-6 details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R 2R 1R 1R 1R 2R 1R 2R 1R 4-9
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 1R 1R 1R 1-5
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 2R 1R 1R 1R 2R 2-7
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 2R 1R 1-5

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R 1R 3R 1R 1R 2R KF KF 1R KF 2R 2R 1R 2R 16-15
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 1R 1R 1R 1R 3R 1R 2R 2R 1R 1R 2R 2R 1R 6-15
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 1R 3R 1R 2R 3R 3R 1R 2R 2R 2R 3R 1R 2R 13-16
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R HF 2R 1R 3R 3R 2R 3R 2R 1R 2R 2R 2R 1R 16-16

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004  w-v 
Vlag van Australië Australian Open KF 1R 1R 1R 1R 2R 1R 3-7
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R 1R 1R 2R 2R 1R 2-8
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 3R 1R 2R 1R 2R 3R 1R 1R 1R 1R 1R 3R 10-13
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 2R 1R 2R 2R 2R 5-7

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]