Naar inhoud springen

Marianne Werdel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Marianne Werdel-Witmeyer)
Marianne Werdel
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats Los Angeles, CA, VS
Geboortedatum 17 oktober 1967
Lengte 1,78 m[1]
Profdebuut 1983
Met pensioen 1997
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 1.045.983 US dollar
Coach Woody Blocher
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 237–227
Titels 0 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 21e (9 oktober 1995)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (1995)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1989, 1994)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1991, 1993)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1985, 1986, 1994, 1995)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 102–161
Titels 0 WTA, 1 ITF
Hoogste positie 45e (25 mei 1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1992)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1990)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1994–1996)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1988, 1991)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 3–4
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1987)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1986)
Laatst bijgewerkt op: 10 maart 2017
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1983 217
1985 122
1986 32
1987 59 123
1988 106 163
1989 95 145
1990 48 99
1991 44 82
1992 65 53
1993 44 96
1994 45 114
1995 26 86
1996 56 106
1997 155 142

Marianne Werdel (Los Angeles, 17 oktober 1967) is een voormalig tennisspeelster uit de Verenigde Staten. Werdel begon met tennis toen zij vier jaar oud was.[2] Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand. Zij was actief in het proftennis van 1983 tot en met 1997. In 1990 won zij op het $50.000 ITF-toernooi van Chiba (Japan) zowel de enkel- als de dubbelspelfinale – voor deze twee­voudige titel ontving zij $10.300 aan prijzengeld.[3]

Op 21 november 1992 trad zij in het huwelijk met Ron Witmeyer. Daarna speelde zij nog gedurende ruim twee jaar verder onder de naam Werdel. Pas vanaf het Australian Open 1995 schreef zij zich op toernooien in onder de naam Marianne Werdel-Witmeyer.

Werdel debuteerde in januari 1983 op het WTA-toernooi van Marco Island – zij verloor in de eerste ronde van de Nederlandse Marcella Mesker. Zij stond in 1985 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Fayetteville (VS) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Amerikaanse Caroline Kuhlman te verslaan. In totaal won zij drie ITF-titels, de laatste in 1990 in Chiba (Japan).

Werdel stond in 1989 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Schenectady – zij verloor van de Peruaanse Laura Gildemeister. In totaal speelde zij zesmaal in een WTA-finale, de laatste in 1997 in Hobart (waar zij verloor van de Belgische Dominique Van Roost), maar een WTA-titel won zij nooit.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale, op het Australian Open 1995, waarin zij Gabriela Sabatini (WTA-6) in twee sets versloeg. Haar mooiste overwinning smaakte Werdel in maart 1995 op het WTA-toernooi van Key Biscayne (Miami), waar zij de toen­malige nummer één van de wereld, de Spaanse Arantxa Sánchez Vicario, in twee sets versloeg.[4] Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 21e plaats, die zij bereikte in oktober 1995.

Werdel was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in februari 1983 op het WTA-toernooi van Palm Springs, samen met de Canadese Carling Bassett – in de eerste ronde verloren zij van de Nederlandse Marcella Mesker en Française Corinne Vanier. Zij stond in 1990 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Chiba (Japan), samen met de Australische Michelle Jaggard – hier veroverde zij haar enige dubbelspeltitel, door het duo Eva Pfaff en Julie Richardson te verslaan.

Werdel stond in 1992 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Luzern, samen met de Tsjecho-Slowaakse Karina Habšudová – zij verloren van het koppel Amy Frazier en Elna Reinach. In totaal speelde zij zesmaal in een WTA-finale (waarvan drie met landgenote Tami Whitlinger-Jones), de laatste in 1997 in Oklahoma, maar een WTA-titel won zij nooit.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de tweede ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 45e plaats, die zij bereikte in mei 1992.

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

Werdels beste resultaat is het bereiken van de derde ronde op Roland Garros 1987, samen met landgenoot Chip Hooper.

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

Overwinningen op een regerend nummer 1

[bewerken | brontekst bewerken]

Werdel heeft eenmaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen:

nr. datum toernooi ronde tegenstandster score
1. 1995-03-22 WTA Miami derde ronde Vlag van Spanje Arantxa Sánchez Vicario 6-2, 7-5 details

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1989-07-30 Vlag van Verenigde Staten WTA Schenectady hardcourt Vlag van Peru Laura Gildemeister 4-6, 3-6
2. 1990-08-25 Vlag van Verenigde Staten WTA Schenectady hardcourt Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Anke Huber 1-6, 7-5, 4-6
3. 1990-10-21 Vlag van Verenigde Staten WTA Scottsdale hardcourt Vlag van Spanje Conchita Martínez 5-7, 1-6
4. 1993-04-18 Vlag van Thailand WTA Pattaya hardcourt Vlag van Indonesië Yayuk Basuki 3-6, 1-6
5. 1993-09-19 Vlag van Hongkong WTA Hongkong hardcourt Vlag van Chinees Taipei Wang Shi-ting 4-6, 6-3, 5-7
6. 1997-01-12 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van België Dominique Van Roost 3-6, 3-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1992-05-24 Vlag van Zwitserland WTA Luzern gravel Vlag van Tsjecho-Slowakije Karina Habšudová Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Elna Reinach
5-7, 2-6
2. 1993-05-23 Vlag van Zwitserland WTA Luzern gravel Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport Vlag van Verenigde Staten Mary Joe Fernandez
Vlag van Tsjechië Helena Suková
2-6, 4-6
3. 1993-09-19 Vlag van Hongkong WTA Hongkong hardcourt Vlag van Verenigde Staten Debbie Graham Vlag van Duitsland Karin Kschwendt
Vlag van Australië Rachel McQuillan
6-1, 6-7, 2-6
4. 1995-02-12 Vlag van Verenigde Staten WTA Chicago tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Tami Whitlinger-Jones Vlag van Argentinië Gabriela Sabatini
Vlag van Nederland Brenda Schultz
7-5, 6-7, 4-6
5. 1996-05-25 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Verenigde Staten Tami Whitlinger-Jones Vlag van Indonesië Yayuk Basuki
Vlag van Australië Nicole Bradtke
7-5, 4-6, 4-6
6. 1997-02-23 Vlag van Verenigde Staten WTA Oklahoma hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Tami Whitlinger-Jones Vlag van Japan Rika Hiraki
Vlag van Japan Nana Miyagi
4-6, 1-6

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Toernooi 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. 3R 2R 3R 1R 1R HF 1R 10-7
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 2-9
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 3R 2R 3R 2R 1R 1R 6-9
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 2R 1R 4-12

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 1R 2R 1R 1R 1-6
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 1-8
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 1R 2R 2R 2R 3-7
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 2-9

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1983 1986 1987 1990  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. 0-0
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 3R 2-2
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1-2
Vlag van Verenigde Staten US Open 0-0
[bewerken | brontekst bewerken]