Elna Reinach

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Elna Reinach
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrikaanse
Geboorteplaats Pretoria
Geboortedatum 2 december 1968
Profdebuut 1983
Met pensioen 1995
Totaal prijzengeld 1.114.668 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 248–196
Titels 1 WTA, 5 ITF
Hoogste positie 26e (13 februari 1989)
Olympische Spelen 1e ronde (1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1987)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (1991)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1988, 1990)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (1988)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 278–168
Titels 10 WTA, 6 ITF
Hoogste positie 10e (11 juni 1990)
WTA Finals 1e ronde (1990)
Olympische Spelen kwartfinale (1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1987, 1994, 1995)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1988, 1990)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (1989)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (1989)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 47 - 31
Titels 1
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1987, 1991, 1993–1995)
Vlag van Frankrijk Roland Garros finale (1993)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (1986, 1991)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (1994)
Laatst bijgewerkt op: 5 november 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Elna Reinach (Pretoria, 2 december 1968) is een voormalig tennisspeelster uit Zuid-Afrika. Reinach concentreerde zich voornamelijk op dubbelspel, en was actief in het proftennis van 1983 tot en met 1995.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Reinach debuteerde in 1983 op het ITF-toernooi van Kaapstad (Zuid-Afrika) – hier veroverde zij haar eerste titel, door haar twee jaar oudere zus Monica Reinach te verslaan. In totaal won zij vijf ITF-titels, de laatste in 1988 in haar geboortestad Pretoria.

In 1985 nam Reinach voor het eerst deel aan een grandslamtoernooi, op Wimbledon – zij had met succes het kwalificatietoernooi doorlopen, maar verloor haar openingspartij in het hoofd­toernooi van de Amerikaanse Zina Garrison. In 1986 kwalificeerde Reinach zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Wild Dunes. Zij stond in 1989 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Albuquerque – zij verloor van de Amerikaanse Lori McNeil. In 1993 veroverde Reinach haar enige WTA-enkelspeltitel, op het toernooi van Auckland, door de Amerikaanse Caroline Kuhlman te verslaan met een double bagel (tweemaal 6–0).

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de vierde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 26e plaats, die zij bereikte in februari 1989.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Reinach behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1984 op het ITF-toernooi van Sutton (Engeland) samen met haar zus Monica. Zij stond later dat jaar voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Manchester (Engeland), weer samen met zus Monica Reinach – hier veroverde zij haar eerste titel, door het duo Cathy Drury en Ellinore Lightbody te verslaan. In totaal won zij zes ITF-titels, de laatste in 1986 in Johannes­burg (Zuid-Afrika).

In 1985 nam Reinach al deel aan het gemengd dubbelspel van een grandslamtoernooi, op Roland Garros, met landgenoot Christo van Rensburg aan haar zijde. Een jaar later speelde zij ook in het vrouwendubbelspel op Roland Garros, samen met zus Monica. Eerder in 1986 speelde Reinach voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Boca Raton, samen met de Nederlandse Nanette Schutte. Zij stond later dat jaar voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Berkeley, samen met de Amerikaanse Amy Holton – zij verloren van het Amerikaanse koppel Beth Herr en Alycia Moulton. In 1989 veroverde Reinach haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Albuquerque, samen met de Australische Nicole Provis, door het koppel Raffaella Reggi en Arantxa Sánchez te verslaan. In totaal won zij tien WTA-titels, de laatste in 1995 in Auckland, samen met de Canadese Jill Hetherington.

Wat betreft het vrouwendubbelspel is haar beste resultaat op de grandslamtoernooien het bereiken van de halve finale. In het gemengd dubbelspel stond zij twee keer in de finale: in 1993 op Roland Garros, waar zij samen met landgenoot Danie Visser net naast de titel greep, en het jaar erna op de US Open 1994, waar zij met de Amerikaan Patrick Galbraith aan haar zijde te sterk bleek voor Jana Novotná (Tsjechië) en Todd Woodbridge (Australië). Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de tiende plaats, die zij bereikte in juni 1990.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaartal ranking
enkelspel
ranking
dubbelspel
1995 108 35
1994 74 50
1993 57 28
1992 109 21
1991 80 17
1990 90 19
1989 56 20
1988 28 42
1987 95 87
1986 56 86
1985 205
1984 273

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi ondergrond tegenstandster score
Gewonnen finales
1. 1993-02-07 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Verenigde Staten Caroline Kuhlman 6-0, 6-0
Verloren finales
1. 1989-08-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Albuquerque hardcourt Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil 1-6, 3-6

WTA-finaleplaatsen dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
Gewonnen finales vrouwendubbelspel
1. 1989-08-20 Vlag van Verenigde Staten WTA Albuquerque hardcourt Vlag van Australië Nicole Provis Vlag van Italië Raffaella Reggi
Vlag van Spanje Arantxa Sánchez
4-6, 6-4, 6-2 details
2. 1990-05-20 Vlag van Duitsland WTA Berlijn gravel Vlag van Australië Nicole Provis Vlag van Australië Hana Mandlíková
Vlag van Tsjecho-Slowakije Jana Novotná
6-2, 6-1 details
3. 1990-05-27 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Australië Nicole Provis Vlag van Verenigde Staten Kathy Jordan
Vlag van Australië Elizabeth Smylie
6-1, 6-4 details
4. 1991-11-10 Vlag van Verenigde Staten WTA Brentwood hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Sandy Collins Vlag van Indonesië Yayuk Basuki
Vlag van Nederland Caroline Vis
5-7, 6-4, 7-6 details
5. 1992-05-24 Vlag van Zwitserland WTA Luzern gravel Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier Vlag van Tsjecho-Slowakije Karina Habšudová
Vlag van Verenigde Staten Marianne Werdel
7-5, 6-2 details
6. 1992-11-01 Vlag van Puerto Rico WTA San Juan hardcourt Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Amanda Coetzer Vlag van Verenigde Staten Gigi Fernández
Vlag van Verenigde Staten Kathy Rinaldi
6-2, 4-6, 6-2 details
7. 1992-11-14 Vlag van Verenigde Staten WTA Indianapolis hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Katrina Adams Vlag van Verenigde Staten Sandy Collins
Vlag van Verenigde Staten Mary-Lou Daniels
5-7, 6-2, 6-4 details
8. 1993-02-07 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Frankrijk Isabelle Demongeot Vlag van Canada Jill Hetherington
Vlag van Verenigde Staten Kathy Rinaldi
6-2, 6-4 details
9. 1994-11-06 Vlag van Canada WTA Quebec tapijt (i) Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat Vlag van Verenigde Staten Linda Wild
Vlag van Verenigde Staten Chanda Rubin
6-4, 6-3 details
10. 1995-02-05 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Canada Jill Hetherington Vlag van Italië Laura Golarsa
Vlag van Nederland Caroline Vis
7-6, 6-2 details
Verloren finales vrouwendubbelspel
1. 1986-07-27 Vlag van Verenigde Staten WTA Berkeley hardcourt Vlag van Verenigde Staten Amy Holton Vlag van Verenigde Staten Beth Herr
Vlag van Verenigde Staten Alycia Moulton
1-6, 2-6 details
2. 1988-10-16 Vlag van Duitsland WTA Filderstadt hardcourt (i) Vlag van Italië Raffaella Reggi Vlag van Polen Iwona Kuczyńska
Vlag van Verenigde Staten Martina Navrátilová
1-6, 4-6 details
3. 1989-10-15 Vlag van Duitsland WTA Filderstadt hardcourt (i) Vlag van Italië Raffaella Reggi Vlag van Verenigde Staten Gigi Fernández
Vlag van Verenigde Staten Robin White
4-6, 6-7 details
4. 1989-10-22 Vlag van Frankrijk WTA Bayonne hardcourt (i) Vlag van Italië Raffaella Reggi Vlag van Nederland Manon Bollegraf
Vlag van Frankrijk Catherine Tanvier
6-7, 5-7 details
5. 1991-05-12 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Australië Nicole Provis Vlag van Verenigde Staten Jennifer Capriati
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Monica Seles
5-7, 2-6 details
6. 1991-05-20 Vlag van Duitsland WTA Berlijn gravel Vlag van Australië Nicole Provis Vlag van Sovjet-Unie Larisa Neiland
Vlag van Sovjet-Unie Natallja Zverava
3-6, 3-6 details
7. 1991-06-16 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Verenigde Staten Sandy Collins Vlag van Australië Nicole Provis
Vlag van Australië Elizabeth Smylie
3-6, 4-6 details
8. 1991-11-03 Vlag van Verenigde Staten WTA Scottsdale hardcourt Vlag van Verenigde Staten Sandy Collins Vlag van Verenigde Staten Mareen Louie
Vlag van Verenigde Staten Cammy MacGregor
5-7, 6-3, 3-6 details
9. 1992-06-14 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Birmingham gras Vlag van Verenigde Staten Sandy Collins Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil
Vlag van Australië Rennae Stubbs
7-5, 3-6, 6-8 details
Gewonnen finales gemengd dubbelspel
1. 1994-09-11 Vlag van Verenigde Staten US Open hardcourt Vlag van Verenigde Staten Patrick Galbraith Vlag van Tsjechië Jana Novotná
Vlag van Australië Todd Woodbridge
6-2, 6-4 details
Verloren finales gemengd dubbelspel
1. 1993-06-06 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Danie Visser Vlag van Rusland Jevgenia Manjoekova
Vlag van Rusland Andrej Olchovski
2-6, 6-4, 4-6 details

Prestatietabel grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. 3R 1R 2R 1R 2R 4-5
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 3R 2R 1R 4R 1R 2R 1R 1R 7-10
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 3R 1R 3R 1R 1R 1R 2R 2R 6-11
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 2R 4R 2R 3R 1R 1R 2R 2R 1R 11-10

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. 3R 1R 1R 3R 3R 5-5
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 2R HF 3R HF 2R 3R 3R KF KF 23-10
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 2R HF 3R 3R 3R 1R 1R 3R 15-9
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 1R HF KF KF 3R KF KF 3R 21-10

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995  w-v 
Vlag van Australië Australian Open g.t. 1R 1R 1R 1R 1R 0-5
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 3R 3R 2R 2R F 1R 3R 9-8
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon HF 3R 3R 1R KF HF 2R 2R 2R 1R 18-10
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R KF HF KF HF HF 2R W 1R 20-8

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]