Julie Richardson

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Julie Richardson
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeelandse
Geboorteplaats Auckland, Nieuw-Zeeland[1]
Geboortedatum 30 maart 1967
Woonplaats Issaquah, WA, VS
Lengte 1,73 m[1]
Gewicht 63 kg[1]
Profdebuut 1984
Met pensioen 1995
Totaal prijzengeld 356.728 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 171–171
Titels 0 WTA, 4 ITF[2]
Hoogste positie 102e (2 januari 1989)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1987, 1988)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1986, 1989)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1988)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 243–165
Titels 7 WTA, 15 ITF[2]
Hoogste positie 33e (7 februari 1994)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1994)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1989, 1994)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1987)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1993)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 5–14
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1988)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1994)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1994)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1990)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Julie Richardson (Auckland, 30 maart 1967) is een voormalig tennisspeelster uit Nieuw-Zeeland. Bij de junioren bereikte zij in 1985 een grandslamfinale, op het meisjesdubbelspel van Wimbledon, samen met de Zuid-Afrikaanse Elna Reinach. Tussen 1985 en 1993 kwam ze 31 maal uit voor Nieuw-Zeeland op de Fed Cup – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 11–20.

Richardson behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. In die discipline won zij zeven WTA-titels, en bereikte zij daarnaast nog eens zeven keer een WTA-finale zonder die te winnen. Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 33e plaats, die zij bereikte in februari 1994.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
1985 145 –
1986 162 78
1987 157 82
1988 103 81
1989 257 76
1990 140 49
1991 533 89
1992 146 48
1993 278 44
1994 362 65

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1985-10-20 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Nieuw-Zeeland Belinda Cordwell Vlag van Peru Laura Gildemeister
Vlag van Verenigde Staten Beth Herr 		6-4, 6-4
2. 1986-10-26 Vlag van Singapore WTA Singapore hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Anna-Maria Fernandez Vlag van Verenigde Staten Sandy Collins
Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh 		6-3, 6-2
3. 1987-02-01 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Verenigde Staten Anna-Maria Fernandez Vlag van Verenigde Staten Gretchen Rush
Vlag van Australië Elizabeth Minter 		4-6, 6-4, 6-2
4. 1987-05-03 Vlag van Singapore WTA Singapore hardcourt Vlag van Verenigde Staten Anna-Maria Fernandez Vlag van Verenigde Staten Barbara Gerken
Vlag van Verenigde Staten Heather Ludloff 		6-1, 6-4
5. 1988-07-24 Vlag van Verenigde Staten WTA Schenectady hardcourt Vlag van Verenigde Staten Ann Henricksson Vlag van Verenigde Staten Lea Antonoplis
Vlag van Verenigde Staten Cammy MacGregor 		6-3, 3-6, 7-5
6. 1991-02-10 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Wellington hardcourt Vlag van Australië Jo-Anne Faull Vlag van Verenigd Koninkrijk Belinda Borneo
Vlag van Verenigd Koninkrijk Clare Wood 		2-6, 7-5, 7-6
7. 1992-10-04 Vlag van Taiwan WTA Taipei hardcourt Vlag van Australië Jo-Anne Faull Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Amanda Coetzer
Vlag van Verenigde Staten Cammy MacGregor 		3-6, 6-3, 6-2
verloren finales
1. 1988-02-07 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Wellington hardcourt Vlag van Nieuw-Zeeland Belinda Cordwell Vlag van Verenigde Staten Patty Fendick
Vlag van Canada Jill Hetherington 		3-6, 3-6
2. 1988-04-24 Vlag van Taiwan WTA Taipei tapijt (i) Vlag van Nieuw-Zeeland Belinda Cordwell Vlag van Verenigde Staten Patty Fendick
Vlag van Verenigde Staten Ann Henricksson 		2-6, 6-2, 2-6
3. 1990-02-11 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Wellington hardcourt Vlag van Australië Michelle Jaggard Vlag van Sovjet-Unie Natalia Medvedeva
Vlag van Sovjet-Unie Leila Meschi 		3-6, 6-2, 4-6
4. 1990-10-28 Vlag van Puerto Rico WTA Dorado hardcourt Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier Vlag van Sovjet-Unie Olena Brjoechovets
Vlag van Sovjet-Unie Natalia Medvedeva 		4-6, 2-6
5. 1991-02-03 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Australië Jo-Anne Faull Vlag van Verenigde Staten Patty Fendick
Vlag van Sovjet-Unie Larisa Savtsjenko 		3-6, 3-6
6. 1992-02-09 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Wellington hardcourt Vlag van Australië Jo-Anne Faull Vlag van Verenigd Koninkrijk Belinda Borneo
Vlag van Verenigd Koninkrijk Clare Wood 		0-6, 6-7
7. 1994-02-06 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Australië Jenny Byrne Vlag van Canada Patricia Hy
Vlag van Argentinië Mercedes Paz 		4-6, 6-7

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1986 1987 1988 1989 1991
Vlag van Australië Australian Open g.t. 2R 2R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – – – –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R – – 1R –
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R – 3R – –

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995
Vlag van Australië Australian Open – 1R g.t. – 2R 2R 3R 2R 1R 3R KF 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – 1R 1R – 2R – – 1R 1R 2R –
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – 1R 3R KF 1R 2R 2R – – – – –
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1R – 2R KF 2R –

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1993 1994
Vlag van Australië Australian Open – g.t. 1R 2R 1R – 1R 1R –
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 1R – – – – – 1R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R – 2R – 2R – 1R 3R
Vlag van Verenigde Staten US Open – – – – – 2R – – –

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Julie_Richardson&oldid=65620811"