Kurt Feldt
| Kurt Feldt | ||
|---|---|---|
| Geboren | 22 november 1887 Schmentau, Koninkrijk Pruisen | |
| Overleden | 11 maart 1970 West-Berlijn | |
| Rustplaats | Südwestkirchhof Stahnsdorf, Berlijn, Duitsland | |
| Land/zijde | .svg){kind=small} Duitse Keizerrijk.svg){kind=small} Weimarrepubliek.svg){kind=small} Nazi-DuitslandFlensburgregering .svg){kind=small} Duitsland West-Duitsland
| |
| Onderdeel | .svg){kind=small} Deutsches Heer.svg){kind=small} Reichswehr Wehrmacht
| |
| Dienstjaren | 1908 - 1945 | |
| Rang |   General der Kavallerie | |
| Eenheid | Ulanen-Regiment „von Schmidt“ (1. Pommersches) Nr. 4 1. Kavallerie-Division (Deutsches Kaiserreich) 41. Kavallerie-Brigade | |
| Bevel | 1. Kavallerie-Division (25 oktober 1939 - 28 november 1941) 24. Panzer-Division (28 november 1941 - 15 april 1942) | |
| Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |
| Onderscheidingen | Zie decoraties | |
Kurt Feldt (Schmentau, 22 november 1887 - West-Berlijn, 11 maart 1970) was een Duits generaal tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was onder andere de commandant van de Duitse troepen tijdens de Slag om de Afsluitdijk. Hij diende na de Slag om Frankrijk in het oosten, als onderdeel van Operatie Barbarossa.
Biografie
Feldt ging in 1908 bij de Duitse cavalerie. Tijdens de Eerste Wereldoorlog en het Interbellum diende hij in de 1. Kavalleriedivision. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog was hij commandant van de divisie. In het begin van de oorlog was hij actief in verschillende campagnes en veldslagen. De bekendste actie van zijn eenheid was de deelname aan de invasie van Nederland, in mei 1940, en met name het gevecht om de Afsluitdijk. Deze slag, die voornamelijk werd bevochten rondom de kazematten bij Kornwerderzand, zou een van de weinigen zijn die de Duitsers tijdens hun campagne in West-Europa verloren.
In juni 1940 nam de divisie onder zijn bevel het Franse plaatsje Saumur in, waar het hoofd van de Franse cavalerie gevestigd was, alsook het bekende dressuurteam Cadre Noir.
Later, in 1942, werd de 1. Kavallerie-Divsion omgevormd tot de 24. Panzer-Division. Hij werd de bevelhebber van de afdeling Süd-West en commandant van het Wehrkreis (militair district) VI (Westfalen). In 1944 vocht hij in Frankrijk en België tegen de oprukkende geallieerden, maar werd in mei 1945 gevangengenomen door Britse troepen. Hij werd vastgehouden tot 1947. Hij overleed op 11 maart 1970, op 82-jarige leeftijd, in Berlijn. Hij was gedecoreerd met onder andere het Ridderkruis van het IJzeren Kruis.
Militaire loopbaan
- Fahnenjunker-Unteroffizier: 20 februari 1909[1]
- Fähnrich: 16 juli 1909[1]
- Leutnant: 22 maart 1910[1]
- Oberleutnant: 25 februari 1915[1]
- Rittmeister: 18 juni 1917[1]
- Major: 1 november 1930[1]
- Oberstleutnant: 1 mei 1934[1]
- Oberst:1 april 1936[1]
- Generalmajor: 1 februari 1940[1]
- Generalleutnant: 1 februari 1942[1]
- General der Kavallerie: 1 februari 1944[1]
Decoraties
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis op 23 augusts 1941 als Generalmajor en Commandant van het 1. Kavallerie-Division[1][2][3]
- IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse en 2e Klasse[4]
- Erekruis voor de Wereldoorlog[1]
- Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse en 2e Klasse[1]
- Dienstonderscheiding van Leger en Marine (Duitsland) voor (25 dienstjaren)
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Kurt Feldt op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 – Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtteile. Friedberg, Duitsland: Podzun-Pallas. 2000. ISBN 978-3-7909-0284-6.
- Scherzer, Veit. Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives. Jena, Duitsland: Scherzers Miltaer-Verlag. 2007. ISBN 978-3-938845-17-2.