Kussen
Een kussen is een meestal vierkante of rechthoekige gevulde zak die dient om het lichaam of een deel ervan zacht te ondersteunen.[1]
Vulling
Een kussen wordt gevuld met schuim, synthetische vulling, kapok of veren. Oorspronkelijk werd hier stro voor gebruikt, maar dat was niet comfortabel en wordt tegenwoordig nauwelijks nog toegepast. Vroeger kozen vooral de rijkere mensen voor veren als vulling, tegenwoordig wordt hoofdzakelijk kunstmatige vulling toegepast. Wel worden voornamelijk in natuurwinkels ook kussens verkocht met natuurlijke materialen, zoals boekweitschillen of kersenpitten. Dit kersenpittenkussen kan opgewarmd worden in de magnetron en vervolgens als kruik gebruikt worden.
Gebruik
In het bed wordt een kussen gebruikt als ondersteuning voor het hoofd. Het zitvlak en/of rugvlak van een bank of leunstoel zijn vaak gemaakt in de vorm van kussens.
Een goeling of rolkussen is een rond lang bedkussen dat in Nederlands-Indië gebruikt werd om het slaapcomfort te verhogen. De goeling werd tussen de benen, armen of borst geklemd, wat in het warme klimaat verkoeling gaf en schurend huid-op-huidcontact voorkwam. Dergelijke goelings hadden doorgaans een vulling van geklaarde kapok. Moderne goelings worden vaak om orthopedische redenen gebruikt en hebben een vulling van kunststof of gesanforiseerde katoen. In het Engels wordt de goeling gekscherend een Dutch wife genoemd. De Japanse versie van het rolkussen heet dakimakura en is vaak van een erotische voorstelling voorzien.[2]
Er zijn ook decoratieve kussens, zij zijn niet bedoeld voor ondersteuning of comfort.
Bijgeloof
Volgens het volksgeloof zorgt een zwanenveer die in het hoofdkussen van de echtgenoot wordt genaaid ervoor dat deze zijn echtgenote trouw blijft. Dit is terug te voeren op het feit dat een zwanenpaar hun gehele leven bij elkaar blijft.[3]
Zie ook
Literatuurverwijzingen
- ↑ Online van Dale. Zoekwoord: kussen. Verkregen op 21-09-2007. Zie ook papieren Van Dale 11de druk.
- ↑ Zie o.a. de blog Goeling[dode link] op de website Kookboekpraatjes en het lemma over de dakimakura in de Engelse Wikipedia.
- ↑ Lorie, P. (1992). Volksgeloof. Rijswijk: Uitgeverij Elmar B.V. ISBN 90-389-0072-4
