Lantaarndragers (vissen)
Zie Lantaarndragers (cicaden) voor de familie van insecten.
| Lantaarndragers | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Neoscopelus macrolepidotus | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Familie | |||||||||||||||||
| Neoscopelidae Jordan, 1901 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Lantaarndragers op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| (en) World Register of Marine Species | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De lantaarndragers (Neoscopelidae) vormen een kleine familie diepzeevissen, die nauw verwant zijn aan de lantaarnvissen. Zij komen wereldwijd voor in tropische en subtropische zeeën.[1]
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De lantaarndragers onderscheiden zich slechts op een paar punten van de lantaarnvissen, zoals de positie van de aarsvin, die zich ver achter de rugvin bevindt. Sommige soorten stellen het ook zonder de lichtgevende organen van de lantaarnvissen. Lantaarndragers worden gewoonlijk tussen de 20 en 30 centimeter groot.
Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
's Nachts zijn deze vissen te vinden aan de oppervlakte, dicht onder de kust, maar ze dalen niet af in de diepzee, zoals de meeste lichtgevende vissen.
Geslachten[bewerken | brontekst bewerken]
- Neoscopelus J. Y. Johnson, 1863
- Scopelengys Alcock, 1890
- Solivomer R. R. Miller, 1947
Bronnen, noten en/of referenties
|