Le Journal d'une femme de chambre

Le Journal d'une femme de chambre
Regie	Luis Buñuel
Producent	Serge Silberman
Scenario	Luis Buñuel; Jean-Claude Carrière
Gebaseerd op	Het dagboek van een kamermeisje
Hoofdrollen	Jeanne Moreau; Georges Géret; Michel Piccoli
Muziek	Antoine Petitjean
Montage	Louisette Hautecoeur
Cinematografie	Roger Fellous
Distributie	Sony Pictures Entertainment, Netflix
Première	4 maart 1964 , 16 september 1964
Genre	Tragikomedie, sociale satire
Speelduur	98 minuten
Taal	Frans
Land van herkomst	Frankrijk Italië
	(en) IMDb-profiel
	MovieMeter-profiel
	(mul) TMDb-profiel
	(en) AllMovie-profiel
Portaal	Film

Le Journal d'une femme de chambre is een Frans-Italiaanse film van Luis Buñuel die werd uitgebracht in 1964.

Het scenario is van de hand van Buñuel en Jean-Claude Carrière en is gebaseerd op de gelijknamige roman (1900) van Octave Mirbeau. Buñuel en Carrière herhaalden deze eerste samenwerking nog meerdere keren, voor vijf van de zeven films die Buñuel nog verwezenlijkte.

De film werd gedraaid in zwart-wit en gemonteerd zonder muziek.

De film werd niet positief onthaald bij zijn première maar kreeg achteraf een hogere waardering bij cinefielen.^[1]

Verhaal

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Frankrijk, begin van de jaren dertig van de 20e eeuw. Célestine, een tweeëndertigjarig kamermeisje uit Parijs, komt met de trein aan in een Normandisch stadje waar ze een nieuwe betrekking gevonden heeft. Ze treedt in dienst bij de familie Monteil, een bourgeois familie die verblijft op het landgoed Le Prieuré.

Algauw ondervindt ze dat alle bewoners een of meerdere vreemde kantjes vertonen: de vrouw des huizes is een gierige, puriteinse en hooghartige vrouw die neerbuigend omgaat met haar personeel en geobsedeerd is door netheid en orde. Célestine heeft ook af te rekenen met de gefrustreerde heer des huizes die seksueel niet aan zijn trekken komt en met het fetisjisme van diens schoonvader, een ex-schoenmaker voor wie ze in laarsjes moet paraderen.

Zeer tegen haar zin moet ze ook omgaan met Joseph, de onbeschaafde stalknecht die er ultrarechtse, racistische overtuigingen op nahoudt. Bovendien wordt Joseph op haar verliefd en koestert hij toekomstplannen voor hen beiden. En dan is er nog de buurman, de gepensioneerde legerkapitein Mauger, een bazige benepen man.

Rolverdeling

Acteur	Personage
Jeanne Moreau	Célestine, het nieuwe kamermeisje
Georges Géret	Joseph, de stalknecht, militante extremist
Michel Piccoli	meneer Monteil, de geobsedeerde heer des huizes
Françoise Lugagne	mevrouw Monteil, de vrouw des huizes
Jean Ozenne	meneer Rambour, de vader van mevrouw Monteil, de fetisjist
Daniel Ivernel	kapitein Mauger, de buur van de Monteils
Gilberte Géniat	Rose, de gezellin van de kapitein
Bernard Musson	de koster, vriend van Joseph en extremist
Jean-Claude Carrière	de chef van de handlangers
Muni	Marianne, de meid van de familie Monteil
Claude Jaeger	de onderzoeksrechter

Andere filmadaptaties

Дневник горничной (Le Journal d'une femme de chambre), een Russische film uit 1916 onder regie van Mikhaïl Martov, was de eerste verfilming van Mirbeau's roman.
Jean Renoir verfilmde de roman in 1946 in de Verenigde Staten onder de titel The Diary of a Chambermaid. Paulette Goddard vertolkte de titelrol.
In 2015 vertolkte Léa Seydoux onder regie van Benoît Jacquot de titelrol in Journal d'une femme de chambre.

Externe links

(en) Le Journal d'une femme de chambre in de Internet Movie Database
(nl) Le Journal d'une femme de chambre op MovieMeter
(mul) Le Journal d'une femme de chambre in The Movie Database
(en) Le Journal d'une femme de chambre in de database van AllMovie

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (fr) Deprêtre, Dominique (3 augustus 2022). Les choix de Dominique Deprêtre. Soir Mag 2022

[1] (fr) Deprêtre, Dominique (3 augustus 2022). Les choix de Dominique Deprêtre. Soir Mag 2022

[1]