Naar inhoud springen

Le Journal d'une femme de chambre

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Le Journal d'une femme de chambre
Regie Luis Buñuel
Producent Serge Silberman
Scenario Luis Buñuel
Jean-Claude Carrière
Hoofdrollen Jeanne Moreau
Georges Géret
Michel Piccoli
Muziek Antoine Petitjean
Montage Louisette Hautecoeur
Cinema­tografie Roger Fellous
Première 4 maart 1964 Vlag van Frankrijk, 16 september 1964 Vlag van Italië
Genre Tragikomedie, sociale satire
Speelduur 98 minuten
Taal Frans
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk Vlag van Italië Italië
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Le Journal d'une femme de chambre is een Frans-Italiaanse film van Luis Buñuel die werd uitgebracht in 1964.

Het scenario is van de hand van Buñuel en Jean-Claude Carrière en is gebaseerd op de gelijknamige roman (1900) van Octave Mirbeau. Buñuel en Carrière herhaalden deze eerste samenwerking nog meerdere keren, voor vijf van de zeven films die Buñuel nog verwezenlijkte.

De film werd gedraaid in zwart-wit en gemonteerd zonder muziek.

De film werd niet positief onthaald bij zijn première maar kreeg achteraf een hogere waardering bij cinefielen.[1]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Frankrijk, begin van de jaren dertig van de 20e eeuw. Célestine, een tweeëndertigjarig kamermeisje uit Parijs, komt met de trein aan in een Normandisch stadje waar ze een nieuwe betrekking gevonden heeft. Ze treedt in dienst bij de familie Monteil, een bourgeois familie die verblijft op het landgoed Le Prieuré.

Algauw ondervindt ze dat alle bewoners een of meerdere vreemde kantjes vertonen: de vrouw des huizes is een gierige, puriteinse en hooghartige vrouw die neerbuigend omgaat met haar personeel en geobsedeerd is door netheid en orde. Célestine heeft ook af te rekenen met de gefrustreerde heer des huizes die seksueel niet aan zijn trekken komt en met het fetisjisme van diens schoonvader, een ex-schoenmaker voor wie ze in laarsjes moet paraderen.

Zeer tegen haar zin moet ze ook omgaan met Joseph, de onbeschaafde stalknecht die er ultrarechtse, racistische overtuigingen op nahoudt. Bovendien wordt Joseph op haar verliefd en koestert hij toekomstplannen voor hen beiden. En dan is er nog de buurman, de gepensioneerde legerkapitein Mauger, een bazige benepen man.

Acteur Personage
Jeanne Moreau Célestine, het nieuwe kamermeisje
Georges Géret Joseph, de stalknecht, militante extremist
Michel Piccoli meneer Monteil, de geobsedeerde heer des huizes
Françoise Lugagne mevrouw Monteil, de vrouw des huizes
Jean Ozenne meneer Rambour, de vader van mevrouw Monteil, de fetisjist
Daniel Ivernel kapitein Mauger, de buur van de Monteils
Gilberte Géniat Rose, de gezellin van de kapitein
Bernard Musson de koster, vriend van Joseph en extremist
Jean-Claude Carrière de chef van de handlangers
Muni Marianne, de meid van de familie Monteil
Claude Jaeger de onderzoeksrechter

Andere filmadaptaties

[bewerken | brontekst bewerken]