Les Rougon-Macquart

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Les Rougon-Macquart, histoire naturelle et sociale d'une famille sous le Second Empire (De Rougon-Macquarts, een sociale en natuurlijke omschrijving van een familie onder het Tweede Keizerrijk), is een serie van twintig romans en het levenswerk van de Franse schrijver Émile Zola. Hij heeft de boeken geschreven tussen 1870 en 1893, waarvan enkele zijn verschenen als feuilleton.

Onderwerp[bewerken | brontekst bewerken]

In Les Rougon-Macquart beschrijft Zola de levens van verschillende leden van dezelfde familie, over een aantal generaties en een aantal takken verspreid. Op die manier komen in de twintig romans alle lagen van de Franse samenleving onder het Tweede Keizerrijk aan bod. De serie was bedoeld als verholen kritiek op het keizerlijke regime en de sociale laag waarop die steunde, wat duidelijk blijkt uit de eerste roman van de serie La conquête de Plassans (als vierde verschenen, in 1874). Ook al was het keizerlijke bewind gevallen voor Zola goed en wel tot uitvoering van zijn gigantische project kon komen, hij oordeelde het toch de moeite waard het af te maken.

Alle delen laten zich lezen als een aparte roman. De verschillende delen worden in het laatste deel (Le docteur Pascal) met elkaar in verband gebracht. In dit deel zet Zola de basisprincipes van zijn literaire doctrine uiteen.

Delen[bewerken | brontekst bewerken]

"Les Rougon-Macquart, histoire naturelle et sociale d'une famille sous le Second Empire"

Zie de categorie Les Rougon-Macquart van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.