Liu Chen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Liu Chen
Liu Chen
Liu Chen zoals afgebeeld in de Wu Shuang Pu (無雙譜, Boek van Weergaloze Helden / Table of Peerless Heroes), Jin Guliang
Naam (taalvarianten)
Vereenvoudigd 刘谌
Traditioneel 劉諶
Pinyin Liú Chén
Wade-Giles Liu Ch'en
Familienaam Liu
Persoonlijke naam Chen
Bijnaam Prins van Beidi (北地王)
Jyutping (Standaardkantonees) Lau4 Sam4
Zhuyin ㄌㄧㄡˊㄔㄣˊ

Liu Chen (vereenvoudigd Chinees: 刘谌; traditioneel Chinees: 劉諶; pinyin: Liú Chén; bijnaam: Prins van Beidi (北地王) (ca. 220-263) was de vijfde zoon van Liu Shan, de tweede heerser van het Koninkrijk Shu tijdens de periode van de Drie Koninkrijken in China.

Liu Chen verzette zich tegen de plannen van legerleider Qiao Zhou om zich over te geven aan de troepenmacht van generaal Deng Ai (鄧艾), van het rivaliserende Koninkrijk Wei. Deze verovering van Shu door Wei betekende het begin van een herenigd China onder de Jin-dynastie (265-420).

Liu Chen probeerde zijn vader ervan te overtuigen om voor de eer van Shu te vechten, zodat Liu Bei (de stichter van Shu) hem als een terechte heerser van Shu zou kunnen zien. Maar in plaats van te luisteren naar zijn zoon gooide Liu Shan zijn zoon uit de regering en besloot tot capitulatie aan Wei.[1] Liu Chen ging toen naar de tempel van Liu Bei en doodde zijn eigen vrouw en kinderen alvorens zelfmoord te plegen.

Het verhaal van Liu Chen is opgenomen in de Kroniek van de Drie Rijken. Liu Chen is afgebeeld in de Wu Shuang Pu.

In literatuur[bewerken | brontekst bewerken]