Naar inhoud springen

Lodewijk van Anjou

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Lodewijk van Anjou (1427-1445))

Lodewijk van Anjou (1427 - 1445) was een zoon van René I van Anjou en Isabella I van Lotharingen, hertogen van Lotharingen en Bar.

Als kind werd hij als gijzelaar gebruikt tijdens de gevangenschap van zijn vader door de hertog van Bourgondië, Filips de Goede. Hij werd later markgraaf van Pont-à-Mousson; zijn ouders kochten voor hem de heerlijkheid van Commercy met de Château-Bas[1]. Hij was ongehuwd.

Kwartierstaat (voorouders)

[bewerken | brontekst bewerken]

Lodewijk I van Anjou
(1339-1384)

Maria van Blois-Châtillon
(1345-1404)
 

Johan I van Aragón
(1350-1396)

Yolande van Bar
(ca. 1365-1431)
 

Jan I van Lotharingen
(1346-1390)

Sophia van Württemberg
(1343-1369)
 


Ruprecht van de Palts
(1352-1410)

Elisabeth van Neurenberg
(1358-1411)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Lodewijk II van Anjou
(1377-1417)
 
 
 

Yolande van Aragón
(1381-1442)
 
 
 
 
 

Karel II van Lotharingen
(1364-1431)
 
 
 

Margaretha van Wittelsbach
(1376-1434)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

René I van Anjou
(1409-1480)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Isabella van Lotharingen
(1400-1453)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Jan II van Lotharingen
(1425-1470)
 
 

Lodewijk van Anjou
(1427-1445)
 
 

Yolande van Lotharingen
(1428-1483)
 
 

Margaretha van Anjou
(1430-1482)
 
 
... + 2 jong overleden broers
en 3 jong overleden zusters