Luier
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een luier is vochtabsorberend ondergoed dat wordt gebruikt om ontlasting en urine op te vangen en op een later moment te verschonen.
Inhoud
Gebruik[bewerken]
Luiers worden gebruikt om baby's en jonge kinderen (of dieren, zoals apen) die onzindelijk zijn, of om mensen die incontinent zijn, zoals het geval kan zijn bij bejaarden en lichamelijk of mentaal gehandicapten. Ook worden luiers gebruikt bij activiteiten waarbij een toilet tijdelijk onbereikbaar is zoals diepzeeduiken en ruimtevaart[1].
Kinderen[bewerken]
Kinderen worden door verzorgers verschoond op een aankleedkussen. Overdag hebben de meeste kinderen geen luier meer nodig wanneer ze drie tot vier jaar oud zijn.
Varianten[bewerken]
- De klassieke katoenen luier.
- De wegwerpluier voor eenmalig gebruik. De wegwerpluier werd door Marion Donovan (1917-1998) uitgevonden nadat zij begon te experimenteren met waterdichte overtrekbroekjes voor babyluiers.[2]
- De wasbare luier die meerdere malen gebruikt wordt, van katoen, bamboe, hennep en/of synthetische materialen. Deze luier is bedoeld voor kinderen in de babyleeftijd.
- De luierbroek (pants) dat als een onderbroekje kan worden aangetrokken en de functie van een incontientieluier heeft (meestal als wegwerpproduct). Deze wordt vaak gebruikt bij zindelijkheidstraining en daarnaast voor niet-bedlederige mensen die incontinent zijn.
- Het nachtbroekje voor bedplassende kinderen (al of niet in wegwerpvorm). De wegwerpnachtbroekjes zijn ook voor oudere kinderen verkrijgbaar.
- De zwemluier (meestal voor baby's vanaf drie maanden). Ze zwellen niet op in het water maar absorberen wel urine en ontlasting.
Zie ook[bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
 |
Zie de categorie Diapers van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
