Maegan Manasse

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Maegan Manasse
Maegan Manasse in 2016
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse
Geboorteplaats Redondo Beach, CA, VS[1]
Geboortedatum 16 april 1995
Lengte 1,68 m[1]
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 36.241 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 62–45
Titels 0 WTA, 0 ITF
Hoogste positie 327e (15 juli 2019)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 45–24
Titels 1 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 175e (29 juli 2019)
Laatst bijgewerkt op: 3 juni 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2015 747 511
2016 622
2018 420 465
2019 508 204

Maegan Manasse (Redondo Beach, 16 april 1995) is een tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Manasse begon met tennis toen zij vijf jaar oud was.[2] Haar favo­riete onder­grond is hardcourt. Zij speelt rechts­handig en heeft een twee­handige back­hand.

Studie en elleboogblessure[bewerken | brontekst bewerken]

Op uitnodiging van hoofdcoach Amanda Augustus[3] studeerde Manasse social welfare aan de Universiteit van Berkeley,[1] van 2013–2018.[4] Zij was actief in het college tennis, en speelde vanaf 2014 ook op het professionele circuit. In de zomer van 2016 liep zij een scheurtje op in het ulnair collateraal ligament (binnenband)[5][6] van de elleboog van haar slaghand. In augustus 2017 liet zij de elleboog opereren.[3] In haar jaar als undergraduate (2017/2018), waarin zij moest revalideren van de ingrijpende operatie, speelde zij geen wedstrijden maar was zij actief als vrijwillig coach-assistent.[4]

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Manasse debuteerde in 2014 op het ITF-toernooi van Redding (VS). Wegens haar elleboogprobleem, de operatie en revalidatie, speelde zij anderhalf jaar niet (2017 en de eerste helft van 2018). Zij stond in 2018 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Victoria (Canada) – zij verloor van de Amerikaanse Gail Brodsky. Bij haar tweede ITF-enkelspelfinale, vijf weken later in Ashland (VS), viel zij wéér ten offer aan Brodsky.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Manasse behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2013 op het ITF-toernooi van Rancho Santa Fe (VS), samen met haar oudere zus Rachel Manasse. Bij haar volgende toernooi, in 2015, bereikte zij meteen de finale, op het ITF-toernooi van El Paso (VS), samen met landgenote Robin Anderson – zij verloren van het duo Jennifer Brady en Alexa Guarachi. Een maand later veroverde Manasse haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Fort Worth (VS), samen met landgenote Josie Kuhlman, door het duo Jessica Ho en Giuliana Olmos te verslaan. Bij haar eerste deelname na de anderhalf jaar gedwongen blessurepauze, in juni 2018 op het ITF-toernooi van Bethany Beach, won zij meteen haar tweede titel, samen met Anderson. Twee weken later speelde zij voor het eerst buiten de Verenigde Staten: in Victoria (Canada), waar zij met de Amerikaanse Ronit Yurovsky de halve finale bereikte. In februari 2019 reisde zij voor het eerst buiten het Amerikaanse continent: naar Osaka (Japan) waar zij met Robin Anderson haar derde titel won. In maart/april ging zij met Anderson naar Europa (Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk). In mei/juni speelde zij in Azië (Thailand, China) met verschillende partners. Tot op heden(juni 2020) won zij vier ITF-titels, de meest recente in 2020 in Las Vegas (VS).

In november 2018 speelde Manasse voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Houston, samen met landgenote Jessica Pegula – hier veroverde zij meteen haar eerste titel, door het koppel Desirae Krawczyk en Giuliana Olmos te verslaan.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 175e plaats, die zij aantipte in juli 2019 na het bereiken van de halve finale op twee opeenvolgende $60k-ITF-toernooien: in Honolulu en Ashland.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2018-11-17 Vlag van Verenigde Staten WTA Houston hardcourt Vlag van Verenigde Staten Jessica Pegula Vlag van Verenigde Staten Desirae Krawczyk
Vlag van Mexico Giuliana Olmos
1-6, 6-4, [10-8] details
verloren finales
geen

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

geen

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond partner tegenstandsters in finale score
1. 2015-08-08 Vlag van Verenigde Staten Fort Worth $10.000 hardcourt Vlag van Verenigde Staten Josie Kuhlman Vlag van Verenigde Staten Jessica Ho
Vlag van Mexico Giuliana Olmos
6-4, 6-4
2. 2018-06-09 Vlag van Verenigde Staten Bethany Beach $25.000 gravel Vlag van Verenigde Staten Robin Anderson Vlag van Verenigde Staten Quinn Gleason
Vlag van Verenigde Staten Sanaz Marand
2-6, 7-6, [10-3]
3. 2019-03-02 Vlag van Japan Osaka $25.000 hardcourt Vlag van Verenigde Staten Robin Anderson Vlag van Japan Risa Ushijima
Vlag van Japan Minori Yonehara
7-6, 6-3
4. 2020-03-08 Vlag van Verenigde Staten Las Vegas $25.000 hardcourt Vlag van Verenigde Staten Lorraine Guillermo Vlag van Servië Jovana Jović
Vlag van Zwitserland Conny Perrin
0-6, 6-2, [10-4]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Maegan Manasse.