Marianne van der Torre

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Marianne van der Torre
Scheveningen 1980
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlandse
Geboorteplaats Rotterdam[1]
Geboortedatum 18 augustus 1961
Slaghand rechts[1]
Totaal prijzengeld 93.311 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 124–95
Titels 1 WTA, 5 ITF[2]
Hoogste positie 84e (31 december 1981)[3]
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1987, 1988)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1981, 1982)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (1981)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 111–64
Titels 1 WTA, 13 ITF[2]
Hoogste positie 60e (28 maart 1988)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1988)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1981, 1987, 1988)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1987)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (1981, 1987)
Gemengd dubbelspel
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (1988)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1988)
Laatst bijgewerkt op: 29 juli 2017
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Scheveningen 1980

Marianne R. van der Torre (Rotterdam, 18 augustus 1961) is een voormalig tennisspeelster uit Nederland. Zij werd in 1961 in Rotterdam[1] geboren, als enige dochter van Jacob van der Torre en J.M.P. Meerendonk.[4] Van der Torre speelt rechtshandig en heeft een enkelhandige backhand.[1] Zij was actief in het proftennis van 1980 tot en met 1989.[2]

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Nationaal[bewerken | brontekst bewerken]

Op de Nationale Tenniskampioenschappen werd Van der Torre driemaal Nederlands kampioene in het enkelspel (1979, 1980 en 1985), tweemaal in het vrouwendubbelspel met Mariëtte Pakker (1981 en 1984) en eenmaal in het gemengd dubbelspel met Michiel Schapers (1985).[5]

In 1980 ontving zij de Tom Schreursprijs voor jonge Nederlandse sporttalenten.[6]

Internationaal[bewerken | brontekst bewerken]

In februari 1981 nam Van der Torre deel aan het Avon Futures of Central Pennsylvania-toernooi in Hershey (VS). In een ongebroken reeks van twaalf gewonnen partijen doorliep zij het prekwalificatietoernooi (vier partijen), het kwalificatietoernooi (drie partijen) en het hoofdtoernooi (vijf partijen) waar zij in de finale won van de Duitse Heidi Eisterlehner met 6–0 en 7–6.[7]

In mei 1981 had zij haar grandslamdebuut op Roland Garros in zowel het enkelspel als het dubbelspel samen met Mariëtte Pakker.

In oktober 1981 won Van der Torre op het Borden Classic-toernooi in Kioto (Japan) de dubbelspeltitel, samen met landgenote Nanette Schutte. In de finale versloegen zij de Australische Elizabeth Sayers en Kim Steinmetz uit de VS met 6–2 en 6–3.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale op het gemengd dubbelspeltoernooi van het Australian Open in 1988, met de Amerikaan Martin Davis aan haar zijde.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1981–1987 maakte Van der Torre deel uit van het Nederlandse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 18–13. In 1981 bereikten zij, na winst op Hongkong en Italië, de kwartfinale van de Wereldgroep – daarin verloren zij van de Australische dames. In 1987 kwam zij met Marcella Mesker, na verlies van de eerste ronde van de Wereldgroep, terecht in de "troostronde" (consolation round) – daarin wonnen zij achtereenvolgens van Jamaica, Zimbabwe, Zwitserland, Oostenrijk en in de finale van Hongkong.[8]

Na het beroepstennis[bewerken | brontekst bewerken]

Van der Torre trad in het huwelijk met Ted Troost – zij kregen drie dochters.[4] De jongste dochter, Briede Johanna, geboren in 1997,[9] speelt ook tennis en schrijft zich op toernooien in onder de naam Briede Troost van der Torre.

Marianne Troost–van der Torre won in 2016 twee 55plus-toernooien die het ITF in Nederland organiseerde: het International Seniors Open Roermond en de Nationale veteranenkampioenschappen in Etten-Leur – in beide gevallen versloeg zij in de finale de vier weken oudere Mieke Smits.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1980 [10] 142
1981 [3] 84
1982 [11] 135
1983 182
1984 230
1986 194 147
1987 183 70
1988 332 118
1989 261 245

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1981-02-08 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey hardcourt (i) Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Heidi Eisterlehner 6-0, 7-6
verloren finales
geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1981-10-18 Vlag van Japan WTA Kioto hardcourt Vlag van Nederland Nanette Schutte Vlag van Australië Elizabeth Sayers
Vlag van Verenigde Staten Kim Steinmetz
6-2, 6-4
verloren finales
geen

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 1986-09-21 Vlag van Bulgarije Sofia $25.000 gravel Vlag van Italië Sabina Simmonds 6-4, 6-2
2. 1986-11-09 Vlag van Japan Matsuyama $10.000 hardcourt Vlag van Frankrijk Isabelle Crudo 6-1, 2-0
3. 1989-03-19 Vlag van Israël Haifa $10.000 hardcourt Vlag van Frankrijk Valérie Batut 2-6, 6-4, 6-4
4. 1989-03-26 Vlag van Israël Ramat Hasjaron $10.000 hardcourt Vlag van Israël Dahlia Coriat 6-2, 6-1

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1981 1982 1987 1988
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1981 1986 1987 1988
Vlag van Australië Australian Open g.t. 1R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 2R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1987 1988
Vlag van Australië Australian Open 1R HF
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon
Vlag van Verenigde Staten US Open

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Marianne van der Torre.