Naar inhoud springen

Mark Braet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mark Braet
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemeen
Volledige naam Marcel Maurits Braet
Geboren Nieuwpoort, 7 juli 1925
Overleden Brugge, 6 februari 2003
Kieskring Brugge
Regio Vlag Vlaanderen Vlaanderen
Land Vlag van België België
Functie Politicus
Dichter
Redacteur
Partij KPB
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Literatuur

Marcel Maurits (Mark) Braet (Nieuwpoort, 7 juli 1925 - Brugge, 6 februari 2003) was een Belgisch Nederlandstalig dichter, redacteur en politicus voor de KPB.

Braet werd geboren in een aan moeders kant katholiek gezin met twaalf kinderen. Zijn vader was liberaal, progressief en vrijdenker, die zijn afkeer voor het geloof verkondigde. Braet begon als dichter in 1939, twee jaar na het overlijden van zijn moeder. Zijn poëzie was helder en rechtstreeks, met diepte en ritme.

De Tweede Wereldoorlog greep diep op hem in. Hij werd tijdens de Duitse bezetting lid van de illegale communistische partij en werkte mee aan het ondergrondse blad Front. Langs die weg kwam hij in aanraking met het gewapend verzet. Na de bevrijding werd hij medewerker aan het dagblad De Roode Vaan. Van 1963 tot 1970 was hij politiek secretaris van de Kommunistische Partij van België (KPB) federatie West-Vlaanderen en lid van het centraal comité van de partij. Hij stond bij herhaling als kandidaat op de communistische kieslijst voor parlementsverkiezingen.

Van 1970 tot en met 1986 werkte hij als nationaal secretaris van de 'Vriendschapsvereniging België - USSR' (VBU) in Brussel. Hij leidde achttien betaalde krachten. Hij was voorzitter van afdeling Brugge van de VBU. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie was Braet met Raoul Vanderstockt, Carlos Van Vooren en Johan Ghyselen stichtend lid en oprichter van de vriendschapsvereniging Spoetnik, die de vriendschap met bekenden in de voormalige Sovjet-Unie met vrijwilligers verderzette. Hij was ook mede-oprichter van het literair tijdschrift Kruispunt. Zijn communistische overtuiging belette niet dat hij jaarlijks, samen met enkele vrienden, verlof nam in het Spanje van Franco.

Hij vertaalde werk van Bertolt Brecht en Heinrich Heine en won diverse literaire prijzen. Braet publiceerde 15 poëziebundels en een selectie verscheen in vertaling in Rusland, Oost-Duitsland, Frankrijk, Hongarije, Griekenland en Bulgarije. Mark Braet ligt begraven op het kerkhof van Steenbrugge, niet veraf van Guido Gezelle. Tevens was hij een kenner en vertaler van Pablo Neruda's poëzie.

  • Achttien stappen in de storm (1950)
  • Bagatellen (1952)
  • Tussen gisteren en vandaag (1955)
  • Liefde mijn huis (1958)
  • Alles 1 wereld (1962)
  • Afscheid nemen (1965)
  • "Ik leg mijn hand op Spanje" (1967)
  • Onbewoonbaar verklaard (1972)
  • Pablo Neruda (1974)
  • Een voltooide zomer (1975)
  • Liefde, het meervoudig woord (1980)
  • Van de vuurrode bloem (1980)
  • Een roos op de bajonet (1986)
  • Verdriet waarop men danst (1986)
  • Ik ben bedroefd maar niet wanhopig (1994)
  • Herknoop het in de herinnering (1995)
  • Fernand BONNEURE, Mark Braet, in: Brugge Beschreven. Hoe een stad in teksten verschijnt, Brussel, Elsevier, 1984.
  • Fernand BONNEURE, Mark Braet, in: Lexicon van West-Vlaamse schrijvers, Deel I, Torhout, 1984.
  • Mark Braet wit, Liber amicorum t.g.v. Braets 60e verjaardag, 1985.
  • Jan VAN DER HOEVEN, Mark Braet, een roos op de bajonet, VWS-cahiers nr. 118, 1985.
  • Bart VONCK, Mark Braet: zwerven tussen strijd en liefde, 1989.
  • Jos JOOSTEN, Dichter op een hogere uitkijk. Het poëtisch oeuvre van Mark Braet, speciaal nummer van Kruispunt, 1990.
  • Jos JOOSTEN, Mark Braet, in: Hugo Brems, Tom van Deel, Ad Zuiderent (red.), Kritisch lexicon van de Moderne Nederlandstalige Literatuur, Groningen, Martinus Nijhoff, 1992.
[bewerken | brontekst bewerken]