Markgraafschap Baden (1771-1803)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Markgrafschaft Baden
Land in het Heilige Roomse Rijk Wapen Heilige Roomse Rijk
 Markgraafschap Baden-Durlach
 Markgraafschap Baden-Baden
1771 – 1803 Keurvorstendom Baden 
Kaart
1771-1819
1771-1819
Algemene gegevens
Hoofdstad Karlsruhe
Bevolking 257.000
Talen Duitse dialecten
Religie Lutheranisme, Rooms-katholicisme
Politieke gegevens
Regeringsvorm Wereldlijk Rijksvorstendom
Staatshoofd Markgraaf
Dynastie Huis Baden
Kreits Zwabische Kreits, Boven-Rijnse Kreits

Het Markgraafschap Baden (Duits: Markgrafschaft Baden) was een land in het Heilige Roomse Rijk. De hoofdstad van Baden was Karlsruhe.

Het territorium van Baden bestond uit verschillende niet aaneengesloten gebieden in het zuidwesten van Duitsland. Het grootste deel van het markgraafschap lag aan de rechterzijde van de Rijn, aan de westzijde van het Zwarte Woud. Het Unterland, rond de steden Karlsruhe, Pforzheim, Durlach, Baden, Rastatt, was het politieke en economische centrum van het land. Ten zuiden hiervan lag het Oberland, rond Emmendingen, Lörrach en Müllheim. Ook delen van het voormalige Graafschap Sponheim aan de Moezel stonden onder Badens bestuur. Binnen het Heilige Roomse Rijk was Baden ingedeeld bij de Zwabische Kreits, Sponheim behoorde tot de Boven-Rijnse Kreits.

In 1771 erfde Karel Frederik van Baden-Durlach het Markgraafschap Baden-Baden. Hiermee werd Baden voor het eerst sinds de deling van 1515 weer verenigd. Karel Frederik hervormde zijn land volgens de principes van de verlichting. Zo schafte hij de lijfeigenschap af en stimuleerde hij de economie op basis van het fysiocratisme.

Aan het begin van de Eerste Coalitieoorlog vocht Baden mee tegen het revolutionaire Frankrijk, maar in 1796 trad het land uit de anti-Franse coalitie. Vanwege zijn goede betrekkingen met Frankrijk werd markgraaf Karel Frederik in 1803 verheven tot keurvorst.

Markgraaf[bewerken | brontekst bewerken]