Maurits Binger

Maurits Binger
Algemene informatie
Volledige naam	Maurits Herman Binger
Geboren	3 april 1868
Overleden	9 april 1923
Land	Nederland
Werk
Jaren actief	1910-1923
Beroep	Bestuurder; Bedrijfsleider; Regisseur; schrijver; producer; investeerder
	(en) IMDb-profiel
	MovieMeter-profiel
	(mul) TMDb-profiel; (en) AllMovie-profiel
Portaal	Film

Maurits Herman Binger (Haarlem, 3 april 1868 - Wiesbaden, 9 april 1923) was fotograaf, schrijver, producent en regisseur van voornamelijk films. Hij was een van de pioniers samen met Theo Frenkel sr. en Louis Chrispijn sr. in het maken van de Nederlandse lange speelfilms begin 20e eeuw.

Biografie

Binger werd geboren in een voorname familie, dit kwam door de steendrukkerij Emrik & Binger die al drie generaties in de familie zat en over heel Europa een gevestigd en voornaam bedrijf was. Binger maakte voornamelijk foto-filmopnamen van feesten en andere bijeenkomsten als hobby, totdat hij in 1912 Filmfabriek Hollandia oprichtte in Haarlem en vervolgens een gedeelte van zijn vermogen stopte in het maken van films. In 1913 maakte hij De Levende Ladder, die als eerste Nederlandse langspeelfilm (circa 50 tot 70 min) de geschiedenis inging, wat echter nog valt te betwijfelen. Hij gebruikte meestal een vaste kern van acteurs en actrices die hun sporen hadden verdiend in theater of toneel. Annie Bos was zijn voornaamste coryfee. Tussen 1912 en 1922 leverde hij 80% procent van alle Nederlandse films die uitkwamen. Binger had vele kennissen en vrienden bij wie hij vaak op locatie kon filmen zoals in villa's en achtertuinen. Hij had ook een goede vriend werken bij de Opregte Haarlemsche Courant genaamd Adriaan Willem Gerrit van Riemsdijk die filmscripts voor hem schreef. Zelf schreef Binger onder de naam M. Habee ook aan scripts. 1918 zou het succesvolste en drukste jaar van Binger en zijn fabriek zijn geweest. Vooral de trilogie producties Oorlog en Vrede en het tussendoor gemaakte Op hoop van zegen (1918) werden goed ontvangen bij het Nederlands publiek.

De films kostten echter veel geld en schuldeisers stonden al gauw bij hem op de stoep, wat het begin van zijn teloorgang zou zijn. Wegens te veel financiële problemen verliet Bingers vrouw Bettina Cantor hem rond 1920. Vooraf was er nog een conflict met Julius Stoop mede beleidsbepaler van Hollandia, die in december 1919 ontslag nam. Binger probeerde zijn bedrijf te redden door te fuseren met het filmbedrijf Granger als Granger-Bingerfilm, waaruit een aantal films ontstond, zoals De Zwarte Tulp, As God Made Her en Zuster Brown. Er kwam ook financiële steun van nog een Engelsman genaamd B.E. Doxat-Pratt, deze wist op slinkse manier diverse Hollandia-acteurs buiten de deur te werken, zo pakte Annie Bos haar biezen toen Pratt zacht mompelde te oud, te oud, en ook acteur Jan van Dommelen vertrok na een ruzie over een make-up test. Binger moest dit allemaal toezien, maar liet dit gebeuren om zijn bedrijf in leven te houden. De financiële malaise bleef aanhouden zodat in 1922 de filmfabriek failliet werd verklaard. Zijn laatste film werd De Leugen van Pierrot uit 1923. Hij zou daarna vanwege zijn schuldeisers naar Duitsland zijn gevlucht om uiteindelijk onder vreemde omstandigheden op 55-jarige leeftijd te zijn overleden in Wiesbaden. Hij leed al enige tijd aan een vorm van kanker.

Trivia

In de jaren 90 werd het Maurits Binger Film Instituut en Binger Filmlab opgericht in Amsterdam, waar jonge filmmakers het filmvak en scripts kunnen leren.
Zijn kleinzoon Derk Snoep zou later directeur worden van het Frans Hals Museum.

Films (selectie)

Zie ook

Nederlandse cinema

Externe links en bronnen

Bronnen, noten en/of referenties

(en) Maurits Binger in de Internet Movie Database
Moviemeter, portret van Binger
Karel Dibbets en Frank van der Maden, - Geschiedenis van de Nederlandse film en Bioscoop tot 1940 - Het Wereldvenster, Weesp (1986).
Ruud Bishoff, Hollywood in Holland: de geschiedenis van de Filmfabriek Hollandia, 1912-1923 (Amsterdam: Thoth, 1988)