Max Mossel
| Max Mossel | ||||
|---|---|---|---|---|
_-_Max_Mossel.jpg)
| ||||
| Volledige naam | Meijer Mossel | |||
| Geboren | 25 juli 1871 | |||
| Overleden | 27 mei 1929 | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Beroep(en) | violist, viooldocent | |||
| ||||
Max Mossel (Rotterdam, 25 juli 1871 – Den Haag, 27 mei 1929) was een Nederlands violist.
Hij werd als Meijer Mossel geboren binnen het gezin van sigarenmaker Hendrik Mossel en Ester de Leeuw. In september 1908 veranderde hij zijn naam officieel in Max. Hij is de jongere broer van Isaäc Mossel en oom van klarinettist en saxofonist Hans Mossel. Hijzelf bleef ongehuwd. Hij overleed tijdens een ziekbed in verpleeginrichting annex herstellingsoord Villa Elisabeth aan de Parkweg te Den Haag. Hij werd begraven op de Algemene begraafplaats te Den Haag. Hij was Officier d'Académie.
Hij kreeg zijn muzikale opleiding aan het Rotterdamse Muziekschool. Hij mocht verder studeren bij Willy Hess, Pablo de Sarasate en Eugène Ysaÿe. Max Mossel werd op achttienjarige leeftijd concertmeester/violist bij het Concertgebouworkest in Amsterdam, waar hij in 1892 weer vertrok. Hij was ook lid van de Arnhemsche Orkest Vereeniging (1889-1890) te Arnhem, het Crystal Palace Orchestra in Londen en nog een orkest in Glasgow. In Glasgow werd hij ook hoofddocent van het plaatselijk conservatorium. Hij organiseerde de zogenaamde Mossel-concerts met befaamde andere violisten. Zo speelden Richard Strauss daar, alsook Camille Saint-Saëns. In Birmingham was hij samen met Edward Elgar en Granville Bantock organisator van de Birmingham Orchestral Concerts. Hij was tot aan (de ziekte leidend tot) zijn dood docent aan de Guildhall School of Music in Londen (leerling William Primrose en gaf les aan het Midland Institute in Birmingham (leerling Marie Hall, die ook lessen had van Elgar)
Mossel trad ook op als solist in diverse concertzalen van bijvoorbeeld, België Duitsland, Engeland, de Verenigde Staten (1898) en Nederlands-Indië.
Van zijn hand verscheen een Albumblad voor viool per pianobegeleiding opus 1. Benoit Hollander droeg zijn Vioolconcert opus 15 aan hem op.
Enkele concerten:
- 2 februari 1889: Plancius: Mossel speelde werken van Henri Vieuxtemps en Louis Schnitzler
- 9 april 1896: Concertgebouw: Grote zaal, Mossel speelde het vioolconcert van Hollander onder leiding van Willem Mengelberg
- 22 september 1922: Optreden in de Queen's Hall in het kader van de Proms; hij speelde het Vioolconcert nr. 1 van Christian Sinding.
- J.H. Letzer: Muzikaal Nederland 1850-1910. Bio-bibliographisch woordenboek van Nederlandsche toonkunstenaars en toonkunstenaressen - Alsmede van schrijvers en schrijfsters op muziek-literarisch gebied, 2. uitgaaf met aanvullingen en verbeteringen. Utrecht: J. L. Beijers, 1913, pagina 123
- Onze Musici (1911), Nijgh & Van Ditmar, pagina 154
- Geïllustreerd muzieklexicon, onder redactie van Mr. G. Keller en Philip Kruseman, medewerking van Sem Dresden, Wouter Hutschenruijter (1859-1943), Willem Landré, Alexander Voormolen en Henri Zagwijn; uitgegeven in 1932/1949 bij J. Philips Kruseman, Den Haag; pagina 476
- Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziek encyclopedie, Haarlem: De Haan, 1979-1984, ISBN 978-90-228-4930-9, deel 6, pagina 396 onder kopje familie Mossel
- Mossel, Max 1871 - 1929 in Joods Biografisch Woordenboek