Medaille van Sint-Jan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Medaille van Sint-Jan en de Eremedaille van Sint-Jan werden beide op 24 juni 1967 bij besluit van het kapittel van de Johanniter Orde in Nederland ingesteld.

Men heeft de twee medailles vooral ingesteld om niet-leden te belonen voor verdiensten in of jegens de orde. De medailles waren dan ook bedoeld voor de Johanniter helpers en zusters in de hospitalen van de orde. De eremedaille is bestemd voor bijzonder verdienstelijke leden van de Johanniter orde. De medaille is voor de helpers gedacht. Het moet om " vrijwilligers die zich op een bijzondere wijze verdienstelijk hebben gemaakt binnen het vrijwilligerswerk van de Johanniter Orde" gaan.

Het ereteken is eerder een medaillon dan een medaille. Het wit geëmailleerde kruis van Malta is in een ronde zilveren band aangebracht. Het ronde ereteken is ajourgezaagd wat inhoudt dat er uitsparingen in de achtergrond zijn aangebracht en wordt aan een 30 millimeter breed zwart lint, met in het midden een 5 millimeter witte streep op de linkerborst gedragen. Dames dragen de medaille aan een strik. Op de keerzijde zijn de ronde band de woorden "JOHANNITER ORDE IN NEDERLAND" te lezen.

De eremedaille is van goud en wit emaille, de medaille is van zilver en wit emaille.

Het lint is voor beiden eretekens gelijk. Het gaat om een dertig millimeter breed zwarte zijden lint met in het midden een 5 millimeter witte streep. Men mag de medaille en de baton op een militair uniform dragen[1].

Op 20 juni 2009 werd de medaille van Sint Jan-door de coadjutor van de Johanniter orde, Jhr. mr. J.P. de Savornin Lohman aan Ton Weiss, coördinator van het Diaconaal Aandachtscentrum uitgereikt. Ton Weiss ontving de onderscheiding tijdens de jubileum-ridderdag van de Johanniter orde. Met deze bijeenkomst in de Grote Kerk in Naarden vierde de orde haar 100-jarig bestaan in Nederland. Bij deze viering was ook koningin Beatrix aanwezig[2].