Meekoceras

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Meekoceras
Status: Uitgestorven, als fossiel bekend
Fossiel voorkomen: Vroeg-Trias
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dierenrijk)
Onderrijk:Metazoa
Stam:Mollusca (Weekdieren)
Klasse:Cephalopoda (Koppotigen)
Onderklasse:Ammonoidea (Ammonietachtigen)
Familie:Prionitidae
Geslacht
Meekoceras
Hyatt, 1879
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Meekoceras[1][2] is een geslacht van uitgestorven cephalopode mollusken dat leefde tijdens het Vroeg-Trias.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Deze afgeplatte cephalopode kenmerkte zich door de over het algemeen gladde schelp met een platte buitenkant. De sutuurlijn bevatte enige secundaire plooiing in de lobben. De diameter bedroeg ongeveer vijf centimeter.

Meekoceras wordt gekenmerkt door een gecomprimeerde, schijfvormige, evolutieve of ingewikkelde schaal met afgeplatte zijkanten en een smalle, afgeplatte of afgeronde venter zonder kielen of groeven. Het oppervlak is glad of met zijvouwen, maar geen knobbeltjes, stekels of spiraalvormige richels. De navel is variabel, de lichaamskamer kort. De hechtingen zijn keramisch met gladde afgeronde zadels en gekartelde lobben.

Taxonomische positie[bewerken | brontekst bewerken]

Smith (1932) en Arkell et al. (1957) nam Meekoceras op in de Meekoceratidae, die werd genoemd om het geslacht te bevatten. Er zijn verschillende benaderingen gemaakt met betrekking tot het volgende taxonomische niveau. Arkel, et al. (1957) neemt Meekoceratidae op in de Noritacdeae, terwijl Smith (1932) ze opneemt in de Prolecanitoidea.

Wyoningites en Svalbardiceras zijn verwante geslachten.

Fossielen[bewerken | brontekst bewerken]

Fossielen werden gevonden in het huidige Idaho, Californië en Azië

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]