Mendeliaanse randomisatie
Mendeliaanse randomisatie is een methode in de epidemiologie en biostatistiek om de invloed van risicofactoren op een ziekte vast te stellen, door metingen te doen naar de variatie van genen met een bekende functie. Deze methode werd voor het eerst voorgesteld in 1986,[1] en vervolgens beschreven door Gray en Wheatley.[2] Doel was om een schatting te maken van de effecten van een vermeende causale variabele zonder een traditionele gerandomiseerd onderzoek uit te voeren. Mendeliaanse randomisatie is een goede controle op mogelijke causaliteitsfouten, die niet zelden voorkomen in epidemiologische onderzoeken.[3]
Motivatie
[bewerken | brontekst bewerken]Een belangrijk onderzoeksthema in de epidemiologie is het identificeren van risicofactoren: een variabele oorzaak op een ziekte in het belang van de volksgezondheid. Om een prospectieve oplossing in te zetten, moet bewezen worden dat een risicofactor de ziekte daadwerkelijk veroorzaakt.
Een bekend voorbeeld van een oorzakelijk verband tussen een risicofactor en een ziekte is roken en longkanker, of een hoge bloeddruk en beroertes. Hoewel deze causale verbanden vanzelfsprekend lijken, zijn er veel gevallen bekend waarin geïdentificeerde blootstellingen later door gerandomiseerde onderzoeken als niet-causaal werden aangetoond. Er werd bijvoorbeeld ooit verondersteld dat hormoonbehandeling hart- en vaatziekten zou voorkomen, maar het is nu bekend dat dit juist het tegendeel waar is.[4]
Principe
[bewerken | brontekst bewerken]Met mendeliaanse randomisatie kan men een causaal effect van observationele gegevens controleren, of in bepaalde gevallen inschatten, aan de hand van risicofactoren. De methode maakt gebruik van veelvoorkomende genetische polymorfismen waarvan de blootstellingspatronen (bijvoorbeeld de neiging om alcohol te drinken) goed bekend zijn. Belangrijk is dat het genotype alleen indirect invloed heeft op de ziektestatus.
Omdat genotypen willekeurig van ouders op nakomelingen overgaan – aannemende dat partnerkeuze geen verband houdt met genotype (panmixia) – is de verspreiding van het genotype over een populatie niet gerelateerd aan de storende factoren die vaak in epidemiologische onderzoeken opduiken. In dit opzicht is mendeliaanse randomisatie een "natuurlijk" gerandomiseerde, gecontroleerde studie. Mendeliaanse randomisatie is hierdoor wel afhankelijk van eerder onderzoek naar genetische associatie.[5]
Bronnen
- ↑ (en) Katan MB (1986). Apolipoprotein E isoforms, serum cholesterol, and cancer. Lancet 1 (8479): 507–8. PMID 2869248. DOI: 10.1016/s0140-6736(86)92972-7.
- ↑ (en) Gray R, Wheatley K (1991). How to avoid bias when comparing bone marrow transplantation with chemotherapy. Bone Marrow Transplantation 7 Suppl 3: 9–12. PMID 1855097.
- ↑ (en) Smith GD (2010). Mendelian Randomization for Strengthening Causal Inference in Observational Studies: Application to Gene × Environment Interactions. Perspectives on Psychological Science 5 (5): 527–45. PMID 26162196. DOI: 10.1177/1745691610383505.
- ↑ (en) Rossouw JE, Anderson GL, Prentice RL, LaCroix AZ, Kooperberg C, Stefanick ML, Jackson RD, Beresford SA, Howard BV, Johnson KC, Kotchen JM, Ockene J (2002). Risks and benefits of estrogen plus progestin in healthy postmenopausal women: principal results From the Women's Health Initiative randomized controlled trial. JAMA 288 (3): 321–33. PMID 12117397. DOI: 10.1001/jama.288.3.321.
- ↑ (en) Holmes MV, Ala-Korpela M, Smith GD. (2017). Mendelian randomization in cardiometabolic disease: Challenges in evaluating causality. Nature Reviews Cardiology 14 (10): 577–590. ISSN: 1759-5010. PMID 28569269. PMC 5600813. DOI: 10.1038/nrcardio.2017.78.
Literatuur
- (en) Davey Smith G, Ebrahim S, Lewis S, Hansell AL, Palmer LJ, Burton PR (2005). Genetic epidemiology and public health: hope, hype, and future prospects. Lancet 366 (9495): 1484–98. PMID 16243094. DOI: 10.1016/S0140-6736(05)67601-5.
- (en) Davey Smith G, Ebrahim S (2005). What can mendelian randomisation tell us about modifiable behavioural and environmental exposures?. BMJ 330 (7499): 1076–9. PMID 15879400. PMC 557238. DOI: 10.1136/bmj.330.7499.1076.
- (en) Maier RM, Visscher PM, Robinson MR, Wray NR (2017). Embracing polygenicity: a review of methods and tools for psychiatric genetics research. Psychological Medicine 48 (7): 1055–1067. PMID 28847336. PMC 6088780. DOI: 10.1017/S0033291717002318.
Externe links
- (en) Nitsch et al. (2006). Mendelian Randomization: A Perfect Causal Epidemiologic Approach to Simulate a Randomized Trial? Epidemiologic Inquiry 2006, 1: 16
- (en) G. Davey Smith (2006). Capitalising on Mendelian randomization to assess the effects of treatments..