Miho Takagi

Miho Takagi
	Takagi op WK Afstanden 2013
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	22 mei 1994
Geboorteplaats	Makubetsu (Tokachi)
Geboorteland	Japan
Lengte	163 cm
Gewicht	57 kg
Sportieve informatie
Specialisatie(s)	1000 m, 1500 m, 3000 m en ploegenachtervolging
Trainer/coach	Johan de Wit
Actieve jaren	2008-heden
Medailleoverzicht
Medailles
Olympische Winterspelen
Wereldkampioenschappen allround
Wereldkampioenschappen sprint
Wereldkampioenschappen schaatsen afstanden vrouwen
Wereldbeker schaatsen
Portaal	Schaatsen

Miho Takagi (髙木美帆 Takagi Miho; Makubetsu (Tokachi), 22 mei 1994) is een Japans langebaanschaatsster. Ze is vooral goed op de middellange afstanden.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Takagi begon als een getalenteerde voetbalster, maar stapte al gauw over op het langebaanschaatsen waar ze op 15-jarige leeftijd in Richmond haar olympische debuut maakte. In november 2010 debuteerde ze in de wereldbeker. Takagi was tussen 2012 en 2013 houdster van het wereldrecord voor junioren op de 1000 meter. Dit record behaalde ze tijdens de wereldbekerwedstrijden in Salt Lake City. Takagi won vervolgens de 1000 meter op de Winteruniversiade van 2013, maar miste verrassenderwijs de Winterspelen van 2014. Op zaterdag 14 februari 2015 werd Takagi samen met haar zus Nana Takagi en Ayaka Kikuchi wereldkampioene op de ploegenachtervolging. In 2016 en 2017 werd zilver behaald op ditzelfde onderdeel. Op 1 december 2017 won ze tijdens de derde wereldbekerwedstrijd in Calgary de 3000 meter in een nieuw nationaal record van 3.57,09^[1]. Dit record stond daarvoor bijna 16 jaar op naam van Maki Tabata in 4.01,01 op dezelfde ijsbaan. Als gevolg van de Coronapandemie nam Miho Takagi in het seizoen 2020-2021, evenals andere Aziatische schaatsers, niet deel aan internationale wedstrijden. In 2022 werd Takagi Olympische kampioene op de 1000 meter in een nieuw Olympisch record: 1.13,19. Voor seizoen 2022/2023 sloot Takagi zich aan bij Team FrySk in Leeuwarden met De Wit^[2] om uiteindelijk een zelfstandig team te creëren met vooral Japanse schaatsers^[3].

Records[bewerken | brontekst bewerken]

Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]

Afstand	Tijd	Datum	Baan
500 meter	37,12	13 februari 2022	Peking
1000 meter	1.11,71	9 maart 2019	Vlag van Verenigde Staten Salt Lake City
1500 meter	1.49,83	10 maart 2019	Vlag van Verenigde Staten Salt Lake City
3000 meter	3.55,45	10 december 2021	Calgary
5000 meter	7.00,08	16 december 2022	Calgary

Wereldrecords[bewerken | brontekst bewerken]

Afstand	Tijd	Datum	Baan
Achtervolging laaglandbaan (6 ronden)	2.53,89	21-02-2018	Gangneung
Achtervolging (6 ronden)	2.50,76	14-02-2020	Salt Lake City
1000 meter junioren	1.15,40	21-01-2012	Salt Lake City
1500 meter	1.49,83	10-03-2019	Salt Lake City

= huidig wereldrecord

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	CK Azië	WK allround	WK sprint	WK afstanden	Olympische Spelen	Aziatische Spelen	Wereldbeker	WK junioren
2009								4e (5, 4, 9, 7) 2 achtervolging
2010					35e 1000m 23e 1500m			8e (7, 8, 8, 10) 2 achtervolging
2011			19e (21, 15, 22, 20)	18e 1000m 12e 1500m 4e achtervolging		5e 1500m 3 achtervolging	23e 500m 14e 1000m 18e 1500m 7e achtervolging	4e (5, 8, 7, 4) 2 achtervolging
2012	1 (, , , 5)	NC15 (4, 17, 14, -)	19e (21, 13, 23, 15)				43e 500m 23e 1000m 13e 1500m	1 (, 5, , 4) 2 achtervolging
2013	5 (, 6, 5, 6)	NC10 (4, 12, 10, -)		13e 1500m 7e achtervolging			32e 1000m 19e 1500m
2014		NC12 (7, 11, 12, -)					26e 1000m 33e 1500m 43e 3k/5k
2015		NC11 (11, 12, 11, -)		1 achtervolging 4e massastart			28e 1000m 38e 1500m 34e 3k/5k 5e achtervolging
2016		6e (, 10, 10, 8)		8e 1000m 8e 1500m 6e 3000m 3 massastart 2 achtervolging			34e 500m 10e 1000m 6e 1500m 12e 3k/5k 4e massastart 1 achtervolging
2017		3 (, 6e, , 6e)		6e 1000m 3 1500m 8e 3000m 21e massastart 2 achtervolging			2 1000m 3 1500m 11e 3k/5k 10e massastartt 1 achtervolging
2018		1 (, , ,4e)			3 1000m 2 1500m 5e 3000m 1 achtervolging		4e 1000m 1 1500m 9e 3k/5k
2019		2 (, 8, , 8)	2 (4, , 4, )	4e 1000m 2 1500m 6e 3000m 1 achtervolging			44e 500m 2 1000m 2 1500m 20e 3k/5k
2020			1 (, , , )	3 1000m 4e 1500m 1 achtervolging			27e 500m 6e 1000m 2 1500m 18e 3k/5k

2022		2 (, 5e, , 4e)			2 500m 1 1000m 2 1500m 6e 3000m 2 achtervolging		44e 500m 2 1000m 1 1500m 25e 3k/5k

- = geen deelname

NC# = niet gekwalificeerd voor de laatste afstand, maar wel als # geklasseerd in de eindrangschikking

(#, #, #, #) = afstandspositie op allroundtoernooi (500m, 3000m, 1500m, 5000m), op sprinttoernooi (500m, 1000m, 500m, 1000m) of op juniorentoernooi (500m, 1500m, 1000m, 3000m)

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Japanse Takagi verslaat De Jong en Wüst op 3.000 meter NOS, 1 december 2017
↑ In Fries spoor bereidt Miho Takagi zich voor Schaatsen.nl, 4 november 2022
↑ Takagi en De Wit trekken eigen plan om 'beste schaatsteam ter wereld' te worden NOS, 12 november 2022

	Olympisch kampioen
Schaatsen: 1000 meter vrouwen 1960: Klara Goeseva · 1964: Lidia Skoblikova · 1968: Carry Geijssen · 1972: Monika Pflug · 1976: Tatjana Averina · 1980: Natalja Petroeseva · 1984: Karin Enke · 1988: Christa Rothenburger · 1992: Bonnie Blair · 1994: Bonnie Blair · 1998: Marianne Timmer · 2002: Christine Witty · 2006: Marianne Timmer · 2010: Christine Nesbitt · 2014: Zhang Hong · 2018: Jorien ter Mors · 2022: Miho Takagi Schaatsen: ploegenachtervolging vrouwen 2006: Anschütz-Thoms/Friesinger/Opitz/Pechstein/Völker · 2010: Anschütz-Thoms/Beckert/Friesinger-Postma/Mattscherodt · 2014: Van Beek/Leenstra/Ter Mors/Wüst · 2018: Kikuchi/Sato/M. Takagi/N. Takagi · 2022: Blondin/Maltais/Weidemann

[1] Japanse Takagi verslaat De Jong en Wüst op 3.000 meter NOS, 1 december 2017

[2] In Fries spoor bereidt Miho Takagi zich voor Schaatsen.nl, 4 november 2022

[3] Takagi en De Wit trekken eigen plan om 'beste schaatsteam ter wereld' te worden NOS, 12 november 2022

[1]

[2]

[3]