Mikojan-Goerevitsj MiG-27

MiG-27
Algemeen
Rol	Aanvalsvliegtuig
Bemanning	1
Varianten	D, M, L, H, K
Status
Eerste vlucht	1972
Aantal gebouwd	~1300
Gebruik	( Sovjet-Unie); Rusland; India
Afmetingen
Lengte	17,1 m
Hoogte	5 m
Spanwijdte	7,4-13,8 m
Vleugeloppervlak	34,16-37,35 m²
Gewicht
Leeggewicht	11.908 kg
Brandstofgewicht:	4560 kg kg
Wapenlast	Vleugels per m²: 605 kg
Startgewicht	18.100 kg
Max. gewicht	20.670 kg
Krachtbron
Motor(en)	1x Khatchaturov R-29-300 turbojet met naverbrander
Stuwkracht	81/123 kN
Prestaties
Topsnelheid	1350 km/u
Vliegbereik	2500 km
Actieradius	780 km
Dienstplafond	14.000 m
Bewapening
Boordgeschut	1x 30 mm Gryazev-Shipunov GSh-6-30
Portaal	Luchtvaart

De Mikojan-Goerevitsj MiG-27 (Russisch: Микоян и Гуревич МиГ-27) (NAVO-codenaam: Flogger-D/J) is een grondaanvalsvliegtuig ontworpen door het ontwerpbureau Mikojan uit de Sovjet-Unie. Het toestel is gebaseerd op de MiG-23 die werd geoptimaliseerd voor grondaanvallen.

Geschiedenis

De MiG-27 was een doorontwikkeling van de MiG-23. Die MiG-23 werd gezien als een tussenoplossing in afwachting van de MiG-27. Het prototype van die laatste heette nog MiG-23BM en vloog voor het eerst in 1972. Daarna werd het toestel gedesigneerd als MiG-27 en gebouwd tot 1977. Na de eerste geproduceerde serie volgde al snel de MiG-27K die tot 1982 werd gebouwd. Van 1978 tot 1983 werd een eenvoudiger en goedkoper toestel, de MiG-27M, gebouwd. De eerdere toestellen, ongeveer vijfhonderd, werden vanaf 1982 verbeterd tot de MiG-27D-standaard. De productie van de MiG-27 werd in 1986 beëindigd. Intussen is het toestel reeds uitgefaseerd. Bij de Russische Luchtmacht en enkele andere landen wordt het nog wel in reserve gehouden. De MiG-27 werd in 1986 in India onder licentie gebouwd. In China zou een bedrijf geprobeerd hebben een kloon te ontwikkelen - Q-6 genaamd - maar zonder succes.