Minos

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Voor de gelijknamige politiezone in Antwerpen, zie Politiezone MINOS. Voor het gelijknamige werk van Plato, zie Minos (Plato).
Minos
Μίνως
Minos
Oorsprong Griekse mythologie
Periode Minoïsche beschaving
Cultuscentrum Paleis van Knossos
Associatie Koning van Kreta
Verwantschap
Ouders Zeus en Europa
Siblings Rhadamanthus en Sarpedon
Partner Pasiphaë
Nakomelingen Ariadne, Androgeus, Deukalion, Phaedra, Glaucus en Catreus
Sculptuur Minos zittend op een draak
Portaal  Portaalicoon   Religie

In de Griekse mythologie was Minos (Oudgrieks: Μίνως) de koning van Kreta. De Minoïsche beschaving is naar hem genoemd. Het is onbekend of deze koning echt heeft bestaan, of dat zijn verhalen zijn gebaseerd op meerdere koningen. Zo zou het ook mogelijk zijn dat het woord Minos oud-Kretensisch is voor koning.

Volgens de mythen was Minos de zoon van Zeus en Europa. Hij zou getrouwd zijn met Pasiphaë en was vader van onder anderen Ariadne, Androgeus, Deukalion, Phaedra, Glaukos en Katreus. Hij werd koning van Kreta toen koning Asterion stierf. Minos verbande zijn broers Rhadamanthys en Sarpedon, die ook aanspraak maakten op de troon. Minos woonde in het paleis van Knossos. Hij liet een labyrint bouwen waar de Minotaurus in werd opgesloten. De Minotaurus was het resultaat van een straf van de God Poseidon. Poseidon had koning Minos een stier gestuurd die hij zou moeten offeren, maar dit deed Minos niet. Poseidons straf was dat Pasiphaë, minos' vrouw, een kind baarde van de stier: de Minotaurus.

Na zijn dood werd Minos benoemd als een van de Drie Rechters van de onderwereld bij Hades, die de binnenkomende zielen beoordeelde en ze hun juiste plek in de onderwereld wees. In deze rol treedt hij ook op in Dantes Goddelijke komedie.

Stamboom[bewerken | brontekst bewerken]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Okeanos
 
Tethys
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Poseidon
 
Lybia
 
Nilus
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Belus
 
Agenor
 
Telephassa
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Neleus
 
Chloris
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Thasos
 
Phoinix
 
Cilix
 
Kadmos
 
Helios
 
Perseïs
 
Zeus
 
Europa
 
Asterion
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Pasiphaë
 
Minos
 
Rhadamanthys
 
Alcmene
 
Sarpedon
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Apollo
 
Acacallis
 
Deukalion
 
Glaucus
 
Catreus
 
Androgeus
 
Dionysos
 
Ariadne
 
Theseus
 
Phaedra
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Miletus
 
 
 
Idomeneus
 
Althaemenes
 
Clymene
 
Sthenelus
 
Aerope
 
 
Apemosyne
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Thoas
 
Oenopion
 
Staphylus
Zie de categorie Minos van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.