Molens in Leiden

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Toth (overleg | bijdragen) op 25 okt 2015 om 04:29. (→‎Publikatie)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Een van de verdwenen molens: De Oranjeboom

Er zijn nog negen molens in de Nederlandse stad Leiden, waaronder twee korenmolens, twee (hout)zaagmolens en vijf poldermolens. Op één na (de Rodenburgermolen) zijn alle molens nog in werkende staat.

Stadsmolens versus buitenmolens

Op de wallen die ter verdediging waren aangelegd aan de binnenzijde van de stadssingels van Leiden stonden in totaal ruim 30 walmolens, ook wel stadsmolens geheten. Alleen molen De Valk en de herbouwde molen De Put zijn nog aanwezig. De Leidse Stadsmolen is geen stadsmolen, maar genoemd naar de Stadspolder.

Buiten de stadssingels - de voormalige stadsgrenzen - kende Leiden in totaal zo'n 15 (buiten)molens. Hiervan zijn er nog zeven aanwezig.

Molentypes

Leiden heeft nog molens van vier van de vijf molentypes: de standerdmolen, de wipmolen, de achtkante molen en de ronde stenen molen. Alleen de paltrokmolen ontbreekt. Die is wel aanwezig geweest in de vorm van de molen Het Zwarte Schaap aan de Stinksloot.

Zie ook

Publicatie

  • A. Bicker Caarten: Molenleven in Rijnland, Bijdrage tot de kennis van het volksleven in de streek rondom Leiden. Arnhem, Gysbers & Van Loon, 1979. ISBN 9062350232 (Herdruk van de oorspr. uitg. Leiden (Sijthoff), 1946)

Externe link