Morgan Tsvangirai
| Morgan Tsvangirai | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Geboren | 10 maart 1952 Gutu, Zuid-Rhodesië | |||
| Overleden | 14 februari 2018 Zuid-Afrika | |||
| Politieke partij | MDC | |||
| Partner | Lacadia Tembo (2011) | |||
| Handtekening | 
| |||
| 2e Premier van Zimbabwe | ||||
| Aangetreden | 11 februari 2009 | |||
| Einde termijn | 2013 | |||
| President | Robert Mugabe | |||
| Voorganger | Robert Mugabe (1987) | |||
| Opvolger | - | |||
| Politiek Leider van de MDCZ | ||||
| Aangetreden | september 1999 | |||
| Einde termijn | 14 februari 2018 | |||
| Secretaris generaal van de Zimbabwe Congress of Trade Unions | ||||
| Aangetreden | 10 mei 1987 | |||
| Einde termijn | september 1999 | |||
| Opvolger | Wellington Chibebe | |||
| Voorzitter van de National Constitutional Assembly | ||||
| Aangetreden | 6 september 1997 | |||
| Einde termijn | 7 september 1999 | |||
| Opvolger | Lovemore Madhuku | |||
| ||||
Morgan Richard Tsvangirai (10 maart 1952 - 14 februari 2018)[1] was van 2009 tot 2013 minister-president van Zimbabwe. Hij was zowel leider als medeoprichter van de Beweging voor Democratische Verandering – Tsvangirai (MDCZ), de oppositiepartij in Zimbabwe. De politicus, met een vakbondsachtergrond, was waarschijnlijk een van de meest effectieve oppositieleden van Zimbabwe sinds de onafhankelijkheid. Op 26 april 2014 werd hij als partijleider geschorst.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Tsvangirai was geboren als oudste van negen kinderen in het Gutu-gebied in Centraal-Zimbabwe als zoon van een timmerman en metselaar. Hij verliet de school vroeg en begon in 1974 te werken voor de "Trojan Nickel Mine" in Bindura. Hij werkte negen jaar bij de mijn, en werkte zich op van installatie-exploitant tot algemeen voorman.
In 1989 werd hij gevangengenomen op beschuldiging van een Zuid-Afrikaanse spion. Hij werd ook het slachtoffer van het geweld en de onlusten in Zimbabwe, die mede door de regering werden gesteund. Er zijn drie pogingen geweest om hem te vermoorden, inclusief een poging in 1997, toen een onbekende aanvaller zijn kantoor binnenviel en hem door het raam wilde duwen van de tiende verdieping.
In 1997 organiseerde hij ZCTU-stakingen.
Op 14 februari 2018 meldde de hoge ambtenaar Elias Mudzuri van de MDCZ dat Morgan Tsvangirai op 65-jarige leeftijd is overleden aan de gevolgen van darmkanker.[1]
Politieke loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdens de algemene verkiezingen in juni 2000 deelde zijn jonge partij, de MDC, een gevoelige tik uit aan de regerende ZANU-PF-partij, die daarvoor een ijzeren grip op de macht had. De MDC won 57 van de 120 zetels, tegen de 62 zetels die de ZANU-PF behield - een resultaat zonder precedenten in Zimbabwe, waar oppositiepartijen nooit meer dan een handvol zetels hebben weten te behalen.
Tsvangirai zelf werd niet verkozen. Hij maakte geen gebruik van de mogelijkheid op een zetel in een van de steden waar de MDC-aanhang het grootst was, maar koos ervoor zich verkiesbaar te stellen in het district waar hij woonde. Hier won de ZANU-PF echter, zoals in de meeste rurale kiesdistricten.
Door het constitutionele hervormingsvoorstel in februari voorafgaand aan de verkiezingen, waarbij Tsvangirai de zittende regering ernstig in verlegenheid bracht, won Tsvangirai veel krediet onder de bevolking, wat ook in de uitslag van de verkiezingen te zien was.
De verkiezingen van 31 maart 2005 verliepen minder goed voor de MDCZ: de ZANU-PF won 78 zetels en de MDCZ maar 41 zetels, één zetel ging naar een partijloos persoon.
In 2008 besloot hij zich terug te trekken uit de verkiezingen door de intimidatie van de tegenpartij. Omdat hij vreesde voor de veiligheid van zijn medestanders. Zelf heeft hij op 22 juni zijn toevlucht gezocht bij de Nederlandse ambassade in Zimbabwe om zich te beraden op verdere stappen.[2]
Nadat hij er in 2013 opnieuw niet in was geslaagd de presidentsverkiezingen van Mugabe te winnen, nam de kritiek op zijn leiderschap in zijn eigen politieke beweging toe. Daarbij werd hij beschuldigd van fascistische trekken en het dulden van geweld tegen oppositionele krachten in zijn eigen partij. Dit leidde tot zijn schorsing als partijleider op 26 april 2014.
Familie[bewerken | brontekst bewerken]
Tsvangirai was sinds 1978 getrouwd met Susan.[3] Hij verloor haar in juni 2009 bij een auto-ongeluk, dat volgens zijn aanhangers was geënsceneerd door de ZANU en bedoeld was om hemzelf te doden. Op 21 november 2011 hertrouwde hij met Lacadia Tembo, zuster van een parlementslid van de ZANU.
Bronnen, noten en/of referenties
|