Museum Sejarah Jakarta
| Museum Sejarah Jakarta Historisch Museum van Jakarta | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Museum Sejarah Jakarta
| ||||
| Locatie | Jakarta, Indonesië | |||
| Coördinaten | 6° 8′ ZB, 106° 49′ OL | |||
| Type | Historisch Museum | |||
| Opgericht | 1974 | |||
| Detailkaart | ||||
  | ||||
| ||||
Het Museum Sejarah Jakarta (ook bekend als Fatahillah Museum en Batavia Museum) is gevestigd in het voormalig stadhuis van de Indonesische hoofdstad Jakarta. Het museum is gewijd aan de geschiedenis van de stad en de regio. Het gebouw staat aan het plein Taman Fatahillah in het oude, koloniale deel van de stad, dat Kota Tua genoemd wordt.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De bouw van het stadhuis startte in 1707 op de plek van een ouder stadhuis uit 1627. In 1710 kon een gedeelte al in gebruik genomen worden en werd het ingehuldigd door de toenmalige gouverneur-generaal Abraham van Riebeeck. Het volledige gebouw kwam gereed in 1712. De bouw bedroeg 56.381 rijksdaalders. De architect was J.W. van der Velde, die hoofd was van het VOC-ambachtskwartier. Het ambachtskwartier was belast met het ontwerp en uitvoering van openbare werken in de stad. Het resultaat was een imposant gebouw die paste bij de uitstraling van de stad en waarmee men blijk gaf aan de blijvende aanwezigheid van de VOC in de archipel. Het gebouw had twee verdiepingen, was wit gepleisterd en de daken waren bedekt met pannen. Bovenop het gebouw kwam een karakteristiek torentje met een bel. De bel werd geluid wanneer een VOC schip binnenkwam en wanneer een executie plaatsvond voor het gebouw. De classicistische entree werd pas bij een verbouwing in negentiende eeuw toegevoegd. Het gebouw bestaat uit twee hoofdvleugels en beslaat 1300 vierkante meter. Het gebruikte natuursteen kwam van Coromandel, in India, het ijzerwerk uit Japan en Europa en het beste teakhout werd uit Oost-Java gehaald. De bakstenen voor de muren en de dakpannen werden nabij de bouwplaats gebakken. De bouwstijl kwam overeen met de architectuur in Nederland en sommige zagen overeenkomsten met het Stadhuis op de Dam.[1]
Op de tweede verdieping was aan het rechterzijde de zaal van het Hooggerechtshof en aan de linkerkant van de Raad van Justitie. Beneden was een ruimte voor de Weeskamer en de kamer van de directeur van het verwisselingskantoor. Daarnaast waren er ruimtes die gebruikt werden als gevangenis. Voorname Europese en inlandse gevangen werden opgesloten in luchtige en ruime vertrekken op de eerste verdieping. Overige gevangenen werden opgesloten in kamers en hokken grenzend aan de binnenplaats.[2]
In 1974 werd, na een restauratie, het gebouw als museum geopend. Het museum herbergt een kwalitatieve collectie oud-Hollandse meubels uit de zeventiende tot negentiende eeuw, waaronder vergadertafels, kasten en bedden. Daarnaast bevat de collectie oude prenten van Batavia, portretten van gouverneurs-generaal en wapens.[3]
Stadhuis van Batavia uit 1710.
Stadhuis tussen 1875 en 1885
Voormalige stadhuis en plein in 1971
Noten[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Passchier, Cor (2016): Bouwen in Indonesië, 1600-1960, Volendam, PM Publishers, ISBN 9789460224249 blz. 15-16
- ↑ Abraham Jacob Aa (1840): Aardrijkskundig woordenboek der Nederlanden, Deel 2, Jacobus Noorduyn, blz. 142-143
- ↑ Leon Peterse, Joke Petri (2019): Indonesië Java Bali Lombok Sumatra, Gottmer Uitgevers Groep b.v.
