Nationaal park Gran Paradiso

Nationaal park Gran Paradiso; (fr) Parc national du Grand-Paradis
Nationaal park
	;
Situering
Land	Italië
Locatie	Grajische Alpen
Coördinaten	45° 30′ NB, 7° 19′ OL
Informatie
IUCN-categorie	II (Nationaal park)
Oppervlakte	703 km²
Opgericht	1922
Foto's
	Panorama
	Alpensteenbok in Gran Paradiso

Het Nationaal park Gran Paradiso (Italiaans: Parco Nazionale del Gran Paradiso; Frans: Parc national du Grand-Paradis) is het oudste nationaal park van Italië. Het ligt in de Grajische Alpen, in het noordwesten van het land, ten zuiden van het Aostavallei en niet ver van de Mont Blanc.

De hoogste top van het gebied is de gelijknamige 4061 meter hoge Gran Paradiso (fr. Grand Paradis). Het gebied omvat verschillende dalen die bijna allemaal in noord-zuidrichting lopen. Ongeveer 20% van het gebied bestaat uit bossen.

Victor Emanuel II van Italië had er in de 19de eeuw zijn jachtgebied en het gebied werd in 1856 beschermd als koninklijk jachtdomein. In 1919 schonk koning Victor Emanuel III het gebied aan de Italiaanse staat op voorwaarde dat er een nationaal park zou worden ingericht. Het park werd geopend op 3 december 1922.

Gran Paradiso was het laatste gebied waar de alpensteenbok in het wild voorkwam, totdat het dier weer in andere natuurgebieden in de Alpen werd uitgezet. Toch kwam de soort er ook in gevaar tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het aantal alpensteenbokken daalde toen tot 416 exemplaren. Sindsdien is de populatie hersteld naar ongeveer 3.000 exemplaren. Ook komen er in het gebied gemzen voor, ongeveer 8.000 exemplaren. De lammergier werd na 1912 niet meer waargenomen in het gebied maar werd in 2010 met succes uitgezet in het wild.^[1]

Op de grens met Frankrijk grenst het park aan het Parc national de la Vanoise. In 1972 zijn beide landen een samenwerkingsverband aangegaan en beide parken beslaan nu samen een oppervlakte van 1250km².